Më 8 korrik kujtojmë vdekjen e imzot Lazër Mjedjes
Duke shfletuar kalendarin historik, sot më 8 korrik shënojmë përvjetorin e vdekjes
së kryeipeshkvit shqiptar të Shkodrës imzot Lazër Mjedjes. Lazër Mjeda, lindi
në Shkodër në një familje shumë të varfër, me 6 mars të vitit 1869, ndërsa vdiq më
8 korrik të vitit 1935. Imzot Lazër Mjedja kryeipeshkëv metropolit i Shkodrës,
ka qenë ipeshkëv edhe në dioqezën e Sapës, kryeipeshkëv i dioqezës së Shkupit. Luftëtar
i pathyeshëm për të drejtat e fesë, atdhetar i flakët e veprues i panjollë, punëtor
i vlefshëm i gjuhës e këshilltar dhe mbrojtës i shndritur, ndihmëtar zemërgjerë i
letërsisë kombëtare, themelues e kryetar i shoqnisë letrare “Agimi” dhe i shoqnìs
botuese Jeronyme. Me 6 gusht të vitit 1891 u shugurua meshtar në kapelën e Seminarit
Papnor të Shkodrës; shërbeu si famullitar në Plan, Pog e Mëgullë në Pult. Bortoi vjersha
që këndohen ende sot nga fshtararët vendas. Me 20 janar të vitit 1901 u shugurua ipeshkëv
i Sapës dhe qe ndër ma të rinjtë nga mosha. Si ipeshkëv ndërtoi shumë struktura
kishtare si dhe krijoi e ndërtoi shkolla, si: në Dajç, ku mësoi për do kohë vëllai
i tij Dom Ndre Mjeda, i cili administronte atë famulli kishtare; pastaj shkollën e
Hajmelit të Iballës. Së bashku me të vëllain dom Ndreun krijoi Shoqninë Letrare "Agimi"
e cila botoi tekstet shkollore të asaj kohe. Më 1905 qe emëruar si ndihmës i ipeshkvit
Imzot Guerinit dhe si i tillë rrethoi me mure e parmakë hekurit oborrin e Katedrales
dhe ndërtoi rreshtin e dyqaneve në pjesën jugperëndimore të oborrit, si dhe plotësoi
kullën e kishës. Gjatë kësaj periudhe shoqnitë letrare janë në lulëzim të plotë.
Më 1909 qe emërua Arqipeshkëv i Shkupit ku hapi shumë shkolla nëpër fshatra dhe punoi
për lulëzimin e fesë e të kulturës në atë krahinë; ngriti struktura kishtare e i pasuroi,
si dhe zbukuroi Kishën Katedrale të Prizrenit të Zojës Ndihmëtare. Në Shkup ndërtoi
selinë arqipeshkvnore dhe shtëpinë e Kishës famullitare. Më 1922 erdhi Arqipeshkëv
i Shkodrës ku u vu menjëherë në punë për të përmirësuar dhe pasuruar Kishën e shtëpitë
famullitare dhe nisi ndërtimin e kishës së Rusit. Stolisi kapelën e Arqipeshkvisë,
në formë artistike, nën drejtimin e artistit Kolë Idromeno, i cili me duart e veta
goditi Elterin. Themeloi Fletoren e Klerit Katolik dhe Fletoren e së dielës,
botoi librin "Rruga e Shelbimit" dhe me 19 mars1923 bekoi kambanat e reja të Kishës
Katedrale. Me 4 gusht 1929 shuguroi ipeshkëv Imzot Pjetër Gjurën Arqipeshkëv të Durrësit
dhe Imzot Frano Gjinin ipeshkëv Abat të Mirditës në shtator të vitit 1930. Të
dielën më 7 korrik kur nëpër Kishat e maleve e të katundeve të Shqipërisë jehonte
kënga monotone për nga melodia, por plot dalldi e burrëri për nga shprehja e fjalëve:
“Un prej Zotit jam i kështenë”, hartuesi i saj, imzot Lazer Mjedja, metropolit i Shkodrës,
kryeipeshkëv i drejtë dhe i parimeve të ngurta, njeri i çmuar dhe i dashur - i kundërshtuar
dhe i respektuar, fillonte fazën e mbrame të jetës tokësore, hynte në agoni e të nesërmen
më 8 korrik të vitit 1935 në ora 17.20 të, shpirti i tij i bardhë shkëputej ëmbël
e fluturonte ndër krahë të Krijuesit të vet. e funerali i imzot Lazër Mjedjes qe ndër
ma madhështorët që iu banë arqipeshkvijve katolikë në Shkodër e Shqipëri. Me 1926
pati kremtuar 25- vjetorin e ipeshkvisë. Don Lazër Shantoja shkruante në revistën
‘Leka’ të vitit 1935 se nga imzot Mdjedja “Ka metë vetëm shembulli i madh qi na ka
dhanë e shembujt e mëdhaj nuk janë dhanë kurr kot! Nji bari shenjt ka dekë. T’a
nderojmë. Nji atdhetàr i pastër ka dekë. T’a ndjekim. Nji burrë ka dekë. T’a
qajmë. Emzot, pse na lae?”.