Java liturgjike italiane. Imzot Molfeta: liturgjia, veprim i Zotit, që ndryshon rrjedhën
e jetës së besimtarit.
U kremtua këto ditë, në Trieshtë, Java e 62-të Liturgjike Kombëtare italiane, organizuar,
si çdo vit, nga Qendra e Veprimit Liturgjik, për të zgjuar në dioqezat italiane, një
interes më të madh për liturgjinë. Në përkim me orientimet e ipeshkvijve italianë
për dhjetëvjeçarin, që sapo ka filluar, tema e takimit të madh kishtar për këtë vit,
ishte “Zoti edukon popullin e vet, përmes liturgjisë, burim i pashterrshëm katekizmi”.
Imzot Feliçe Molfeta, ipeshkëv i Çerinjolë-Askoli- Satrianos dhe drejtor
i qendrës së Veprimit Liturgjik, i sintetizon temat e takimit, në mikrofonin tonë:
Përgjigje:
- Diskutimet u hartuan në mënyrë që të vinin në dukje temën “Zoti edukon
popullin e vet”, të theksonin aspektin e parisë së Zotit, duke u nisur nga aspektet
biblike. E kjo, sepse është vetë Zoti, që e edukon popullin e vet, që e drejton kah
horizontet e dritës, derisa të arrijë drejt atij, që përbën prehërin jetik të liturgjisë,
vendin, ku Zoti dëftohet gjithnjë: kremtimit! Në këtë këndvështrim, liturgjia edukon,
përmes gjesteve, shenjave, fjalëve, të cilat përbëjnë kalimin e vetë Zotit: është
gramatika e mishërimit të Zotit, që arrin l’hic et nunc, këtu e tani, bashkësinë e
besimtarëve e u drejton Fjalën e vet. Në liturgji Zoti vjen i gjallë, është i pranishëm.
Zoti nuk është diçka abstrakte; është Vetje, me të cilën mund të takohemi; e vendi,
ku e takojmë, ku Zoti bëhet i pranishëm, është gjithnjë ai, që ne e quajmë “liturgji”,
dëftim i misterit, në të cilin e paarritshmja, bëhet e arritshme përmes Fjalës së
Tij. E pikërisht në çastin kur hyjmë në bashkim me Të, jeta ndryshon plotësisht. Përparësia
e liturgjisë është pikërisht kjo: të bëjë që, përmes gjesteve, shenjave, fjalëve,
Zoti të hyjë, këtu e tani, në historinë në të cilën kremtohet, ku Ai vetë edukon,
nxit, fton për një jetë më të mirë. Sepse çdo veprim liturgjik ka vlerë fuqimisht
shoqërore e mund të themi, madje, edhe politike: është vëmendje për polisin, vëmendje
për fatkeqësitë e trazirat e jetës së përditshme. E nuk duhet harruar se
liturgjia do përgatitur me shumë kujdes, sepse edukon fuqmisht me ndjenjën e së bukurës,
prandaj duhet shmangur çdo rrezik i përgatitjes së pamjaftueshme. Por unë besoj se
atje ku ka meshtarë që e duan Zbulesën, e cila mishërohet në veprimin liturgjik, kjo
nuk mund të ndodhë kurrë.