Atë Lombardi: në Kubë, Kisha është e gjallë, por akoma ka rrugë për të bërë
Papa mbeti i habitur nga numri i madh i njerëzve, që e pritën në Kubë: përshkoi një
rrugë prej 10 kilometrash, mbushur plot e përplot me njerëz, që e shoqëruan me duartrokitje
e brohoritje, nga aeroporti deri në kryeipeshkëvinë e Santiago de Cuba. Në takimin
e përditshëm me gazetarët, zëdhënësi i Vatikanit, atë Federiko Lombardi e nënvizoi
këtë fakt dhe sqaroi se mund të bëhet një takim i Benediktit XVI me ish-presidentin
kuban, Fidel Kastro. Por të dëgjojmë komentin e tij nga Kuba, sidomos për pritjen,
që iu rezervua Atit të Shenjtë: Shihej se mezi e prisnin, pasi pamë shumë e
shumë njerëz, që erdhën për ta dëgjuar Papën, me gëzim të jashtëzakonshëm. Rasti është
i bukur, pasi festohet viti jubilar i Zojës së Caridad del Cobre, që është Nëna shpirtërore
e të gjithë kubanëve, shumë e dashur dhe e nderuar prej tyre. Fakti që Papa ka ardhur
për ta nderuar së bashku me ta, natyrisht, u prek zemrën. Por, Papa mund ta shohë
në disa këndvështrime jetën e Kishës në këtë ishull: një Kishë, që vjen nga situata
të vështira e që, në një farë kuptimi, po rilind përmes dëshmisë së pastër të bamirësisë
e të pranisë aktive e të përvuajtur në jetën e njerëzve të saj. Ajo i qëndron afër
popullit, që kërkon e shpreson në një të ardhme më të lumtur, sipas perspektivës,
që e pati përcaktuar mjaft mirë Gjon Pali II, kur thoshte se Kuba hapet për botën
e bota për Kubën: fjalë, që mbeten aktuale edhe sot. Kuba duket se
po e rizbulon fenë e vet, edhe falë jubileut marian. Zoja e Dashurisë së Krishterë
shtegtoi në të gjithë vendin, duke sjellë pajtim… Kjo shpresohet, këtë dëshiron
të shpallë e ta propozojë Papa, si udhë për paqen, por edhe për ndërtimin e një shoqërie
të pajtuar e të aftë të shikojë përpara, me entuziazëm të ri. Por, duhen vepra e jo
vetëm fjalë. Papa e di mirë se jep mesazhe, që pastaj, duhen zbatuar në praktikë nga
njerëzit, nga ata, që e dëgjojnë e nga ata, që duan ta dëgjojnë. Kisha e vendit
është mjaft aktive, apo jo? Po, Kisha lokale në Kubë përshkruhet nga ata, që
e njohin, si Kishë plot gjallëri, që mund të japë një kontribut të rëndësishëm për
popullin e saj, i cili ka nevojë për shpresë. Ideologjia marksiste e ka privuar nga
vlerat shpirtërore të traditës, prandaj, ka nevojë t’u japë jetë rrënjëve të fesë
së vet. Kisha është aktive e paraqitet si institucion, që meriton respekt, prandaj
mund të hyjë në dialog me autoritetet e shoqërisë kubane, ashtu si asnjë institucion
tjetër. Kjo është përgjegjësi e madhe, por edhe – shpresojmë – një kontribut i mrekullueshëm,
që mund të japë Kisha. Cilat janë marrëdhëniet ndërmjet shtetit e Kishës,
aktualisht? Marrëdhëniet ndërmjet shtetit e Kishës dhe ndërmjet Selisë së Shenjtë
e Kubës janë të mira. Ato e ndihmojnë Kishën të jetojë në shoqëri e të punojë me përvuajtëri,
por me gjallëri në çdo vend të ishullit. Megjithatë, është e nevojshme që ky realitet
të zhvillohet më tej. Papa thekson se ka akoma shumë rrugë për të bërë, shumë gjëra
për t’u përmirësuar, duke i dhënë Kishës më tepër hapësirë në fusha si edukimi, komunikimi,
shëndetësia…