Rzym: polskie dziękczynienie za beatyfikację Jana Pawła II

W rzymskiej bazylice Matki Bożej Większej Polacy dziękowali za beatyfikację Jana Pawła II. Mszy z udziałem episkopatu przewodniczył kard. Stanisław Dziwisz, a homilię wygłosił abp Józef Kowalczyk. Prymas Polski podkreślił, że obecne uroczystości wpisują się w dziejowe wydarzenia naszego narodu, których ważnym punktem odniesienia był pontyfikat Papieża Polaka. Wymowna jest również maryjna symbolika dzisiejszego dziękczynienia dokonywanego 3 maja i to w bazylice poświęconej Matce Zbawiciela.

„Błogosławiony Jan Paweł II jest wielkim darem: dla Polski, dla Europy, dla świata, dla Kościoła – mówił metropolita gnieźnieński. – Jego odejście i beatyfikacja pomogły nam jeszcze lepiej to odkryć i zrozumieć. Ewangeliczne ziarno wrzucone w ziemię musi obumrzeć, aby wydać plon – i to właśnie dokonuje się na naszych oczach. Dojrzało już wprawdzie wiele owoców, ale trzeba mieć nadzieję, że rodzić się będą następne – jego nauczanie pozostaje bowiem wciąż aktualne i nie przestaje być dla nas wyzwaniem”.

Abp Kowalczyk przytoczył słowa z listu episkopatu Polski, że beatyfikacja Jana Pawła II „zobowiązuje nas do jeszcze uważniejszego i bardziej twórczego odczytywania dziedzictwa zawartego w słowach, w jego osobowości, w stylu życia i służby”. Prymas przypomniał też papieskie wołanie o otwarcie drzwi serc na Chrystusa dodając, że stanowi ono program pracy nad sobą i zachętę do podjęcia tu i teraz konkretnych postanowień.

W liturgii dziękczynnej wziął udział abp Józef Michalik. Przewodniczący episkopatu Polski podkreśla, że Jan Paweł II przeniósł na światowy grunt polską metodę duszpasterską, która udowodniła swoją uniwersalność. „Ta beatyfikacja jest uznaniem dla duszpasterstwa Kościoła polskiego – powiedział Radiu Watykańskiemu metropolita przemyski. – Przecież Jan Paweł II w tym Kościele, w którym żył w Polsce, w Krakowie, doskonalił i próbował stosować te metody duszpasterskie, które potem wyniósł na arenę powszechną. I to się sprawdziło. Jeśli się sprawdziło w wymiarze Kościoła powszechnego i cały świat to widzi, to warto otworzyć oczy, bo ma to jakieś znaczenie również dzisiaj. To duszpasterstwo sakramentalne, wysiłek pogłębiania wiary laikatu, budzenie chrześcijanina w chrześcijaninie, budzenie człowieka Bożego w człowieku ma sens. Tego właśnie trzeba się domagać, ale też prosić Jana Pawła II, żeby nam pomógł zrealizować naszą drogę wiary w nowym tysiącleciu”.

tc/ rv