1 Porsi fleta e Ęjllit t’ Zotit Po rreh Flamuri i Shqypnís E thrret
t’bijt e Kastrijotit Me u mbledhë tok nder çetë t’ushtrís.
2 Bini,
Toskë, ju, bini Gegë! Si dy rrfé, qi shkojn tue djegë! A ngadhnyesë a t’gjith
deshmorë! Trima, mbrendë! Me dorë! Me dorë!
3 Për mbas Flamurit
t’vet Shqyptari, Kúr rrokë armët per t’drejta t’veta, Atje lufta ndezet zhari, Atje
anmiku vęhet m’t’leta. Bini, Toskë! etj.
4 Mbi njatë Flamur
Perendija Me dorë t’vet Ai e ka shkrue: “Për Shqyptarë do t’jét Shqypnija: Kush
u a prekë, ai kjoftë mallkue!” Bini, Toskë! etj.
5 Shka? a
thue ‘i mend se atë tokë t’ bekueme, Qi vetë Zoti na ka dhânun, Sod me e shkelë
kamba e poshtnueme E nji t’huej’t na kem’ m’ia lânun? Bini, Toskë! etj.
6 Ah;
jo, kurr. Njiqind herë para Kem’ me u shkrî me grá, me fmi! Kem’ me mbetë kortar
nder ara, Se me shkelë lâmë t’ huej’n n’ Shqypní. Bini, Toskë! etj.
7 M’kambë
, Sokola të Shqypnís! Flamri i ynë, qe, n’ajr po shtiellet Si pol veshet t’Perendís, Kah
na bân hije prej qiellet. Bini, Toskë! etj.
8 Mâ mirë dekë
me u shue nen hije T’Flamrit t’onë në fushë t’mejdanit, Se me rrnue nji jetë
robnije Për nen sukuj t’huejë t’Balkanit. Bini, Toskë! etj.
9 Armët
e besën na i njeh bota; Trima n’ zâ kem’ pasun t’ Parët, Luften né na e msoj
Kastrjota: Kę, theu, frigë, do t’ kén Shqyptarët? Bini, Toskë! etj.
10 Urra!
djelm, eh ’u dhashtë e mbara! Sod a kurr, me dekë p’r Atdhé! Flamri i ynë, qe,
u nis përpara: Ndihmo, Zot, për Atme e Fé! Bini, Toskë! etj.