Аб “аздараўляючай
сіле Евангелля, якое на працягу стагодзяў паіла, як жыватворчая рака, шматлікія народы”,
а таксама аб патрэбе, у гэтай вадзе народаў са старажытнымі хрысціянскімі каранямі,
разважаў сёння перад малітвай “Regina Caeli”, на плошчы св. Пятра Бэнэдыкт XVI.
Дарагія
браты і сёстры, сказаў Папа
У кнізе Дзеяў Апосталаў, адзначаецца,
што пасля першых гвалтоўных пераследаў, хрысціянская супольнасць Іерусаліма,
за выключэннем апосталаў, рассеялася па навакольным рэгіёнам, а Філіп, адзін
з дыяканаў, дасягнуў горада ў Самарыі. Там, ён прапаведваў Уваскрослага Хрыста, і
яго пропаведзь суправаджалася шматлікімі аздараўленнямі. Заканчэнне гэтага фрагмента
вельмі сімвалічнае: “І была вялікая радасць у гэтым горадзе”.
Кожны раз нас вельмі кранае гэты выраз, які па сваёй сутнасці перадае нам сэнс
надзеі; як гаворыцца: гэта магчыма! Гэта магчыма, каб чалавецтва пазнала сапраўдную
радасць, таму што там куды прыходзіць Евангелле, расквітае жыццё; як засохлая зямля,
у адзін момант адраджаецца, акропленая дажджом. Філіп і іншыя
апосталы,сілай Духа Святога, рабілі ў палестынскіх вёсках тое, што рабіў Езус:
прапаведвалі Добрую Навіну і чынілі дзіўныя знакі. Пан, у гэты момант дзейнічаў сярод
іх. Як Езус абвяшчаў надыход Божага Валадарства, так і вучні абвяшчалі Уваскрослага
Езуса, пераконваючы ў тым, што Ён гэта Хрыстос, Божы Сын, хрысцячы ў
яго імя і выганяючы хваробы з людскіх целаў і душаў.
“І была
вялікая радасць у гэтым горадзе”. Чытаючы гэты фрагмент, адразу пачынаеш
задумвацца аб аздараўляючай сіле Евангелля, якое на працягу стагодзяў паіла якжыватворная рака, шматлікія народы. Некаторыя вялікія святыя неслі надзею і
мір цэлым гарадам – узгадайце Карла Барамеа ў Мілане, благаслаўлёную
Маці Тэрэзу з Калькуты;і многіх іншых місіянераў, імёны якіх ведае
Бог, якія давалі жыццё праз нясенне Хрыста і спрыялі з’яўленню вялікай
радасці сярод людзей. У той час, як моцныя гэтага свету, дзеля палітычных і эканамічных
выгадаў, спрабавалі заваяваць новыя тэрыторыі, пасланнікі Хрыста ішлі
па свеце з мэтай прывесці Хрыста да людзей, і людзей да Хрыста, ведаючы,
што толькі Ён можа даць сапраўдную свабоду і вечнае жыццё. Сёння таксама галоўным
пакліканнем Касцёла з’яўляецца евангелізацыя: гэта праўда, што яшчэ
існуюць народы не акропленыя жывой вадойЕвангелля; таксама праўда,
што і тыя, што маюць старажытныя хрысціянскія карані, патрабуюць гэтай вады, каб
даць новыя плёны, і нанава адкрыць прыгажосць і радасць веры.
Дарагія
сябры, благаслаўлёны Ян Павел ІІ быў вялікім місіянерам.Аб гэтым сведчыць
і выстава, што дзейнічае зараз ў Рыме. Ён ажыцявіў сапраўдную місію сярод народаў,
і ў той жа момант, паспрыял новай евангелізацыі. Даверым і першую і
другую заступніцтву Марыі. Маці Хрыста, дапамагай нам заўсёды абвяшчаць
Евангелле, каб памножыліся і пашырыліся ў свеце месцы ў якіх людзі змогуць знаходзіць
радасць жыцця, як Божыя дзеці.
Бэнэдыкт XVI, разам з сабранымі на плошчы
вернікамі памаліўся “Regina Caeli”, а потым прывітаў прысутных на розных мовах. Святы
Айцец выказаў таксама радасць з нагоды адбыўшайся ўчора ў Чэрэтта Санніта, італьянскім
мястэчку ў рэгіёне Кампанія, беатыфікацыі сястры Марыі Серафіны ад Святога Сэрца Езуса.