Արամ Ա. կաթողիկոսին հովանաւորութեամբ ու ներկայութեամբ տեղի ունեցաւ Քուէյթի Ազգային
վարժարանի 50-ամեակի եզրափակիչ հանդիսութիւնը: Արդարեւ, անցնող ամիսներուն ընթացքին
Ազգային վարժարանի 50-ամեակին առիթով տեղի ունեցած էին շարք մը ձեռնարկներ, որոնց նպատակն
էր մէկ կողմէ արժեւորել Ազգային վարժարանի անցնող յիսուն տարիներու գործունէութիւնը,
իսկ միւս կողմէ վերաշեշտել հայ դպրոցին դերը ազգային կեանքին մէջ: Եզրափակիչ հանդիսութիւնը
վեհափառին համար առիթ հանդիսացաւ նոյն մօտեցումով ու հեռանկարով յատուկ կարեւորութեամբ
ընդգծելու հայ դպրոցին վիճակուած ճակատագրական դերը, մանաւանդ սփիւռքի մէջ: Հանդիսութեան
փակման իր պատգամին մէջ վեհափառը ըսաւ. «Սփիւռքը պէտք է հպարտանայ, որ ցեղասպանութենէն
անմիջապէս ետք եկեղեցի ու դպրոց շինեց եւ անոնցմով հայ կեանքը վերաշինուեցաւ, վերածաղկեցաւ
ու վերահզօրացաւ հոգեւոր թէ ազգային իմաստով: Հայ մնալը սփիւռքի մէջ ամէնօրեայ պայքար
էր եւ այդ պայքարը սփիւռքը յառաջ տարաւ հաւատքով ու վճռակամութեամբ: Այդ պայքարին յառաջապահ
զինուորը եղաւ հայ դպրոցը»: Վեհափառը նաեւ անդրադարձաւ այն իրողութեան, թէ դպրոցը սովորական
կառոյց մը չէ, այլ` եկեղեցւոյ կողքին սիրտը կը կազմէ համայնքի մը: Վեհափառը ըսաւ. «Սա
պահուն Քուէյթէն կոչ կ՛ուղղեմ մեր բոլոր գաղութներուն` վերանորոգ նախանձախնդրութեամբ
մօտենալու հայ դպրոցին եւ անոր հայօրէն կենսաւորիչ դերին: Ազգային իմաստով հերետիկոսութիւն
է որեւէ մտածելակերպ կամ գործելակերպ, որ կը փորձէ հայ դպրոցին դերը նսեմացնել կամ լուսանցքայնացնել`
Հայաստանի թէ սփիւռքի մէջ: Հայ դպրոցը սրբազան կառոյց է իր սրբազան առաքելութեամբ: Անոր
պէտք է մօտենալ երկիւղածութեամբ»: Վեհափառը իր գնահատանքը յայտնեց Քուէյթի եւ Ծոցի
շրջանի առաջնորդ սրբազաններուն ու հոգեւոր հայրերուն, որոնք կարեւոր դեր ունեցան Ազգային
վարժարանի հիմնադրութեան ու առաքելութեան մէջ: Ապա վեհափառը նաեւ իր բարձր գնահատանքը
յայտնեց Քուէյթի Ազգային վարժարանի յիսուն տարիներու առաքելութեան մասնակից դարձած տնօրէններուն
եւ ուսուցիչներուն, աշակերտներուն եւ ծնողներուն: Վեհափառը նաեւ յատուկ կերպով գնահատեց
50-ամեակի յանձնախումբը, որ անցնող ամիսներուն ընթացքին տքնաջան աշխատանքով կազմակերպեց
յիսնամեակի հանդիսութիւնները: Հանդիսութեան ընթացքին խօսք առին Քուէյթի կրթութեան
նախարարը, վարժարանին մէջ ծառայած նախկին տնօրէնները, ինչպէս նաեւ հոգաբարձութեան ատենապետը:
Բոլորն ալ շեշտեցին դպրոցին բերած կարեւոր նպաստը Քուէյթի ազգային կեանքի կազմակերպման
ու ծաղկման եւ ընդհանրապէս հայապահպանման աշխատանքներուն: Եզրափակիչ հանդիսութեան
ընթացքին մերթ ընդ մերթ ազգային տոհմիկ պարերով, նուագով ու երգերով մթնոլորտը ոգեւորեցին
դպրոցի պարախումբը եւ այս առիթով Լիբանանէն ու Հայաստանէն հրաւիրուած երաժիշտներ: Յատկանշական
էին նաեւ դպրոցին խնամակալութեան կողմէ նախկին տնօրէններուն ու ուսուցիչներուն իբրեւ
սիրոյ եւ յարգանքի արտայայտութիւն տրուած յատուկ յուշանուէրները: