Benedikti XVI aleat i të rinjve në Madrid në mbrojtje të vlerave të jetës
Takimi që sapo ka filluar në Madrid është Takimi i tretë Botëror i Rinisë që kremtohet
nën papninë e Benediktit XVI, por edhe i pari Takim Rinor që mbahet pas lumturimit
të Papës Gjon Palit II Wojtila. Të rinjtë që nga çdo anë e botës, me mjete më të ndryshme,
kanë arritur në Spanjë për këto ditë rinore, e dinë mirë se tani mund të mbështetën
mbi një pajtor të veçantë qiellor, Papën e jashtëzakonshëm polak Wojtila, që i themeloi
këto takime të të rinjve, në të cilat deshi të ishte përherë i pranishëm personalisht,
madje edhe në pleqëri e edhe gjatë sëmundjes së avancuar që pat viteve të fundit të
jetës. Nuk arriti të merrte pjesë në takimin e fundit botëror të rinisë që pat programuar
e lajmëruar, atë të Këlnit të Gjermanisë më 2005, në të cilin takim mori pjesë pasardhësi
i tij, Jozef Ratcinger, i cili me këtë rast si Papë i ri bëri edhe udhëtimin e tij
të parë ndërkombëtar pikërisht në vendlindje. Me të gjitha parashikimet që e paraqitnin
dhe kritikonin si mjaft të ftohtë ndaj manifestimeve të këtilla oqeanike, Benedikti
XVI u vu përvuajtërisht gjurmëve të paraardhësit, duke treguar se është një mendimi
e orientimi deri në fund të fundit me atë besim e shpresë qëPapa Wojtila
pat treguar ndaj të rinjve qysh në fillim të papnisë së tij të gjatë. E si Papë teolog,
me shembuj e imazhe të gjalla, kërkoi t’u transmetonte të rinjve të Ditëve Botërore
të Rinisë misteret e fesë së krishterë katolike, siç bëri në Këln, para gjashtë vjetësh,
ku e krahasoi ndryshimin që ndodhë në shugurimin eukaristik me reaksionin bërthamor. Në
momentin aktual, në të cilin, ndoshta më shumë kurrë, bota sheh dhe kupton se ka nevojë
për ideale, Ati i Shenjtë Ratcinger edhe një herë u rikujton dhe tërheq vëmendjen
të rinjve të mos ia zënë frymën pikëpyetjeve të tyre e shqetësimeve tyre, të mos e
mbulojnë nën savanin e cinizmit e të dritëshkurtësisë nevojën e kërkimit të kuptimit
të jetës së tyre. Në një botë në të cilën duket se ajo që ka peshë e vlerë është vetëm
pushteti, dinari e kënaqësia e epsheve, Papa bënë thirrje ta angazhojmë jetën tonë
personale për diçka apo Dikë që e bënë më të vërtetë të lumtur dhe i jep kuptim të
vërtetë jetës. Papa nuk tregon një ide, nuk paraqet një sërë rregulloresh, një paket
dogmash apo estetizmin e ndonjë riti fetar, por na tregon një person, Jezusin e Nazaretit
si burim e cak të ekzistencës njerëzore. E të rinjve të BDR-së do t’u shpjegojë se
të jetosh ungjillin, pra fenë e krishterë nuk do të thotë të heqësh dora nga diçka
por, përkundrazi, të përjetosh premtimin që personalisht Nazarenasi u pat dhënë të
vetëve, “qindfishin këtu mbi tokë” së bashku me amshimin. E sipas çdo gjase, do
të zhgënjehen, ata, që e shikojnë Ditën e Rinisë, që ka horizont botëror, në këndvështrimin
e politikës spanjolle, dhe imagjinojnë se Benedikti XVI mund të vërsulet kundër ligjeve
të miratuara nga qeveria Zapatero, e cila ka bashkëpunuar nga afër për realizimin
e kësaj ngjarjeje. Papa nuk bëri diçka të tillë më 2006 në Valencia, as vitin e kaluar
në Santiago de Compostela e në Barcelonë. Aq më pak do ta bëjë tani kur qeveria socialiste
e Madridit është afër fundit të mandatit e mungojnë pak më shumë se dy muaj nga zgjedhjeve
spanjolle.