Kur Zoti “zhduket” nga horizonti i njeriut, “njeriu bie në skllavërinë e idhujtarive,
siç kanë dëshmuar në kohën tonë regjimet totalitaren në skllavërinë e idhujtarive
e të formave të ndryshme të nihilizmit që e bëjnë njeriun të varët nga idhujt dhe
e skllavërojnë”. Kështu pohoi mes tjerash Papa Racinger në katekizmin kushtuar Elisë
profet gjatë Audiencës së sotme të Përgjithshme mbajtur në Vatikan para më se 10 mijè
besimtarëve e shtegtarëve të ardhur nga vendet e ndryshme . Tema e katekizmit të sotëm
ishte Elia profet e prova me të cilën nëntë shekujt para Krishtit mbi malin Karmel
- i qe nënshtruar populli i Izraelit (mbretëria e veriut) te cili profeti i kërkoi
të përcaktohet e të zgjedh ndërmjet Zotit e idhullit Baalë.Papa vijoi pra përshkimin
e historisë fetare të Izraelit të lashtë, në jetën e të cili profetët pat rol të madh
me mësimin e tyre dhe predikimin e tyre- Ndër ta, del figura e Elisë, të cilin Zoti
e thirri për ta kthyer popullin në udhën e Hyjit.
Libri i parë i mbretërve
18,16-45Elia dhe Akabi 16 Shkoi, pra, Abdia në takim
me Akabin dhe i tregoi. Akabi erdhi të takohej me Elinë. 17Posa e pa,
i tha: “Këtu qenke a, o ogurziu i Izraelit”? 18 Ai iu
përgjigj: “Unë nuk i sjell të keqe Izraelit, por ti dhe shtëpia e tët eti,
që i keni lënë urdhërimet e Zotit dhe po i ndjek baalët! 19
Por tani mblidhe para meje mbarë Izraelin në malin e Karmelit si dhe katërqind e pesëdhjetë
profetët e Baalit, edhe katërqind profetët e Aserës që ushqehen prej tryezës së Jezabelës”. Flia
e Karmelit 20 Akabi çoi e thirri të gjithë bijtë e Izraelit e i bashkoi
profetët në malin Karmel. 21 Atëherë Elia doli para mbarë popullit e tha:
“Deri kur do të çaloni në të dyja anët? Nëse Zoti është Hyj, ndiqeni atë, po në
qoftë se është Baali, ndiqeni atëherë atë”! Por populli nuk iu përgjigj asnjë fjalë.22 Atëherë Elia vazhdoi: “I vetmi kam mbetur unë si profet i Zotit, kurse
profetë të Baalit janë katërqind e pesëdhjetë vetë! 23 Le të na jepen dy
mëzetër. Ata le ta zgjedhin njërin mëzat, le ta ndajnë pjesë-pjesë e le ta vënë mbi
dru, por të mos i shtien zjarr. Edhe unë do ta përgatis mëzatin tjetër dhe do ta vë
mbi dru; zjarr s’do t’i shtie. 24 Thirreni në ndihmë emrin e hyjit tuaj
dhe unë do ta thërras në ndihmë Emrin e Zotit. Hyji që do të përgjigjet me anë të
zjarrit, është Hyji i vërtetë”. Mbarë populli u përgjigj: “Mirë e ke”! 25
Elia u tha profetëve të Baalit: “Zgjidheni ju njërin mëzat, e filloni ju, sepse jeni
më shumë. Thirreni në ndihmë emrin e zotit tuaj, por mos shtini zjarr”. 26
Ata e morën mëzatin që u takoi, dhe e përgatitën. E thirrnin emrin e Baalit prej mëngjesit
e deri në mesditë e thoshin: “Dëgjona ne, o Baal”! Por s’dëgjohej zë as s’kishte kush
të përgjigjej. E vazhdonin duke kërcyer rreth lterit që kishin ndërtuar. 27
Kur u bë mesditë, Elia zuri t’i vërë në lojë e u thoshte: “Bërtitni më të madhe, sepse
ai është hyj: do të jetë i zënë me punë, do të jetë ndokund për rrugë ose sigurisht
e ka zënë gjumi e zgjojeni”. 28 Ata zunë të bërtisnin me zë më të madh
dhe, sipas ritit të tyre, thereshin me thika e me shigjeta derisa i mbuloi gjaku. 29
Por, pasi kaloi mesdita e, ndërsa ata ende po profetizonin, erdhi koha kur është zakon
të kushtohet flia, e nuk dëgjohej zë as s’ishte askush që t’u përgjigjej e t’i dëgjonte
këta që po luteshin, 30 Elia i tha popullit mbarë: “Afrohuni tek unë”!
