Papa, duke u larguar nga Kroacia: “Së bashku në Krishtin”, ta ndihmojmë Kombin të
zhvillohet e të përparojë!”.
Duke përshëndetur popullin kroat, para largimit nga Kroacia, Papa sintetizoi ngjarjet
kryesore, thellësisht prekëse, që jetoi gjatë këtij shtegtimi dhe shprehu admirimin
për këtë popull, që e ruajti fenë edhe në situata tejet të vështira, duke derdhur
edhe gjakun për Krishtin e për Ungjillin e tij. Këtë fe – nënvizoi Benedikti XVI –
e pashë rishtas në zemrat tuaja, gjithnjë të gjallë e të sinqertë. E pashë - vijoi
Papa – në Meshën Shenjte, kremtuar sot paradite me rastin e Ditës kombëtare të familjeve,
e në teatër, dje, kur u takova me përfaqësuesit e shoqërisë civile e të bashkësive
fetare, për të reflektuar së bashku: “Të rinjtë, pastaj, gjatë mbrëmësores
së lutjes, më treguan fytyrën e ndritshme të vetë Kroacisë, me sytë drejt së ardhmes,
nën dritën e një feje të gjallë, si flakë e një llambe të çmuar, trashëguar nga etërit,
që duhet ruajtur e ushqyer gjatë udhëve të historisë”. E duke theksuar
lutjen pranë varrit të kardinalit të Lum Stepinac, i cili të kujton të gjithë ata
që vuajtën e vijojnë të vuajnë edhe sot për shkak të besimit të tyre në Ungjillin
e Krishtit, Benedikti XVI iu lut këtij dëshmitari të ndritur të fesë, të ndërmjetësojë
që çdo flijim, çdo provë, e përballuar për dashuri të Zotit e të vëllezërve, të jetë
si kokërr gruri që, duke rënë në tokë, vdes për të dhënë fryte të reja. Ati i Shenjtë
shprehu kënaqësinë e tij të thellë për flakën e ndezur të fesë në tokën kroate: “E
preka me dorë posaçërisht në entuziazmin e njerëzve, që më pritën, ashtu si patën
pritur tri herë me radhë të Lumin Gjon Pali II, me vetëdijen se Pasardhësi i Shën
Pjetrit vjen për t’i përforcuar vëllezërit në fe”. Papa e përfundoi përshëndetjen,
duke theksuar, me bindje, se kjo gjallëri kishtare, që duhet ruajtur e forcuar, nuk
mund të mos ketë ndikime pozitive mbi gjithë shoqërinë, falë bashkëpunimit sa më
të frytshëm ndërmjet Kishës dhe institucioneve publike. Ati i Shenjtë u
nda nga Kroacia, duke e ftuar: “Së bashku në Krishtin, gur themeli, të vijojmë misionin,
si shpirt i Kombit, për ta ndihmuar të zhvillohet e të përparojë”. E pasi e bekoi
edhe një herë tokën kroate, nisi shtegtimin e rikthimit në Romë, duke ia besuar Zotit
e Virgjërës Mari kroatët e mbarë popujt e Evropës.