Кс. Фэдэрыко Ламбардзі,
дырэктар Ватыканскага радыё і кіраўнік Залі Друку Ап остальскай Сталіцы, у сваёй
штотыднёвай рубрыцы “Octava Dies” разважае аб адносінах паміж маўчаннем і словам.
Ён нагадвае, што 29 верасня была абвешчана тэма разважання наступнага Сусветнага дня
сацыяльнай камунікацыі: “Маўчанне і Слова: шлях евангелізацыі”, а затым, праз некалькі
дзён, 9 кастрычніка, Папа скіраваўся ў кляштар у Сэрра-Сан-Бруно, у Калабрыі, каб
памаліцца з манахамі ў адным з найбольш характэрных месцаў для духоўнасці Касцёла,
дзе – як казаў яго настаяцель – на працягу стагодзяў “трымаецца запаленай лампа малітвы
ў маўчанні і схаванасці”.
“Няма супрацьпастаўлення паміж маўчаннем і словам,
паміж малітвай і абвяшчэннем. Бо маўчанне гэта неабходнае патрабаванне для таго, каб
прыняць і падрыхтаваць сябе для слухання Слова”, - падкрэслівае кс. Ламбардзі.
На
яго думку, для сучаснага чалавека, якога акружаюць няспынныя шумы – фізічныя і ментальныя,
- жыццё манахаў выклікае захапленне і павагу, настальгію па рытмам і раўнавазе жыцця
згубленым у мінулым. Кс. Ламбардзі звяртае увагу, што амаль усе адчуваюць зачараванне
і разумеюць, важнасць месца, у якім маўчанне не азначае пустэчу, але подых духа, дзе
становіцца магчымым дыхаць “лёгкім ветрыкам” прысутнасці Бога, “найбольшай Рэальнасці,
якая існуе, і якая, знаходзіцца па-за адчувальным вымярэннем”, як казаў Папа.
“У
той час як мы разважаем, як даць крылы “новай евангелізацыі” і яе пасланням, не будзем
забываць, што яе эфектыўнасць народзіцца дзякуючы слуханню, якое патрабуе маўчання,
поўнага рэальнасці жыцця Бога. Схаванае існаванне манахаў, якія ў Богу адчуваюць блізка
усіх людзей зямлі, асабліва тых, якія шукаюць, змагаюцца і пакутуюць, нас вядзе і
суцяшае, як казаў настаяцель кляштара ў Сэрра-Сан-Бруно”, - нагадаў дырэктар Ватыканскага
радыё.