Mbarë populli iu afrua; Elia, si e ndreqi lterin e Zotit që kishte qenë rrënuar, 31
mori dymbëdhjetë gurë, sipas numrit të dymbëdhjetë fiseve të Jakobit, të cilit i kishte
qenë drejtuar fjala e Zotit: “Ti do të quhesh Izrael”! 32 Me gurë ndreqi
lterin në Emër të Zotit, hapi përreth lterit një kanal të gjerë aq sa të mund të nxërë
dy masë grurë, 33 i vendosi drutë, e ndau gjymtyrë - gjymtyrë mëzatin dhe
e vuri mbi dru 34 e tha: “Mbushni me ujë katër shtamba dhe derdhni mbi
flinë e shkrumbimit e mbi dru”. Përsëri foli: “Bëni kështu edhe një herë”! Këta, pasi
bënë ashtu edhe herën e dytë, ai u tha: “Bëni po ashtu edhe herën e tretë”! Bënë ashtu
edhe të tretën herë 35 e ujët rridhte rreth e rreth lterit, saqë u mbush
kanali me ujë. 36 Pasi erdhi koha që të kushtohej flia, si u afrua Elia
profet, tha: “O Zot, Hyji i Abrahamit, i Izakut dhe i Izraelit, dëftoje sot se ti
je Hyji në Izrael, se unë jam shërbëtori yt dhe se të gjitha këto i kam bërë me urdhrin
tënd. 37 Më dëgjo, o Zot, më dëgjo, që ky popull ta kuptojë se ti, o Zot,
je Hyj dhe se ti je ai që e kthen nga vetja zemrën e tyre përsëri”! 38
Dhe ra zjarri i Zotit dhe e përpiu flinë e shkrumbimit, drutë, gurët, pluhurin, e
thithi deri edhe ujin në kanal. 39 Populli, posa e pa këtë gjë, ra përmbys
me fytyrë përdhe e tha: “Zoti është Hyj, Zoti është Hyj”! 40 Elia u tha:
“Kapni profetët e Baalit dhe asnjë të mos ju shpëtojë”! Ata i kapën të gjithë e Elia
i çoi në përruan Cison dhe aty i vrau të gjithë. Mbarimi i thatësisë 41
Elia i tha Akabit: “Ngjitu lart, ha e pi, sepse dëgjohet ushtima e shiut të madh”!
42 Ndërsa Akabi po ngjitej lart për të ngrënë e pirë, Elia u ngjit në majë
të Karmelit, u ul për tokë dhe e fshehu fytyrën ndërmjet gjunjëve, 43 e
i tha djaloshit të vet: “Ngjitu lart e shiko drejt detit”. Ky u ngjit, e hodhi shikimin
e tha: “Asgjë nuk hetoj”. Përsëri i tha: “Kthehu shtatë herë”! 44 Të shtatën
herë djaloshi tha: “Ja, një re e vocërr, pothuaj sa dora e njeriut, po ngrihet nga
deti”. Atëherë Elia i tha: “Ngjitu e thuaj Akabit: Mbërthe e zbrit që të të mos zërë
shiu”! 45 Menjëherë u terratis qielli prej resh e prej duhmës dhe ra
një shi i rëndë. Akabi hipi në karrocë dhe shkoi në Jezrahel. Dora e Zotit ishte mbi
Elinë, si i shtrëngoi ijët, vraponte para Akabit derisa arriti në Jezrahel.