2011-06-18 10:53:24

Okruchy Ewangelii: Niedziela Trójcy Przenajświętszej


Tak Bóg umiłował świat

Słuchaj: RealAudioMP3

1. Jeden z teologów, pisząc o Trójcy Przenajświętszej, zachęcał swoich czytelników, by raczej adorowali Boga jedynego w trzech Osobach niż poddawali Go naukowej analizie. Biorąc sobie do serca tę radę, idziemy wraz z Nikodemem do Jezusa, pochylamy przed Nim pokornie nasze czoła i wsłuchujemy się w Jego słowa. Jezus nie streszcza historii zbawienia, jak to czynił uczniom idącym do Emaus, ale jednym zdaniem wyraża to, co istotne: „Tak bowiem Bóg umiłował świat, że Syna swego Jednorodzonego dał, aby każdy, kto w Niego wierzy, nie zginął, ale miał życie wieczne” (J 3,16). Bóg, Syn Boży, Miłość – oto istotne słowa dzisiejszej liturgii. Bóg jest wierny swoim obietnicom i nieustannie okazuje miłość każdemu człowiekowi, pragnąc dla niego jedynie dobra. Istniejący poza czasem i przestrzenią, posłał w określonym momencie historii świata i rodzaju ludzkiego swego umiłowanego Syna, a po Jego śmierci i zmartwychwstaniu wraz z Nim posyła wierzącym owoc Ich wzajemnej Miłości, Ducha Świętego.

W każdą niedzielę wyznajemy naszą wiarę w Trójcę Przenajświętszą; więcej, kiedykolwiek czynimy znak krzyża świętego, oddajemy cześć Bogu w Trójcy jedynemu. Dzisiaj jednak czynimy to w sposób szczególny, obchodząc święto, które w jakiejś mierze jest syntezą wielkich wydarzeń, jakie wspominaliśmy i na nowo przeżywaliśmy w ostatnich tygodniach.

2. Próbując cokolwiek powiedzieć o Trójcy Przenajświętszej, dostrzegamy od razu jak wielki i tajemniczy jest Bóg i jak małe są nasze rozumowe możliwości. Od początku istnienia Kościoła wielcy myśliciele, filozofowie i teologowie, starali się wyjaśnić w jaki sposób Bóg chrześcijan jest jeden i jednocześnie w trzech Osobach. Nie zgadzało się to ze zwykłą logiką ludzką, wedle której jeden nie równa się trzy. Orygenes zwrócił uwagę na to, że Bóg jest ponad matematyką ludzką i że próby pełnego, rozumowego wyjaśnienia Trójcy Świętej nie powiodą się, bo przecież Bóg pozostanie dla nas Tajemnicą.

Niech nas to nie dziwi, że nie możemy w pełni pojąć Boga. Gdybyśmy Go pojmowali, nie byłby On Bogiem, bo chodziłoby o kogoś, kogo moglibyśmy postawić na równi z nami. Ilu zresztą rzeczy nie wiemy ze zjawisk otaczającego nas świata? Najwyższej klasy uczeni pokornie to wyznają. Jeden z nich, Isaac Newton, powiedział kiedyś: „Jestem raczej jak dziecko na wybrzeżu morskim, które w jednym miejscu podnosi kamyczek, a w innym muszlę. Jednak wielki ocean prawdy wciąż rozciąga się przede mną – niedościgły, nieprzenikniony” (Cytat za: S. Olejnik, „Jam jest Drogą, Prawdą i Życiem” (J 14,6). Homilie niedzielne i świąteczne, ATK Warszawa 1985, s. 208). Przenosząc to spostrzeżenie na świat naszych relacji z Bogiem możemy powiedzieć, że czujemy się jak dziecko, które cieszy się, bo ciągle coś odkrywa, ale ma świadomość, że ma do czynienia z Oceanem.

3. Chcemy dzisiaj w sposób szczególny przyjąć postawę pokory, znajdując się w obliczu kogoś nieskończonego, ale jednocześnie kogoś, o kim wiemy, że nas kocha w sposób wyjątkowy. Pragniemy odpowiadać na tę miłość, na miarę naszych ludzkich możliwości, każdego dnia. Może nam w tym pomóc przykład Nikodema, który nie ukrywał swoich wątpliwości i szczerze je przedstawił Jezusowi. Był przekonany, że Jezus pochodzi od Boga, bo czynił szczególne znaki, ale jako człowiek poszukujący chciał się dowiedzieć czegoś więcej. Usłyszał słowa, które i dla nas stanowią wielkie pocieszenie: „Bóg nie posłał swego Syna na świat po to, aby świat potępił, ale po to, by świat został przez Niego zbawiony” (J 3,17).

Bóg realizuje wobec świata i każdego z nas określony plan, mając na celu dobro i zbawienie każdej osoby ludzkiej. Ten plan jednak nie jest nikomu narzucany, bo Bóg respektuje wolną wolę daną raz na zawsze człowiekowi. Wraz z poetą Zygmuntem Krasińskim módlmy się dzisiaj o to, byśmy ten projekt Boga w Trójcy Jedynego ochoczo przyjmowali: „Ojcze, Synu, Duchu, / Błagamy Ciebie – stwórz w nas serce czyste – / Odnów w nas zmysły – z dusz wypleń kąkole / Złud świętokradzkich – i daj wiekuiste / Śród dóbr Twych dobro – daj nam dobrą wolę!” (O Ty najdroższy, w: B. Walczak – A. Hartliński, Intencje serca, Księgarnia św. Wojciecha, Poznań 1985, s. 297).

ks. Waldemar Turek







All the contents on this site are copyrighted ©.