Liturgjia e Fjalës së Zotit e dielës së 15-të gjatë vitit ‘A'
Ja përsëri në takimin tonë javor të së shtunës me Fjalën e Zotit të së dielës, kësaj
here do të dëgjojmë e meditojmë së bashku leximet biblike të liturgjisë së Fjalës
Hyjnore të dielës së 15-të gjatë vitit kishtar, ciklit të parë, sipas kalendarit liturgjik
të Kishës. Liturgjia hyjnore e kësaj së diele të 15-të, dëgjues të nderuar, na
fton të kemi besim në Fjalën e Zotit, që sjell gjithmonë frytet e vet, si shiu që
nuk kthehet në qiell pa pas lagur më parë tokën. Zoti mbjell. Në mbarim edhe zemrat
më të forta e më të ngurrta do të hapen para dashurisë së Tij. Fara është Fjala e
Zotit; ai njeri që e dëgjon dhe e kupton, jep fryte. Prandaj Fjala e Zotit e mbjell
në zemrën tonë do të jap fryte në atë masë që çdo njëri prej nesh bëhet terren u pëlleshëm
për ta pranuar e për ta bërë të frytshme. Me liturgjinë e kësaj së diele fillon
leximi i shëmbëlltyrave të Jezusit, me të cilat Jezu Krishti, përmes Mateut ungjilltar
që na i sjell ato, paraqet cakun e Mbretërisë Qiellore e këndej cakun e asaj që ne,
nxënësit e tij, besojmë dhe kumtojmë. Mesazhi i leximeve biblike të kësaj së diele
është një thirrje të kemi besim në forcën e Fjalës së Zotit, të mbjell me begati në
brazdat e historisë, përkundra të gjitha kundërshtimeve, refuzimeve, gjithmonë jep
frytet e veta, që janë drejtësia, paqja e shpresa e Mbretërisë së Zotit. Me kreun
e 12-të të Ungjillit të Mateut ka filluar një sesion i ri i Ungjillit të tij: atë
të Mbretërisë së Zotit, ku përshkruhen tiparet e të besuarit në Zotin dhe si duhet
vepruar e reaguar njeriu për të marrë pjesë në këtë Mbretëri. Kreu i 13-të i Ungjillit
të Mateut, që do ta lexojmë këto dy të diele të ardhshme, është tërësisht i përbërë
prej shëmbëlltyrave që ilustrojnë aspekte që Shën Mateu i quan mistere apo sekrete
të Mbretërisë Hyjnore. Ato janë shtatë dhe zhvillojnë temën: Mbretëria e Zotit është
porsi fara. Ku bie fara e Zotit? Po zemra jonë me të cilën tokë mund të krahasohet?
Ti lutemi Hyjit që jeta jonë të jetë tokë e mirë dhe frytshme. Liturgjia
e Fjalës Leximi i parë(Is 55, 10-11)
Profeti
Isaia na përgatit të pranojmë fjalën e Hyjit dhe na flet për efektshmërinë e saj nëpërmjet
imazhit të shiut dhe të borës. Fjala, ashtu si shiu, ka një fuqi të mrekullueshme
jete. Duke pranuar Fjalën ne hapemi drejt së ardhmes dhe ndriçojmë raportet tona me
të tjerët në një dritë të re. Lexim prej Librit të Isaisë profet
Kështu
thotë Zoti: “Sikurse zbret shiu e bora nga qielli e atje nuk kthehet, por e ujit tokën,
e zbrun dhe i jep fuqi të blerojë, i japë bujkut farën dhe bukën për ushqim, kështu
edhe fjala ime që del prej gojës sime, s’do të kthehet tek unë pa fryt, pa pasë kryer
gjithçka më pëlqen dhe pa pasë zbatuar atë për çka e drejtova.” Fjala e Zotit
Psalmi 65 (64)
Ref: Vizitoje tokën
tënde, o Zot, dhe bekoji të mbjellat në të. _____________________________
Ti
kujdesesh për tokën dhe e ujit, e ngarkon me prodhime të begatshme. Lumi i Hyjit
është plot me ujë: ti bën të rriten drithëra për njerëz! _____________________________
Tokën
ti kështu e përgatit: hullitë ia lag, bucat ia imtëson, me shi e zbrun, të mbjellat
ia bekon. _____________________________
E kurorëzon vitin me mirësinë
tënde, gjurmëve të tua rrjedh begatia, kullotat e shkretëtirës rijnë njomësi, mballesat
bregoreve ngjeshën me hare, _____________________________
Livadhet
janë të veshura me dele, luginat mbulohen me drithëra: gjithkah këngë e brohoritje
me hare! _____________________________
Leximi i dytë (Rom 8, 18-23)
Edhe
përballë vuajtjeve dhe paqartësive të kohës së tashme i krishteri nuk mbetet pa shpresë:
zbulon në çdo vuajtje, jo dhimbjen e agonisë, por atë të lindjes dhe të ringjalljes.
Ne nuk e dimë ku shkon bota, por në besim jemi të qartë që nuk mund të largohet nga
duart e Zotit. Dashuria e Hyjit është fjala e fundit mbi këtë botë..
