Që dje, Kisha ka një të Lum të ri: është ipeshkvi spanjoll Huan de Palafox i Mendoza,
që jetoi në shekullin XVII. Ceremonia e lumnimit, kremtuar në katedralen e El Burgo
de Osama, në Spanjë, u kryesua nga kardinali Anxhelo Amato, prefekt i Kongregatës
për Çështjet e Shenjtorëve, përfaqësues i Papës. Figurë poliedrike, i Lumi i ri ishte
ipeshkëv e mëkëmbës i mbretit, murg e vetmitar në fshehtësinë e jetës së tij shpirtërore,
me pesonalitet të jashtëzakonshëm e karizma të veçanta, me një rol jo indiferent në
historinë e Botës së Re. Pasi arriti në majat më të larta të pushtetit, u largua
vullnetarisht nga bota, për t’iu kushtuar jetës shpirtërore. Kardinali Amato
na flet për aktualitetin e figurës së të Lumit të ri spanjoll: “Ka elemente,
që e bëjnë Palafoksin bari jashtëzakonisht aktual: për shembull, afërsia e tij me
të varfërit, me të përbuzurit, të pastrehët, indianët; kujdesi për meshtarët, zelli
baritor, përkushtimi për të njohur e për të përmbushur nevojat shpirtërore e materiale
të besimtarëve të tij, fryma e vetmohimit, jeta asketike, dashuria e thellë për Zojën
e Bekuar e për Rruzaren Shenjte”. Mbi të gjitha, ipeshkvi i Lum ishte mbrojtës
i indianëve lëkurëkuq dhe i të drejtave të tyre, jo pak të nëpërkëmbura, që ditën
kur Kristofor Kolombi, duke u nisur nga Palos della Frontera, shkeli për herë të parë
në një tokë, që u vu menjëherë nën sundimin e sovranëve të Spanjës, të cilëve u shërbeu
edhe ipeshkvi shenjt. I Lumi i ri njihet edhe si mbrojtës i arteve, ndërtues i Katedrales
së Pueblës dhe i Bibliotekës Palafoksiane, tejet të pasur me libra shkencorë e filozofikë Jetoi
vdiq me moton: “Ta shkulim me rrënjë të keqen, për të mbjellur në vend të saj,
të mirën”.