Papa nis ndihma të reja për Bririn e Afrikës. Imzot Dal Tozo: Perëndimi, në krizë,
nuk duhet të harrojë se ka edhe njerëz që vdesin nga uria.
Papa vijon ta ndjekë nga afër situatën dramatike, në të cilën jetojnë popullsitë e
Bririt të Afrikës, ku zija e bukës bën po atë kërdi, që bëjnë luftërat gjakatare e
epidemitë shfarosëse. Përmes Këshillit Papnor Cor Unum, Benedikti XVI përpiqet të
japë ndihmesën e vet, e jo vetëm shpirtërisht, por edhe ekonomikisht, duke dërguar
ndihma konkrete, posaçërisht në disa dioqeze të zonës, nga të cilat vijon ikja e njerëzve,
të trembur për vdekje jo vetëm nga zija e bukës, por edhe nga lufta. Për ndërhyrjen
e Benediktit XVI, të dëgjojmë imzot Gjovani Pietro Dal Tozo-n, sekretar i Cor
Unum, në mikrofonin e Radio Vatikanit:
Përgjigje:
- Papa foli për këtë situatë që më 17 korrik, e pastaj vijoi ta kujtonte
me shqetësim; në fillim, përmes dikasterit tonë, nisi ndihma për Somalinë, e tani
deshi të japë një shenjë tjetër të afërsisë së tij, duke nisur ndihma të reja në
drejtim të dioqezeve të Kenias e të Etiopisë, që po punojnë për strehimin e njerëzve
të ikur nga vatrat, pa marrë parasysh se kanë edhe problemet e tyre shqetësuese.
Vuajnë edhe vetë nga mungesa e ushqimit, gjë që krijon një situatë jo të lehtë për
t’u përballuar. E kësaj situate i shtohet tani edhe problemi i refugjatëve dhe i të
shpërngulurve nga zonat e brendshme e nga vendet fqinje.
Pyetje: -
Tani ka shumë rëndësi të mos harrohet dramaticiteti i situatës, sidomos nga bashkësia
ndërkombëtare...
Përgjigje: - Po, e unë besoj se pikërisht
kjo ishte, që në fillim, vija Selisë së Shenjtë dhe e Papës: nxitja e bashkësisë ndërkombëtare
për të ndërhyrë në këtë situatë tragjike, që vijon prej kohe e që, për fat të keq,
duhet ta themi hapur, u ndoq tepër gjatë me indiferencë të përgjithshme. Por duhet
thënë edhe se tani njerëzimi është më i vëmendshëm ndaj këtij problemi, ashtu si ndaj
emergjencave të tjera të shumta të kohës, si kriza financiare, që peshon mbi të gjithë.
Duhet theksuar, veç, se emergjencat e popullsive të pasura shpesh herë vihen në plan
të parë, duke harruar se ka edhe popullsi të tjera në botë, tejet të varfëra, në situata
tragjike, të cilat popullsitë e pasura nuk munden as t’i përfytyrojnë.
Pyetje:
- Ç’ mund të na thoni për praninë e Kishës në zonë?
Përgjigje: -
Prania e Kishës është tashmë e mirëorganizuar, në kuptimin se në vend kemi dioqeze
e vikariate apostolike, që janë bazë për ndërhyrjet në favor të popullsive. Më duket
e rëndësishme të nënvizoj se në këtë rast, dioqezet afrikane, Karitaset vendase afrikane
e vetë popullsia e vendit - katolikët e vendit – qenë të parët që dhanë të gjitha
ndihmat e mundshme. Prandaj duhet thënë se një pjesë të mirë të ndihmave e dhanë vetë
afrikanët. Natyrisht Caritas Internationalis po harton një plan më të hollësishëm
e më të plotë, në bashkëpunim me agjencitë e tjera, për t’i mbështetur këto përpjekje,
të cilat fillimisht nisën nga vetë Kisha vendase.