Ziemia Święta: celebracje ku czci rodziców Matki Bożej
Liturgiczne wspomnienie świętych Joachima i Anny, rodziców Matki Bożej, szczególnie
uczczono w Ziemi Świętej. Seforis, miasto, z którego pochodzili rodzice Maryi, oraz
krypta narodzin Niepokalanej Dziewicy w Jerozolimie łączą dwie tradycje upamiętniające
początki życia Maryi. Bazylika św. Anny w Jerozolimie jest najlepiej zachowaną świątynią
z okresu krzyżowców.
W bazylice św. Anny przy wschodniej Bramie Lwów, zwanej
również Bramą Świętej Maryi modliła się wspólnota jerozolimska. Romańsko-gotycki kościół
wybudowany przez krzyżowców obok sadzawki Betesda ok. 1130 r. jest pod wezwaniem św.
Anny, babci Pana Jezusa. Zbudowano go nad grotą, w której według tradycji miała przyjść
na świat Maryja.
Drugim centrum kultu św. Anny jest Seforis, gdzie modlili
się chrześcijanie z Nazaretu i Galilei. W liturgii wzięli udział przedstawiciele osób
konsekrowanych, zwłaszcza siostry św. Anny, które prowadzą przy sanktuarium centrum
edukacyjne. Pokaźne ruiny trzynawowego kościoła św. Anny, wybudowanego w okresie krucjat,
w ostatnich miesiącach zostały poddane gruntownej konserwacji. Prace zatwierdzone
przez izraelski Departament Starożytności wykonała arabska firma z Akki.
Sanktuarium
należy do Kustodii Ziemi Świętej, z którą współpracują w posłudze pielgrzymom zakonnicy
Słowa Wcielonego.
O początkach Seforis, usytuowanego 6 km od Nazaretu, dowiadujemy
się z zachowanych relacji Józefa Flawiusza. Według niego miasto, które nazwał on „perłą
całej Galilei”, powstało około I w. p.n.Ch. W mieście dominowała rzymsko-grecka architektura.
Wykopaliska archeologiczne wykazały istnienie na terenie miasta rynku, obszernego
pałacu, teatru z miejscami dla 3 tys. widzów, szerokich ulic oraz gmachów użyteczności
publicznej. Trzęsienie ziemi w 363 r. doprowadziło do całkowitego upadku miasta. Dopiero
czasy wypraw krzyżowych sprawiły, że pojawiły się tu ponownie jakieś budowle. Wzniesiono
twierdzę oraz kościół św. Anny.