Ndërroi jetë, dje, në Romë, kardinali Virgjilio Noe. kryeprift nderi i Bazilikës së
Vatikanit, mëkëmbës i përgjithshëm nderi i Papës për Qytetin e Vatikanit, ish-drejtor
i Fabrikës së Shën Pjetrit. Kardinali i ndjerë, i lindur në Zelata të Bereguardos,
në dioqezën e Pavisë, më 30 mars 1922, u shugurua meshtar më 1 tetor 1944. Shërbimin
meshtarak e nisi në famullinë e të Shëlbuemit, në rrethinat e Pavisë, ku krijoi një
lëvizje të fuqishme rinore, përqendruar posaçërisht tek pjesëmarrja në Liturgji. Më
1948, ipeshkvi dioqezan, imzot Karlo Alorio, e nisi në Romë për të ndjekur Universitetin
Gregorian ku, më 1952, mori laurën në Histori Kishe, me një tezë kushtuar “Politikës
fetare të mbretërve longobardë”. Më 1964 u thirr në Romë për të nisur detyrën e sekretarit
të Veprimit Liturgjik. Një rrugë e gjatë, një jetë plot impenjime, që e çoi në
detyrën e Mjeshtrit të Kremtimeve Papnore; atë të zevendës-sekretarit të Kongregatës
për Sakramentet e Kultin Hyjnor e të sekretarit të Seksionit për Kultin Hyjnor. Më
30 janar 1982 u lartua në dinjitetin kryeipeshkvnor, si sekretar i Kongregatës për
Sakramentet dhe Kultin Hyjnor - Seksioni i Kultit Hyjnor. Në maj 1989 ishte ndihmës
i kardinalit-kryeprift të Bazilikës së Vatikanit, Delegat i Fabrikës së Shën Pjetrit
dhe kryetar i Komisionit të përhershëm për mbrojtjen e monumenteve historike e artistike
të Selisë së Shenjtë. Nga 12 shtatori 1993 e deri më 1996 ishte edhe kryetar i
Komisionit Kardinalor për Shenjtëroret Papnore të Pompeit, Loretos e Barit. U krijua
kardinal nga Gjon Pali II, në Koncistorin e 28 qershorit të vitit 1991.Me vdekjen
e tij, Kolegji Kardinalor përbëhet nga 195 kardinaj, nga të cilët, 144 me të drejtë
zgjedhore, 81, me të drejtë këshillimore, domethënë, mbi moshën 80 vjeç.