Stanowisko Prezydium Konferencji Episkopatu Polski w sprawie zmian w systemie emerytalnym
[dokumentacja]
Tocząca się w Polsce dyskusja o reformie emerytalnej jest impulsem dla Episkopatu
Polski do zabrania głosu w tej ważnej dla społeczeństwa sprawie. Jako pasterze Kościoła,
mając na uwadzedobro naszej Ojczyzny, dostrzegamy konieczność zmian w systemie
emerytalnym, gdyż jego załamanie może mieć katastrofalne skutki zarówno dla obecnych,
jak i przyszłych pokoleń. Reforma systemu nie może jednak ograniczać się jedynie do
podniesienia wieku emerytalnego. Byłoby to tylko doraźne rozwiązanie. Pamiętając o
potrzebie szerszych konsultacji społecznych uważamy, że jest rzeczą konieczną, aby
projekt dotykający każdego obywatela znalazł możliwie szerokie wsparcie społeczne,
a debata o nim ukierunkowana była na dobro wspólne.
Mamy świadomość, że obecny
kryzys systemu ubezpieczeń jest szczególnym skutkiem pogarszającej się sytuacji demograficznej
Polski. Apelujemy, aby – szukając rozwiązań na przyszłość – oprzeć się nie tylko na
rozwiązaniach doraźnych, ale podjąć odpowiednie środki zapobiegawcze zmierzające do
poszukiwania miejsc pracy, co pomoże zatrzymać w kraju najbardziej dynamiczną dziś
grupę ludzi młodych. Kolejnym ważnym i skutecznym zabezpieczeniem wobec postępującego
kryzysu demograficznego powinna być właściwa, perspektywiczna i długofalowa polityka
rodzinna. Strona kościelna przez szereg lat zwracała na tę potrzebę uwagę w rozmowach
z Rządem RP.
Obecnie polska rodzina przeżywa wielowymiarowy kryzys, czego świadectwem
jest m.in.: brak zastępowalności pokoleń. Współczynnik dzietności wynosi tylko 1,3
dziecka na kobietę. W roku 2011 urodziło się o 5% mniej dzieci niż w 2010 roku. Dochodzi
do tego masowa emigracja rodzin z dziećmi i ludzi młodych. Utrzymywanie się takich
trendów będzie miało katastrofalne skutki dla całej gospodarki i społeczeństwa. Dziś
pod względem dzietności Polska spadła z 207. na 209. miejsce wśród 222 krajów świata.
Te dane są alarmujące!
Oczekujemy zatem, aby – ze względu na przyszłość naszego
kraju – Rząd usłyszał nasz głos w sprawie promocjidzietności oraz rodziny,
jako naturalnego środowiska wychowania dzieci. To one,zapewniając przyszłość
starzejącym się pokoleniom, z punktu widzenia procesów demograficznych powinny być
traktowane jako wielkie dobro i przejaw troski Rządu o dalsze dzieje Polski. Sprostanie
tym wymaganiom domaga się szerszego programu wspierania rodziny, obejmującego m.in.
takie dziedziny, jak rozwój budownictwa mieszkaniowego, komunikacji, zmiany w prawie
pracy oraz prorodzinnej ordynacji podatkowej.
„Należy pamiętać, że troska
o dobro wspólne nie obejmuje tylko obecnie żyjących, ale dotyczy solidarności z przyszłymi
pokoleniami Polaków. Tylko taka polityka, która bierze pod uwagę dobro całej społeczności
oraz dobro przyszłych pokoleń, prawdziwie służy rozwojowi naszej ojczyzny” – napisaliśmy
w najnowszym dokumencie społecznym Episkopatu Polski zatytułowanym „W trosce o człowieka
i dobro wspólne”. Bez obudzenia społecznej odpowiedzialności za losy kraju, bez pogłębiania
zasad lekceważonego nieustannie etosu narodowego, bez powszechnego ruchu przeciw wszelkiego
rodzaju korupcjom i niesłusznym przywilejom, narody nie dochodzą do trwałego dobrobytu.
W
planowanych obecnie zmianach należy rozpocząć ikonsekwentnierealizować
przede wszystkim politykę rodzinną. Włączenie spraw rodziny w obecne transformacje
pomoże w przyszłości zapobiec katastrofie demograficznej, a co się z tym łączy, także
ekonomicznej. Należy wykorzystać tę szansę. Zaniechanie jej tylko pogorszy i tak już
trudną sytuację.