Lexim
prej Letrës së shën Palit apostull drejtuar Romakëve
Vëllezër, në të
vërtetë, unë mendoj se të gjitha vuajtjet e tanishme nuk janë të denja të krahasohen
me lumturinë e ardhshme që do të zbulohet në ne. E njëmend, edhe vetë krijesa me afsh
e pret zbulimin e bijve të Hyjit: krijesa, në të vërtetë, është e nënshtruar kotësisë
- jo pse do, por për arsye të atij që e nënshtroi - porse njëmend në shpresë. Sepse,
edhe vetë krijesa do të lirohet nga skllavërimi i shkatërrimit për të pasur pjesë
në lirinë dhe lumturinë e bijve të Hyjit. Sepse e dimë: mbarë krijesa gjëmon dhe vuan
në dhimbjet e lindjes deri tani. Dhe jo vetëm ajo! por, gjithashtu edhe ne, që kemi
frytet e para të Shpirtit Shenjt, gjëmojmë në vetvete, duke pritur adoptimin - shpërblimin
e trupit tonë. Fjala e Zotit
ALELUJA, Aleluja. Fara
është fjala e Zotit, mbjellësi është Krishti: kushdo e gjenë atë e ka jetën
e pasosur. Aleluja.
Ungjilli (Mt 13, 1-23) Jezusi thotë
se fjala e mbretërisë, Ungjilli, është një farë e përhapur kudo, por e pranuar në
mënyrë të ndryshme sipas atij që e dëgjon. Një gjë është e qartë: fryti që do të mblidhet
do të vijë nga forca e farës, e cila, ka aftësinë të shumohet. Si rritet Fjala e Hyjit
në terrenin e zemrës? Ka vetëm një përgjigjje: Jezusi vetë që është mbjellësi dhe
fara.
Leximi i Ungjillit të shenjtë sipas Mateut
Atë
ditë Jezusi doli prej shtëpisë dhe u ul të rrijë buzë detit. Një turmë e madhe populli
ngarendi tek ai kështu që hipi në barkë e u ul ndenjur, kurse mbarë populli zuri vend
në breg. U foli për shumë gjëra në shëmbëlltyra. Kështu u tha: “Doli mbjellësi
për të mbjellë. Ndërsa po mbillte, disa kokrra ranë pranë udhës, erdhën shpendët dhe
i hëngrën. Disa ranë në zallinë, ku kishte pak dhe. Mbinë shpejt, sepse nuk e kishin
tokën e thellë. Porse, kur doli dielli, u vyshkën prej vapës dhe u thanë, pse nuk
kishin rrënjë. Disa të tjera ranë në ferra. Ferrat u rritën e ua zunë frymën. Kurse
disa të tjera ranë në tokë të mirë e ato dhanë fryt: njëra njëqindfish, tjetra gjashtëdhjetëfish
e tjetra tridhjetëfish. Kush ka veshë, le të dëgjojë!” Nxënësit iu afruan Jezusit
dhe e pyetën: “Pse po u flet me shëmbëlltyra?” Ai u përgjigj: “Sepse ju e morët
dhuratën t’i njihni fshehtësitë e Mbretërisë së qiellit, ndërsa ata nuk e morën. Për
të vërtetë, atij që ka do t’i jepet edhe më dhe do të ketë me shumicë, kurse atij
që s’ka, do t’i merret edhe ajo pakicë që ka. Për këtë arsye atyre u flas në shëmbëlltyra,
sepse shikojnë e nuk shohin, dëgjojnë e nuk ndiejnë as nuk kuptojnë. Mbi ta plotësohet
profecia e Isaisë që thotë: “Mirë do të dëgjoni - por s’do të kuptoni, mirë
do të shikoni - por nuk do të shihni. Vërtet zemra e këtij populli s’ka më ndjenja,
u bë i rëndë ndër veshë, sytë i janë mbyllur, që të mos shohë me sy, të mos dëgjojë
me veshë, që të mos kuptojë shpirti i tyre e të mos kthehen. E unë i kisha shëruar!” Lum
sytë tuaj që shohin e veshët tuaj që dëgjojnë! Përnjëmend po ju them; shumë profetë
e të drejtë dëshiruan të shohin çka ju po shihni, por nuk e panë, të dëgjojnë çka
ju po dëgjoni e nuk e dëgjuan.” “Tani dëgjoni ç’do të thotë shëmbëlltyra e mbjellësit:
Secilit që e dëgjon Fjalën e Mbretërisë e nuk e kupton, i vjen i Keqi dhe ia rrëmben
atë që i qe mbjellë në zemër. Ky është ai që u mboll ‘pranë udhës’. E i mbjelli ‘në
zallinë’, është ai që e dëgjon Fjalën dhe me gëzim e pranon, porse, për arsye se s’ka
rrënjë në vetvete - pse është i paqëndrueshëm, posa të vijë ndonjë ngushticë ose salvim
për shkak të Fjalës, përnjëherë e bjerr besimin. E i mbjelli ‘në ferra’, është ai
që e dëgjon Fjalën, por kujdesi i tepruar i kësaj bote dhe gënjimi i pasurisë, ia
marrin frymën Fjalës e ajo mbetet pa fryt. E i mbjelli në ‘tokë të mirë’, është ai
që e dëgjon Fjalën, e kupton dhe bie fryt: njëri njëqindfish, tjetri gjashtëdhjetëfish
e tjetri tridhjetëfish.” Fjala e Zotit
Këtu mund ta dëgjoni
programin kushtuar Liturgjisë së Fjalës së Zotit të dielës së 15-të gjatë vitit kishtar,
ciklit të parë.......