Սուրբին յիշատակի օրը կանուխէն հաստատուած է Հայ Առաքելական Եկեղեցւոյ տօնացոյցին մէջ,
եւ կը տօնուի ամէն տարի Յիսնակացի երրորդ Կիրակի օրուան յաջորդող շաբաթ օրը: Այս կը նշանակէ
թէ Սուրբ Յակոբին տօնը կը յիշատակենք Դեկտեմբեր 12-18-ի օրերուն մէջ հանդիպող Շաբաթ
օրը:
Սուրբ Յակոբի Կեանքը։ Սուրբ Յակոբ ծնունդով Ասորի էր եւ հօրաքրոջ որդին
Ս. Գրիգոր Լուսաւորիչի ու Պարթեւական տոհմէն: Անոնք միասին դաստիարակուած էին Կեսարիոյ
մէջ: Ս. Յակոբ որոշ ժամանակ ապրեր էր Պարսկաստանի Արքունիքին մէջ, սակայն յետագային կ’ընտրէ
ճգնաւորի կեանքը եւ Ս. Հոգիին ներգործութեամբ կ’ուղուի Մծբին քաղաքի վանքերէն մէկը՝ Մարուգէ
(կամ Մարկեղոս) ճգնաւորին մօտ: Ան մասնակցած է Նիկիոյ մէջ կայացած տիեզերական ժողովին
325 թուականին: Մծբինի Աթոռին համար ձեռնադրուած է Եպիսկոպոս, որ գուշակուած էր Մարուգէ(կամ
Մարկեղոս) ճգնաւորին կողմէ: Հայ մատենագրութեան մէջ յայտնի են իր 22 ճառերէ բաղկացած
«Զգօն» գիրքը: Ս. Գրիգոր Նարեկացին հիացող մը եղած է Յակոբ Մծբնայ Հայրապետին, որուն
նուիրած է իր ներբողական գրութիւններէն մէկը:
Սուրբ Յակոբին նուիրուած «Յաղթող
եւ Սուրբ Հայրապետ» անունով գեղեցիկ շարական մը գրուած է: Այս շարականը հաւանաբար
գրուած է այն դէպքին առիթով ուր կը պատմուի թէ Պարսից Շապուհ Բ. թագաւորը աշխարհածաւալ
իր արշաւանքներուն ընթացքին կը հասնի Մծբին որ կը պաշարէ 70 օրեր շարունակ: Շնորհիւ Ս.
Յակոբի քաղաքին ներսէն կազմակերպած միջոցառումներուն, ան անկարող կ’ըլլայ գրաւելու Մծբինը: