Irak: bashkësia e krishterë është e tronditur thellë nga atentatet e javëve të fundit.
Më 31 maj, në Mosul, u vra një i krishterë ortodoks, baba i katër fëmijëve, krim që
thelloi mosbesimin e të krishterëve në perspektiven e ardhmërisëpaqësore në
Irak. E nënvizon këtë kryeipeshkvi kaldè i Erebilit, imzot Bashar Varda, në një intervistë,
dhënë shoqatës bamirëse katolike ndërkombëtare “Ndihmë për Kishën që vuan”. Besimtarët
janë tronditur aq shumë – thekson prelati – sa të arrijnë në përfundimin se për ta
nuk ka paqe, e as vend, në Irak. Arakan Jakob - kujton agjencia Zenit - është viktima
e fundit e një sërë sulmesh kundër të krishterëve në Irak. Ishte hera e tretë që vihej
në shënjestër nga kriminelët. E treta, e vërteta. Tri javë më parë, Ahur Jakob
Isa, u rrëmbye e pastaj edhe u vra, pasi familja nuk qe në gjendje të paguante shumën
prej 100 mijë dollarësh për lirimin e tij, kërkuar nga rrëmbyesit. Kryeipeshkvi Varda
kujton se që nga viti 2002, më se 570 të krishterë u vranë si pasojë e akteve të dhunës,
me bazë fetare ose politike. Ndërmjet viteve 2006-2010, 17 meshtarë irakianë dhe dy
ipeshkvij u rrëmbyen, u rrahën, u torturuan nga rrëmbyesit e tyre. Një ipeshkëv e
tre meshtarë, pasi u rrëmbyen, u vranë barbarisht. Prej këndej, shumë duan të ikin,
duke krijuar një situatë krize edhe në vendet fqinje me Irakun, si Turqia e Siria.
Por edhe situata në Turqinë fqinje, nuk është për t’u pasur zili – shton kryeipeshkvi
- e Siria, me turbullirat e saj aktuale, nuk mund ta tërheqë një familje, që nuk dëshiron
të ikë nga shiu, për të rënë në breshër. Prandaj prelati ka folur e vijon të flasë
në mbarë botën për situatën në vendin e tij. Kohët e fundit shkoi në Mbretërinë e
Bashkuar e në Irlandë, për të paraqitur Raportin e “Ndihmë për Kishën që vuan” kushtuar
të krishterëve të persektuar në botë. Me këtë rast, pohoi se, mbi bazën e statistikave,
që nga vitet ’80, të krishterët në Irak kanë kaluar prej 1,4 milion, në 150.000 mijë
vetë. Shoqata katolike ndërkombëtare “Ndihmë për Kishën që vuan” u shpërndan ndihmat
e emergjencës të krishterëve refugjatë në Irak, në Turqi e në Jordani. U shpërndan,
gjithashtu, ushqime, të shpërngulurve në veriun irakian, e jo më pak, ndihma materiale,
meshtarëve të varfër e të persekutuar, murgeshave e seminaristëve.