E diel 18 shtator, Kisha kremton të dielën e 25-të gjatë vitit e gjithnjë më
18 shtator sipas kalendarit kishtar bie edhe kujtimi i shën Jozefit nga Kopertini,
meshtar françeskan. Liturgjia na kujton se të jesh i krishterë, do të thotë të
jesh i sigurt se Zoti kujdeset për ne në çdo çast të jetës. E kjo na jep zemër ta
shpallim haptazi besimin tonë në Zotin, duke e pasur mirë parasysh se feja nuk është
ndjenjë private, por dëshmi publike!
Të hënën më 19 shtator, kalendari
kishtar na propozon festën e shën Gjenarit, ipeshkëv i Beneventos e martir. Psalmi
i kësaj dite thotë: pa mbarim do ti këndojë mirësisë së Zotit. Tërë personi i Jezusit,
edhe trupi i tij, shpreh forcën që pambarimisht jep shëndet e guxim. Ja udhët për
të fituar shpëtimin prej Zotit: të bëhemi nxënës të tij e ti dëgjojmë e zbatojmë mësimet
e apostujve, të cilët na propozojnë ato udhëzime që Mësuesi Hyjnor ua ka besuar atyre.
Të
martën më 20 shtator, kalendari kishtar na propozon shembullin shenjtorëve Andrei
Kim Taegon, meshtar e shokëve të tij, martirë koreanë. Liturgjia e ditës na kujton
se Jezusi është kundër sjelljeve formale, dokeve e zakoneve meskine, krijuar nga traditat
njerëzore, që ndryshojnë me kohë, sepse e zvogëlojnë shpirtin e njeriut. Zoti do që
njeriu të ecë në rrugën e së mirës me vetëdije e liri të plotë.
Të mërkurën
më 21 shtator, kalendari kishtar përkujton shën Mateun, Apostull e Ungjilltar
dhe shën Panifolin, martir. Predikimi e lutja karakterizojnë stilin e Jezusit.
Kush ka fe, kush ka besim në të dhe ndjek gjurmët e tija, nuk mund të pushtohet nga
frika, as në momente e situata të vështira, madje as edhe në ato të pamundshme të
jetës. Besimi në Zoti është mbështetje e mburojë për njeriun që shpreson në Të.
Të
enjten e ardhshme më 22 shtator, kalendari përkujton shën Mauricin me shokë, ushtarë
e martirë, shën Silvanin, shën Emeritën e shën Bazilën, martire. Çka do herë që
marrim pjesë në Meshën Shenjte, plotësohen fjalët e Jezusit: “Unë jam buka e gjallë
që zbriti prej qiellit. Buka e gjallë është korpi im për jetën e botës”. Zoti, pra,
e pajis njeriun me gjithçka që i duhet gjatë udhës së tij tokësore, gjithçka që i
duhet për të kaluar nga kjo botë për tek Ati Qiellor. E udha e domosdoshme që e lidhë
njerëzoren me hyjnoren, tokësore me qielloren është Jezu Krishti.
Të premten
më 23 shtator, sipas kalendari liturgjik, Kisha katolike përkujton shën Piun nga
Pietralçina, meshtar kapuçin që pati dhuratën e plagëve të Krishtit dhe shën Lini,
papë. Zoti e do njeriun që dhuron me gëzim, thotë leximi i ditës marrë nga letra
e dytë e Shën Palit drejtuar Korintianëve (2Kor 9,6-10). Atë që më shërben, Ati Qiellor
do ta nderojë, pohon Jezusi në pjesën ungjillore të Shën Gjonit (Gjn 12,24-26)
Të
shtunën që vjen më 24 shtator, kalendari kishtar përkujton shën Marinë e Merçedes
e shën Pacifikun. Shpirti i Zotit e sjell lirinë e vërtetë, atë liri që arrihet
me mundim në kërkimin e së vërtetës mbi veten tonë e mbi jetën tonë personale, një
liri që nuk përjashton përkufizimet, ligjet e detyrimet që burojnë nga përgjigjjia
që duhet t’i japim Zotit.
Të dielën e ardhshme më 25 shtator Kisha do
të kremtojë të dielën e 26-të gjatë vitit e po më 25 shtator sipas kalendarit kishtar
kujtohen shën Firmini, ipeshkëv i Amiensit e martir, shën Kleofa e shën Serxho i Radonezit.
Duke shpallur mbretërinë e Zotit, Jezusi na ka sjell faljen e Hyjit Atë dhe na
ka thirrur e vazhdon të na thërras në faljen e anasjelltë mes njëri tjetrit. Ashtu
sikur Zoti na falë, edhe ne duhet ti falim të tjerët.