Papa: jemi të thirrur të rritemi në fe e ta pranojmë Zotin në dhuratën e dashurisë
“Miq të dashur, edhe ne jemi të thirrur të rritemi në fenë tonë në Zotin, ta hapim
zemrën e ta pranojmë me liri dhuratën e Hyjit. Kjo është udha që Jezu Krishti u kërkoi
ta bëjnë nxënësve të vet, gruas kananease e njerëzve të çdo kohe e populli, e çdo
njërit prej nesh”. Kështu tha Papa Benedikti XVI gjatë lutjes së sotme të Engjëllit
të Tënzot në mesditë në Kastelgandolfo, duke komentuar pjesën ungjillore të kësaj
së diele që flet mbi gruan nga Kananea e takimin e saj me Krishtin.
“Feja
na hap dhe na ndihmon ta njohim e ta pranojmë identitetin e vërtetë të Jezu Krishtit,
risinë e tij dhe të qenët të tij unik, Fjalën e tij, për të jetuar një marrëdhënie
personale me Të – shpjegoi Papa – Të njohësh fenë është dhuratë e Zotit, i cili na
dëftohet jo si një entitet abstrakt pa fytyrë e pa emër, por si Person, si Qenie,
që dëshiron të hyj në një marrëdhënie dashurie të thellë me ne dhe ta përfshirë e
bëjë pjesë të kësaj marrëdhënie tërë jetën tonë. Për këtë, çdo ditë, zemra jonë duhet
ta jeton përvojën e kthimit tek Hyji, të kalon nga njeriu që përkulet mbi vetveten,
tek njeriu i hapur para veprimit të Zotit, tek njeriu shpirtëror (krh 1Kor 2,13-14),
që lejon Fjalën e Zotit ta përshkon dhe ta hap jetën personale ndaj Dashurisë së tij
Hyjnore”.
Feja është dhuratë që shpesh arrin pas një udhe të mundimshme, thua
se Zoti shpeshherë kërkon prej nesh të ndiqet, të arrihet. Për këtë, shpjegoi Papa
duke cituar shën Agostinin, në ngjarjen ungjillore të kësaj së diele në takim me gruan
kananease “Krishti tregohet indiferent ndaj sa, jo për t’ia refuzuar mëshirën, por
për të ndezur më shumë dëshirën e rritur fenë”. E kur e merr përgjigjen prej gruas
që shkon përtej çdo shprese e pengese, “Jezusi mbretet i mahnitur për një përgjigje
me fe kaq të madhe e të gjallë”.
“Të dashuri vëllezër e motra – vijoi Benedikti
XVI – çdo ditë ta ushqejmë fenë tonë, me dëgjimin e thellë të Fjalës së Zotit, me
kremtimin e Sakramenteve, me lutjen personale dhe me vepra dashurie e bamirësie ndaj
të afërmit. T’i lutemi e të kërkojmë ndërmjetësimin e Virgjërës Mari, të cilën nesër
e kundrojmë në lavdinë e saj të ngjitur në qiell me shpirti e me trup, që të na ndihmojë
ta kumtojmë e ta dëshmojmë me jetë gëzimin që buron nga takimi ynë me Zotin”.