Liturgjia e Fjalës së Zotit e dielës së 20-të gjatë vitit kishtar ‘A’
Ja përsëri në takimin tonë javor të së shtunës me Fjalën e Zotit të së dielës, kësaj
here do të dëgjojmë e meditojmë së bashku leximet biblike të liturgjisë së Fjalës
Hyjnore të Meshës Shenjte të së dielës së 20-të gjatë vitit kishtar, ciklit të parë,
sipas kalendarit liturgjik të Kishës. Tema kryesore që trajtohet nga leximet biblike
të kësaj së diele e në mënyrë të posaçme nga Ungjilli, është përkatësia e popullit
të Zotit. Kriteri i përkatësisë së vërtetë në popullin e Zotit nuk është raca apo
zbatimi i jashtëm i urdhërimeve e ligjeve Hyjnore, por feja e përvujtë dhe e patundur
në Zotit, feja që shpien në sjellje të ndershme, të drejtë, të mirë e të jetosh në
përkim me vullnetin e Zotit e në dritën e mësimeve të Tija Hyjnore. Pa kurrfarë diskriminimi,
të gjithë popujt janë të thirrur prej Zotit të marrin pjesë në shpëtimin hyjnor e
po kështu edhe vet Izraeli do të shpëtohet nga përdëllimi i Hyjit sepse dhuratat e
Zotit janë të patërheqshme. Vendimi i marrë nga Kisha e parë për t’ia shpallur
Ungjillin edhe paganëve, arsyetohet me sjelljen dhe qëndrimin e vet Jezusit, sikur
do të dëgjojmë më vonë në pjesën e Ungjillit të kësaj së diele 8Mt 15,21-28). Jezusi
e pranon gruan nga Kananeja e cila me një fe të vërtetë i kërkon çlirimin e vajzës
së saj nga pushtimi i djallit. Jezusi e lavdëron fenë që nuk dorëzohet. Të frymëzuar
nga i njëjti besim që pati gruaja kananease, ta përtërimë edhe ne rrëfimin e fesë
sonë në Krishtin Zot. Prioriteti i thirrjes së Zotit drejtuar Izraelit nuk përjashton,
por përfshinë edhe paganët. Çdo person, çdo burrë, çdo grua që e pranon fenë e beson
në Krishtit Zotit, mund të hyjë e të jetë pjesë e popullit të Zotit. Qysh në Besëlidhjen
e Vjetër, sikur dëshmon leximi i parë i kësaj së diele, edhe të huajt kishin mundësi
të aderonin në fenë e Zotit të Abrahamit. Mund ta kuptojmë kështu mirë tregimin ungjillor
të kësaj së diele, nëse përkujtojmë se kananeanët ishin një popull i përbuzur prej
izraelitëve; e Jezusi, sikur thamë, e pranon kërkesën e gruas nga Kananeja bërë me
fe të patundur. Leximi i dytë i kësaj së diele na imponon të përkujtojmë fenë plotë
entuziazëm të Palit në Krishtin e, në të njëjtën kohë, dashurinë e sinqertë për popullin
e vet, i cili nuk e njeh as nuk e pranon në Jezusin Mesinë: çfarë vuajtjesh për apostullin
për këtë fakt! Ungjilli na tregon për Jezusin që shkon në krahinat e Tirit e të Sidonit:
me këtë gjest Ai tejkalon kufijtë zyrtar të Izraelit, duke dëftuar në mënyrë të qartë
se në Zotin nuk ka kufij. Në të vërtetë, është njeriu, që i vë kufijtë; është njeriu
ai që refuzon; është njeriu ai që bën ndarje: Zoti përkundrazi bashkon, Zoti kërkon,
Zoti vendos paqe. Pra, Ungjilli i kësaj së diele na fton të mbështetemi krejtësisht
në mirësinë e Zotit e të lejojmë Hirin Hyjnor të veprojë në zemrën e shpirtin tonë
në jetën e përditshme. Më tepër mbi liturgjinë e Fjalës Hyjnore të kësaj së
diele mund të dëgjoni këtu..