E diel 13 nëntor, Kisha kremton të dielën e 33-të gjatë vitit kishtar e po
më 13 nëntor kalendari përkujton edhe shën Nikollën I papë e shën Agostina Pietrantonin,
virgjër. Këta na kujtojnë se Jezusi i jep tri porosi atij njeriu që dëshiron ta ndjekë
pas: të mos largohet kurrë nga Zoti, të falë e të lypë dhuratën e fesë. Besnikëria
ndaj këtyre tri porosive sjell fryte që nuk mund as të përfytyrohen.
Të
hënën me 14 nëntor bie përkujtimi i shën Serapionit, ipeshkëv i Aleksandrisë.
Liturgjia e ditës na kujton se Jezusi na mëson të kënaqemi sepse jemi me Të e jo sepse
bëjmë ndonjë gjë. Rëndësi ka të jesh me Zotin; rezultatet e frytet, të cilat nuk janë
në dorën tonë, nuk i mungojnë njeriut që jeton me bindjen se shpëtimi vjen nga Zoti.
Të
martën me 15 nëntor kalendari përkujton shën Albertin e madh, ipeshkëv e doktor
i kishës, rregulltar domenikan dhe shën Jozefin Pinjateli, meshtar jezuit. Figurat
e tyre na kujtojnë se Jezusi shëroi shumë të gërbulur, po vetëm njëri u kthye ta i
krishteri i vërtetë duhet ta pranojë çdo çast pushtetin e Zotit mbi jetën e tij e
duhet të jetë i vetëdijshëm se është Hyji ai, që na prin drejt të mirave të jetës
së amshuar.
Të mërkurën më 16 nëntor kalendari kishtar kujton shën Margeritën
e Skocisë dhe shën Gjeltruden, virgjër benediktine. Liturgjia e ditës duke folur për
ngjarjet e tmerrshme që çuan në shkatërrim Sodomën, na kujton se duhet të jemi gjithmonë
gati për ardhjen e dytë të Zotit. Të enjten më 17 nëntor kalendari kujton
Shën Elizabetën e Hungarisë, terciare françeskane. E pra vetëm ai që do ta ketë dhuruar
plotësisht jetën, do të shpërblehet në ditën e mbramë. Ndërsa kush ia mbyll vëllezërve
portat e zemrës, nuk është në gjendje ta pranojë ardhjen e Zotit. Të premten
më 18 nëntor do të kremtohet përvjetori i Shugurimit të Bazikës vatikanase (1626)
dhe i Bazilikës ostiense (1854). Kjo festë kujton se lutja e vazhdueshme dhe bamirësia,
janë dy cilësitë që e dallojnë të krishterin, i cili sillet kështu sepse përpiqet
t’i ngjajë Zotit. Duke jetuar me lutje e dashuri, ecim të sigurtë në rrugët që çojnë
drejt qiellit. Të shtunën më 19 nëntor kalendari kujton shën Matilden, virgjër
e shën Abdinë, profet. Festa e tyre na kujton se Hyji i bën pjesëtarë të jetës së
vet hyjnore të gjithë ata që vdesin në bashkim me Të Të dielën e ardhshme më
20 nëntor, Kisha do të kremtojë festën e Jezu Krishtit, Mbretit të Gjithësisë,
që bie në të dielën e fundit të vitit liturgjik, të dielën e 34-të gjatë vitit kishtar.
Gjithnjë më 20 nëntor, kalendari kujton edhe shën Gjelazin I, papë. Solemniteti
i Krishtit Mbret e mbyll vitin liturgjik 'A' duke na ofruar vizionin e
sovranitetit të Krishtit në gjyqin përfundimtar, pra të mbramë të jetës. Jezusi paraqitet
si Mbret e si Bari, që me ardhjen e tij të lavdishme do të gjykojë të gjithë njerëzit.
Lënda e gjykimit është sjellja dhe veprat e çdonjërit që ka pasur gjatë jetës së vet
tokësore, që duhen të orientohet drejt Zotit e drejt të afërmit tonë.