Atë Lombardi: “Kur do të mbarojë kjo natë e gjatë?
Gjendja në Siri bëhet gjithnjë e më e vështirë. Ndeshjet ndërmjet opozitës
e forcave të presidentit Bashar Al Asad vazhdojnë pa rrugëdalje, pasi as ndërhyrja
e ish-sekretarit të përgjithshëm të OKB-së, Kofi Anan e as presionet e sanksionet
perëndimore, nuk i ulin palët në tryezën e bisedimeve. Në Homs, regjimi mban në kurth
rreth 800 civilë, gra, të moshuar, fëmijë, të cilët nuk kanë më asgjë për të jetuar
dhe e kalojnë kohën në panik të plotë, nën bombardimet e në mes të breshërive të armëve.
Ndër ta, 400 të krishterët e fundit, nga 80 mijë, që banonin më parë, në Homs. Kësaj
gjendjeje absurde ia kushton komentin e sotëm javor zëdhënësi i Selisë së Shenjtë,
atë Federiko Lombardi, i cili, me të drejtë, pyet “Kur do të mbarojë kjo natë
e gjatë?”. Ta dëgjojmë:...... “Nga disa
zona të Sirisë vazhdojnë të arrijnë çdo ditë, lajme masakrash të njerëzve të pafajshëm,
të çdo moshe e feje, gjithnjë në rritje që prej 15 muajsh. Tashmë, askush nuk e mohon
se bëhet fjalë për gjendje të vërtetë lufte civile. Vendi i karakterizuar
nga bashkëjetesa e përmasave të ndryshme të botës myslimane, ku edhe marrëdhëniet
ekumenike ndërmjet të krishterëve të konfesioneve e riteve të ndryshme e ato ndërfetare
të të krishterëve me myslimanët ishin tradicionalisht të qeta – i paharrueshëm udhëtimi
i bukur i Gjon Palit II në vitin 2001 – zhytet tani në dhunë, në kaos, e ka rrezik
të shpërbëhet, para se të gjendet një rrugëdalje: “zbritje e ngadaltë drejt ferrit”
tha për Radio Vatikanin, Nunci Apostolik, imzot Zenari. Aspiratat e lirisë
e të demokracisë të shumë të rinjve sirianë, ashtu si edhe në vendet e tjera të përfshira
në ndryshimet e rajonit, nuk u dëgjuan nga qeveritarët, ndërsa në gjirin e opozitorëve
kanë hyrë e kanë zënë vend njerëz të dhunës. Pavarësisht nga thirrjet e
vazhdueshme të Papës, ashtu si ato të shumë krerëve fetarë e civilë, bashkësia ndërkombëtare,
deri tani, duket e paaftë të veprojë frytshëm. Natyrisht, ndikon fakti që Siria ndodhet
pikërisht në zonën e ndeshjes së sferave të influencës ruse dhe perëndimore. Plani
i Kofi Ananit nuk gjen hapësirë për zbatim e, hipoteza e ndërhyrjes ndërkombëtare
të armatosur është jashtëzakonisht shqetësuese. Pra, deri kur dhuna do të vazhdojë
të rritet e njerëzit të vdesin e të ikin nga shtëpitë e tyre? Për besimtarët
është kohë mëshire, lutjeje, ndihme për të vuajturit kur munden, kohë ftese e përkrahje
për nisma dialogu në çdo nivel, për shkëndija shprese. Mos ta harrojmë e mos ta braktisim
Sirinë”.