Nanë e vertetë jam unë e Zotit Bír, E bija e tij un jam, me gjith qi ai m’ka nanë; Ç’
n’amshim aj leu, por âsht gjithnji em Bir; Un leva n’kohë, por prap ai mue m’ká
nanë.
Aj âsht Krijuesi i em, por âsht em Bír; Kreatyra e tij un jam, por
ai m’ká nanë, Kje mrekullí e Zotit t’ishte em bir, Nji Zot i amshuem e t’më
kishte mue për Nânë
T’kenunt e kanë t’përbashkët nânë e bir; E t’kênun paçë
prej birit t’ em unë nânë. E t’kênun pat prej mejet edhè em bir.
Masi prej
Birit t’kênun paçë un nânë Don thanë se, a kje me mkat edhé em Bír, apor pa
mkat jam un qi Atij i jam nânë.
Atë Vinçenc Prennushi, vargje me frymëzim
dantesk nga “Gjeth e lule”.