Stolica Apostolska włączyła się we współczesne dociekania na temat Soboru Watykańskiego
II. W przyszłym roku, w związku z 50. rocznicą rozpoczęcia obrad soborowych 11 października
1962 r., opublikowane zostaną zapiski jego uczestników. Będą to zarówno fragmenty
prywatnych dzienników, jak i relacje, w których biskupi informowali o soborze swe
diecezje czy też różnego rodzaju media. Chcemy pokazać, w jaki sposób sami ojcowie
soborowi przeżywali to wielkie wydarzenie – zapowiada o. Bernard Ardura OPraem, przewodniczący
Papieskiego Komitetu Nauk Historycznych, a zatem instytucji, która podjęła się tej
inicjatywy.
Publikacja ta wpisze się w aktualną debatę na temat soboru. Z jednej
strony ożywiają ją starania Benedykta XVI, aby to wielkie wydarzenie sprzed półwieku
postrzegać w ciągłości z licząca dwa tysiące lat tradycją Kościoła. Z drugiej strony
wiele kontrowersji wywołała ostatnio bardzo obszerna monografia znanego włoskiego
historyka Roberta de Mattei Il Concilio Vaticano II. Una storia mai scritta
– „Sobór Watykański II. O czym się nie pisze”. Odwołując się do świadectw ojców soborowych
wykazał on, że w przekonaniu wielu z nich sobór był jednak przełomem stanowiącym zerwanie
z przeszłością. Inicjatywa Papieskiego Komitetu Nauk Historycznych na pewno pomoże
głębiej wniknąć w tę kontrowersję.
Francuski norbertanin zapowiedział też,
że kierowany przez niego Komitet przygotowuje ponadto wydanie dwóch publikacji związanych
z 1700. rocznicą Edyktu Mediolańskiego z 313 r. W pierwszej zawarte zostaną teksty
źródłowe odnoszące się do chrztu cesarza Konstantyna Wielkiego i bitwy przy moście
Mulwijskim. W drugiej znajdą się dokumenty dotyczące samego Edyktu i jego konsekwencji
w postaci zaprzestania prześladowań chrześcijan w cesarstwie rzymskim.