'Exultet’ - ‘Galdimi’ i Natës së Pashkëve O natë, më e ndritshme se dita. Natë
në të cilën dashuria del nga terri. Natë që çliron Jezusin nga varri. Natë
më e bardhë se dëbora, më e ndritshme se drita e qirinjve, më e kthjelltë se
dita.
Nata më e ëmbël e qiellit. Nata-roje e korpit të Krishtit, natë
kur Fryma e Zotit tokën përshkon. Natë që mbushet me yje, natë e fitores, që
vdekjen e mund. Më e ëmbla natë e qiellit.
Nata më e pasur me paqe. Natë
që fiton mbi botën e errët. Natë e hirit që ndrit si lumnia. Natë që josh historinë, zemrën
e përlyer që e kullon. Nata më e pasur me paqe.
O natë, më e fortë se koha. Natë
e të Gjallit mbi univers. Natë e fjalës që mbush çdo heshtim. Natë në të
cilën Kisha del në dritë. Natë e ujit të gjallë, pas ngricave dimërore. O
natë, ti më e fortë se koha”. Natën e Pashkëve ndjehet fort atmosfera e Meshës
së Mesnatës të Krishtlindjes. Edhe bashkësia është e njëjtë. E njëjtë edhe bukuria
e liturgjisë që kremtohet në errësirën e natës. Janë të pranishëm të krishterët që
duan të jetojnë në një hapësirë, në të cilën kremtohen të gjitha simbolet, lexohen
të gjitha leximet, kryhen të gjitha gjestet e nevojshme për të rijetuar ngjarjen më
të madhe të historisë së njerëzimit: Ngjalljen prej të vdekurve. Faleminderit Zotit,
të krishterë të tillë nuk mungojnë. Ata sonte mbushin përplot Kishat në të katër anët
e botës, për të dëgjuar, edhe një herë të parët, lajmin e madh: “Krishti u ngjall!
Krishti është ndërmjet nesh! E atëherë luten: “Jezus i kryqëzuar e i ngjallur,
rri me ne! Rri me ne, mik besnik e mbështetje e sigurtë e njerëzimit në
shtegtim nëpër rrugët e botës! Ti, Fjalë e gjallë e Atit, jepu shpresë e besim
atyre që e kërkojnë kuptimin e vërtetë të jetës së tyre. Ti, Bukë e jetës së
pasosur, ushqeje njeriun e uritur për vërtetësi, për liri, për drejtësi, për paqe.
Rri me ne, Fjalë e gjallë e Atit, mësona fjalë e gjeste paqeje: paqe
për tokën e shuguruar nga gjaku yt; paqe për Vendet e Lindjes së Mesme e të Afrikës, ku
vijon të rrjedhë gjaku rrëké: paqe për mbarë njerëzimin, mbi të cilin varet përherë rreziku
i luftërave vëllavrasëse”.
Krishti kërkon drejtësi e solidaritet bujar për
masat njerëzore që edhe sot vuajnë e vdesin nga mjerimi e nga uria, të dhjetuara prej
epidemive vdekjeprurëse e të thyera më dysh nën peshën e katastrofave natyrore. Nëpër
forcën e Ngjalljes së Zotit, qofshin edhe ata pjesëtarë të një jete të re. “Edhe
ne, burrat e gratë e mijëvjeçarit të tretë, kemi nevojë për ty, o Zot i Ngjallur! Rri
me ne deri në fund të kohëve. Bëj që progresi material i popujve të mos i errësojë
kurrë vlerat shpirtërore që janë shpirti i qytetërimeve të tyre. Na ndihmo,
të lutemi, në shtegtimin tonë. Besojmë në Ty, në Ty shpresojmë,sepse vetëm ti ke
fjalët jete të pasosur…”.