Tregon shën Agostini se një marinar nga Ankona, i cili kishte marrë pjesë rastësisht
në martirizimin e shën Shtjefnit, martiri i parë i krishterimit, solli në atdhe njërin
nga gurët me të cilin e patën goditur. Edhe sot, ky gur ruhet me xhelozi në Muzeun
Dioqezan, Shën Shtjefnit iu kushtua katedralja e parë e Ankonës, ngritur jashtë mureve
të qytetit, me urdhër të Gala Plaçidia, i cili solli aty trupin e shën Qiriakos. Por,
pozicioni i saj i bënte të lehta plaçkitjet e kishës, sidomos nga gotët e pastaj nga
saraçenët. Prandaj, ankonetanët vendosën të ndërtonin një katedrale të re në majë
të kodrës Guasko, aty ku më parë, ishte një bazilikë paleokristiane kushtuar shën
Lorencit, edhe kjo, e ndërtuar mbi rrënojat e një tempulli pagan, kushtuar Afërditës.