Drejtori artistik i “Teatrit la Scala”, Lissner: e pritëm me gjithë zemër Papën muzikant.
tëNjë ndër çastet domethënëse të ditës së parë të Papës në Milano, ishte vizita në
“Teatrin la Scala”, ku sonte u dha një koncert për nder të Atit të Shenjtë. Ndërmjet
vallëtarëve, Eris Nezha, shqiptar, balerin i parë i Teatrit të famshëm. E natyrisht,
të pranishëm edhe përfaqësuesit e familjeve shqiptare në Takimin Botëror të Familjeve
me Benediktin XVI, shoqëruar nga ipeshkvi i Lezhës, imzot Ottavio Vitale. Në mikrofonin
tonë, drejtori i Teatrit të famshëm milanez, Stéphan Lissner:
Përgjigje:
- Para së gjithash theksoj që Teatri ishte tejet i nderuar për vizitën
e Atit të Shenjtë. E qartë se, në një çast krize e vështirësish të mëdha, kjo ishte
ngjarje e jashtëzakonshme, si për teatrin tonë, ashtu edhe për qytetin e Milanos.
Them për qytetin e Milanos, sepse dihet nga të gjithë sa e lidhur është ‘La Scala”
me qytetin e vet. E përsëris, për ne ishte nder e ngjarje vërtet fantastike, edhe
pse i kapërceu kufijtë e Milanos. Përmes televizionit, Koncerti, që pati në program
Simfoninë IX të Beethoven, me praninë e Papës, me fjalimin e tij në skenë e me të
gjithë atmosferën e pazakontë, u përhap në mbarë botën.
Pyetje: -
Benedikti XVI jo vetëm që e ndoqi koncertin, por mbajti edhe një fjalim, pikërisht
nga kjo skenë. Ç’mesazh u përhap nga skena juaj aq e famshme, në mbarë botën?
Përgjigje:
- Ishte fjalim paqeje, sepse bota mbarë është nën thundrën e dhunës, është
e përfshirë nga pështjellimi, nga vështirësitë e jetës së përditshme e nga një varfëri,
shpesh e papërballueshme. Mjafton të shikojmë Italinë, ku një numër i madh familjesh
përballon vështirësi jo të pakta. Prej këndej, fjalimi i Papës ishte tejet i pritur
nga të gjithë, ishte burim shprese. Na kujtoi se ne jemi në kërkim të një Zoti, që
nuk është larg, që hyn në jetën tonë, në vuajtjen tonë.
Pyetje: -
Njihet nga të gjithë ndjeshmëria e spikatur muzikore e Benediktit XVI...
Përgjigje:
- Kjo, natyrisht, vjen nga kombësia e tij gjermane: që prej katër shekujsh,
Italia, Franca e Gjermania janë tre vendet më të mëdha për muzikën klasike. Duke qenë
Ati i Shenjtë muzikant, ne, që përpiqemi të jemi gjithnjë në lartësinë e duhur në
të gjitha shfaqjet tona, këtë herë vumë të gjitha forcat për të arritur suksesin,
në një shfaqje, që e ndoqi gjithë bota.
Pyetje: - Si e zgjodhët
programin e mbrëmjes muzikore kushtuar Papës...
Përgjigje: -
Ishin dy mundësi: mund të merrnim tri-katër pjesë të ndryshme të muzikës italiane,
për të bërë programin, ose mund të zgjidhnim Simfoninë IX të Beethovenit, Himin e
Gëzimit, në këtë rast. Zgjodhëm këtë të dytin, së bashku me drejtorin tonë muzikor,
Daniel Barenboim; e ishte një çast i jashtëzakonshëm, me dy artistë të famshëm italianë,
Barbara Fritoli e Daneila Barcelona si dhe me artistët e tjerë të shquar, John Bothya
e René Pape. Koncerti zgjati më shumë se e kishim menduar, por na u duk
e arsyeshme kjo zgjatje, në një sallë përplot me familjet e mbarë botës, që ndoqën
me emocion shpërthimin e tingujve të Himnit të Gëzimit. Pastaj e zgjodhëm këtë pjesë
duke pasur parasysh se koncerti jepej për nder të Papës gjerman e muzikant. Prej këndej
zgjodhëm Beethovenin, gjerman vërtet, po edhe burim mesazhesh universale, siç e kërkonte
ky rast, vërtet universal.