Të dielën me 29 maj, Kisha kremton të dielën e 6-të të kohës
së Pashkëve, e po sot më 29 maj kalendari kishtar përkujton edhe shën Ursulëm
Ledohovskaja, themeluese e Orsolineve të Krishtit në agoni, e cila që na kujton se
ndjekja e Zotit përjashton çdo kompromis. Në se pranon ta ndjekësh Krishtin, duhet
të heqësh dorë nga gjithçka tjetër. E atëherë do të vërejmë me gëzim se që në këtë
jetë tokësore realiteti ynë nis të ndryshojë e zemra nis të na rrahë me ritmin e Zemrës
së Zotit. Të hënën më 30 maj, kalendari Kishtar përkujton Shën Ferdinandin,
mbret i Kastiljes e Shën Zhanën d’Ark, virgjër. Jezusi kumton Pashkët e tij, por
dishepujt duket se nuk kujtohen fare për këtë: arsyetojnë me logjikën njerëzore të
pushtetit. E edhe ne si ata. Logjika e Kryqit mund të kuptohet dhe të fitohet vetëm
me shpirtin e shërbimit. Të martën që vjen më 31 maj, kalendari Kishtar
kremton festën e Pasisë së Zojës së Bekuar, e Kisha mbyll muajin kushtuar nderimit
të Virgjërës Mari. Zoja e Bekuar shkon të vizitojë Elizabetën, nga e cila lind kënga
e ‘Madhërimit’ - ‘Magnificat’, këngë e cila madhëron Zotin e Gjithëpushtetshëm për
punët e mëdha që kryen në jetën e bijve të vet. Maria kuk shkon për të kaluar kohën
tek Elizabet, por bën një udhëtim të vërtetë apostolik, gjatë të cilit kumton Fjalën
që i tha Engjëlli i Tënzot dhe këndon mrekullitë e Zotit në jetën e saj. Është
dita e fundit e majit, kushtuar Zojës së Bekuar, që kremtohet në të gjitha Kishat
katolike të botës, e në këtë ditë në të cilën kremtohet festa e Pasisë së Zojës, liturgjia
shpjegoi se Virgjëra Mari është ikonë mahnitëse e Kishës, me rininë e saj të përhershme,
që buron nga Shpirti Shenjt Zot, e Kishës, misionare e Fjalës së Hyjit të Mishëruar. Të
mërkurën më 1 qershor, bie përkujtimi i shën Justinit, filozof e martir. Liturgjia
e ditës na kujton se Zoti e do popullin e vet, se i prin drejt së vërtetës, drejt
takimit me Hyjin Atë. Zoti zgjedh në histori figura të veçanta për t’i dhënë mesazhe
të fuqishme popullit të vet. Të enjten e ardhshme më 2 qershor Kisha kremton
e të Ngjiturit të Jezu Krishtit në Qiell, që tek shqiptarët njihet me emrin festa
e të Shëlbuemit. Po të enjten më 2 qershor kalendari kishtar përkujton Shën Marçelinin
meshtar, e Shën Pjetrin ekzorçist e martir dhe e shën Eugjenin, papë. Edhe sot, si
në kohët e largëta, jemi të ftuar të hapim mendjen e zemrën, për t’i bërë vend Fjalës
Hyjnore që shëlbon. Këtë na kujton festa e të Shëlbuemit. Të premten më 3 qershor,
kalendari Kishtar përkujton edhe Shën Karl Lvangan me shokë, martirë të Ugandës dhe
Shën Klotilda, mbretëreshë e frankëve. Liturgjia na kujton që Jezusi kumton Pashkët
e tij, por dishepujt duket se nuk kujtohen fare për këtë: arsyetojnë me logjikën njerëzore
të pushtetit. E edhe ne si ata. Logjika e Kryqit mund të fitohet vetëm me shpirtin
e shërbimit. Të shtunën më 4 qershor kalendari do të përkujton Shën Françesk
Karaçiolon, meshtar, themelues i Klerikëve të Vegjël Rregulltarë dhe e Shën Kuirini,
martir. Liturgjia e ditës a kujtojnë se njeriu i drejtë i jep lavdi Hyjit me bindjen
se feja nuk është pronë e jonë personale por dhuratë Hyjnore. Na u dorëzua që të kujdesemi
për të, ashtu si vreshti u dhurohet vreshtarëve. Ne kemi përgjegjësi për lulëzimin
e vreshtit, por nuk jemi i zoti i tij, edhe feja na është dhuruar për ta ushqyer çdo
ditë besimin tonë në Zotit e dashurinë ndaj Tij dhe të afërmit. Të dielën e
ardhshme më 5 qershor, Kisha do të kremtojë të dielën e 7-të të kohës së Pashkëve.
Gjithnjë më 5 qershor kalendari kishtar përkujton edhe shën Bonifacin, ipeshkëv e
martir, apostull i Gjermanisë. Liturgjia e ditës na kujton se secili nga ne është
i thirrur të japë kontributin e tij për ndërtimin e një realiteti më të mirë, duke
i ndihmuar për këtë edhe autoritetet civile.