W Hiszpanii w roku 1991 Boże Ciało zostało oficjalnie przeniesione na niedzielę.
Wywołało to jednak sprzeciwy wiernych i w wielu miejscowościach zostało przywrócone.
W niektórych, jak w np. w Toledo, są teraz dwie procesje: w czwartek i w niedzielę.
Dzisiaj rozpoczyna się też kampania Caritas. Do niedzieli wolontariusze będą zbierali
ofiary dla osób dotkniętych kryzysem. Dla wielu rodzin Caritas jest w tej chwili jedynym
skutecznym źródłem pomocy.
Pierwsze wiadomości o obchodach święta Bożego Ciała
w Hiszpanii pochodzą już z VI wieku, choć więcej szczegółów podają dopiero kodeksy
z wieku XI. W roku 1301 Boże Ciało zostaje wprowadzone w diecezji Tarragony jako święto
obowiązujące – kilka lat wcześniej zanim papież Jan XXII ustanowił je dla całego Kościoła.
Jedna z najsłynniejszych procesji ma miejsce w Toledo. Szczególnego znaczenia
nabrała od chwili, kiedy miasto stało się siedzibą prymasa Hiszpanii. Kilka dni przed
świętem mieszkańcy zaczynają przyozdabiać ulice, którymi przejdzie procesja, oraz
katedrę. Na balkonach pojawiają się różnokolorowe gobeliny, kobierce, jedwabne zasłony,
proporce i flagi. Ulicę przykrywa rodzaj muślinowego baldachimu. Zewsząd dolatuje
zapach rumianku, rozmarynu czy mięty, które mieszkańcy umieszczają wzdłuż trasy procesji.
Z kolei katedra przystraja się na te dni w przepiękne XVII-wieczne flamandzkie arrasy.
Centrum procesji Bożego Ciała stanowi XVI-wieczna bezcenna monstrancja wykonana
z polecenia kard. Cisnerosa, którą można było zobaczyć podczas ŚDM w Madrycie. Jej
autorem jest znany złotnik Enrique de Arce. Do wykonania blisko trzymetrowej monstrancji
użyto ponad 180 kg srebra i 20 kg złota, nie licząc drogocennych kamieni. Podczas
procesji wieziona jest na specjalnie przygotowanej podstawie.
Procesja trzyma
się ściśle określonego protokołu, który nawiązuje do reguł sprzed ponad 300 lat. Przed
monstrancją kroczą arcybractwa – im starsze tym bliżej monstrancji; za nią władze
kościelne, regionalne i miejskie. Wzdłuż całej trasy Najświętszy Sakrament tradycyjnie
witają oklaski oraz płatki kwiatów spadające z balkonów. Kiedy monstrancja dociera
do bram katedry, orkiestra gra hymn państwowy. Jest to bez wątpienia jeden z bardziej
wzruszających momentów procesji. W pamięci wciąż żywe są zakazy rządu premiera Zapatero,
aby nie brali w niej udział wojskowi i nie oddawali cześć Najświętszemu Sakramentowi.
Wielogodzinna
procesja jest nie tylko wyrazem wiary, ale jest także przypomnieniem chrześcijańskich
korzeni Hiszpanii. Jest to szczególnie widoczne w Toledo, mieście trzech kultur: chrześcijańskiej,
żydowskiej i arabskiej. Świętowanie Bożego Ciała nie kończy się wraz z procesją.
Lokalne rady miejskie zwykle organizują koncerty i zabawy ludowe, które trwają do
późnych godzin nocnych. W przypadku Granady – cały tydzień. M. Raczkiewicz CSsR,
Toledo