Бэнэдыкт XVI падчас “Regina Caeli”: жыццё кожнага чалавека – гэта гісторыя любові
(поўны тэкст)
“У Касцёле становіцца
зразумелым, што жыццё кожнага чалавека – гэта гісторыя любові”, - сказаў Бэнэдыкт
XVI шматлікім пілігрымам, якія сабраліся 29 красавіка на плошчы св. Пятра ў Рыме,
каб разам са Святым Айцом памаліцца “Regina Caeli”. У кароткай прамове, скіраванай
да вернікаў Пантыфік распавёў аб святарскіх пасвячэннях, якія ўдзяліў сёння раніцай
у ватыканскай базыліцы. Бэнэдыкт XVI заклікаў вернікаў убачыць у сваім жыцці праявы
Божай любові і маліцца аб пакліканнях да святарства. “Дарагія браты і сёстры, - сказаў
Папа – некалькі гадзін таму ў базыліцы св. Пятра, закончылася св. Імша падчас якой
я ўдзяліў святарскія пасвячэнні дзевяці дыяканам з Рымскай дыяцэзіі. Падзякуем Богу
за гэты дар, знак Яго вернай і прадбачлівай любові да Касцёла! Аб’яднаемся духоўна
вакол гэтых новых святароў і памолімся каб ўпоўні прынялі ласку сакрамэнта, дзякуючы
якому яны сталі падобныя на Езуса – Святара і Пастыра. Памолімся, каб усе маладыя
людзі былі ўважлівымі да голаса Бога, які прамаўляе ўнутры іх сэрцаў і кліча адмовіцца
ад ўсяго і служыць Яму. Гэтай мэце прысвечаны Сусветны дзень малітвы аб пакліканнях.
Сапраўды, Пан кліча заўсёды, але часта мы Яго не слухаем. Мы прывязаны да многіх рэчаў,
да іншых, павярхоўных галасоў; акрамя таго, мы баімся слухаць голас Пана, бо думаем,
што Ён можа забраць нашу свабоду. У сапраўднасці, кожны з нас з’яўляецца плодам любові:
канешне, любові бацькоў, але больш глыбока, любові Бога. Біблія кажа: калі нават твая
маці цябе забудзе, я не забуду цябе, бо ведаю цябе і люблю (пар Іс 49,15). У момант
калі зразумею гэта, маё жыццё зменіцца: яно стане адказам на гэту любоў, большую за
любую рэч, і так цалкам рэалізуецца мая свабода.
Маладыя людзі, якім я сёння
ўдзяліў святарскае пасвячэнне не адрозніваюцца ад іншых маладых людзей, але яны былі
глыбока крануты прыгажосцю любові Божай, і не маглі зрабіць менш, чым адказаць Яму
ўсім сваім жыццём. Як яны сустрэлі Божую любоў? Яны сустрэлі яе ў Езусе Хрысце: у
Яго Евангеллі, у Эўхарыстыі і супольнасці Касцёла. У Касцёле становіцца зразумелым,
што жыццё кожнага чалавека – гэта гісторыя любові. Гэта ясна паказвае Святое Пісанне,
і падцвярджаюць сведчанні святых. Прыкладам можа быць выраз св. Аўгустына, які ў сваёй
“Споведзі” звяртаўся да Бога кажучы: “Позна я цябе палюбіў, прыгажосць, такая старажытная
і новая, позная я цябе палюбіў! Ты быў унунтры мяне, а я звонку... Ты быў са мной,
а я не быў з Табой... Але ты мяне клікаў і твой вокліч перамог маю глухату” (X, 27.38).
Дарагія
сябры, памолімся за Касцёл, за кожную мясцовую супольнасць, каб стала як дагледжаны
сад ў якім могуць заквітнець і ўзрастаць усе зерні пакліканняў, якія Бог сее ў дастатку.
Памолімся, каб паўсюль клапаціліся аб гэтым садзе і ў радасці адчувалі сябе пакліканымі,
у адметнасці дароў. Асабліва, каб сем’і сталі першымі асяродкамі ў якіх “дышала” любоў
Бога, якая дае ўнутраную сілу таксама праз цяжкасці і жыццёвыя выпрабаванні. Хто адчувае
ў сям’і любоў Бога, атрымлівае незаменны дар, які, у свой час прынясе плёны. Даверым
гэта ўсё Найсвяцейшай Панне Марыі, прыкладу свабоднага і пакорнага прыняцця Божага
паклікання, Маці кожнага паклікання ў Касцёле.
Пасля малітвы “Regina Caeli”
Бэнэдыкт XVI прывітаў шматлікіх пілігрымаў, якія прыбылі ў Рым з нагоды беатыфікацыі
Слугі Божага Джузэппэ Таньёла. Папа расказаў, што новы благаслаўлёны жыў на мяжы ХІХ-ХХ
ст., быў бацькам сямі дзяцей, універсітэтскім выкладчыкам, выхавацелем моладзі, эканамістам
і сацыолагам, нястрымным слугой адзінства Касцёла. “Яго пасланне мае вялікую актуальнасць,
асабліва ў наш час: благаслаўлёны Таньёла, паказвае нам шлях на якім прыярытэтнымі
з’яўляюцца чалавек і салідарнасць”, - сказаў Пантыфік.