(7 mars 2011R.V.)Me 7 marc 1913 ushtrija malazeze mbytëte në Janosh (afër Gjakovet)
mizorisht françeskanin A. Luigj Paliq, vetëm pse, si meshtar katolik e shqyptar i
njimendtë, nuk mujt me pëlqye mizoritë, qi Sllavët bajshin mbi grigjë të tij, as pse
s’dijti zemra e dhimbëshme e tij me mshehë mjerimin qi ndiete, kah shihte se n’ato
vise thjesht shqyptare, kamba e anmikut mâ të madhit të kombit lête gjurmët e veta
shkretnuese. (Shih “H.i D” Marc 1914). Në rasën e kryevjetorit Poeti At Fishta, me
këte vjershë përkujton vrasjen mizore të këtij dëshmori, tue lypë prej Hyjit, qi të
gjikojë mbi dhunë të bame Shqypnisë. Kjo botue në “H.i D.”, marc 1914. 1.
Barbarët... e mbyten! E pra Ky ‘i dhunë kurrkuj s’ia bani; Nuk bâni kand me
kja: Per t’keq s’i duel kurr zani; Per Atme e shejten Fé Punoi me t’drejtë
m’ket dhé.
2. I vorfni pa prind mbetun, Qi kjan, per bukë i mjeri, Te
ky shujtën pat gjetun; Ky lott prej sysh i a teri, S’e la nen dhunë me fshâ E
át e mâmë iu bâ.
3. Pse pra me e mbytë?...Trathtari, E gjaksi e i patenzoni E
i trishtueshmi kursari, Qi s’njeh se shk’âsht zakoni, Kah t’duen ata po mbajn: Pse
kshtu me e mbytë t’pafaj’n?...
4. Por, po; per shka të prujtun Isht’ ky
n’dy faje zhye, Qi ndryshej nuk ka mujtun Veç se me gjak me i shkmbye: Shqypnin
dote t’lirueme, E Fén s’ndrrote t’bekueme.
5. E per ket punë mizori, Ushtari
i Malit t’Zi Qi mshrirë s’i njeh krahnori Heshten i a nguli n’gji, Edhe me
tê të ngratit Zemrën shporoi ai Fratit.
6. U rrzue sherbtori i Zotit —Heu!
Si nuk plasi djerri! E syt per t’gjatë të motit Ndermjet anmiqve i erri: Gjaku
prej varrvet t’ngrata Gurglloi mbi buca t’thata.
7. O Perëndi i amshuem, A
thue tu’ i vue kjé trollin Ndo’i rruzlli mâ t’lumnueshëm Qi per nen qiellë mund
t’ndollin Kso punësh mbi ftyrë t’ksaj bote, Pa shkrepun mnija Jote?
8.
Qe shkjau, harlisë krenijet, Meshtarët âsht tue t’i mbytun; Lterët t’u, seli
hyjnijet, Me gjak âsht tue t’i zhytun: E rrfeja e Jote kisha Por rrzon, e
veç çan pisha!
9. As gjaku, pra i Meshtarëvet As gurt e letervet t’ue S’mund
reshkan mshrirë Shqyptarëvet Nuk mujtkan mnin me t’ zgjue? E fatin e Shqypnís E
lankan n’dorë t’shkjenís?...
10. O e mjera, moj e mjera Shqypni, se keq
ké ngelun! Se mirë, moj ty t’thau vera, Qysh se shkjau âsht tue t’shkelun E
tue t’poshtnue pa dhimë, Tue t’lanun n’vaj e n’brimë.
11. T’kanë rrahë gjithkah
me topa, Tue t’djegë e tue t’shkrumue T’kanë damun copa-copa, Si t’ishe pa
zot lshue, E shk’âsht mâ fort per t’kja, Me dorë t’Mbretnivet t’Mdha.
12.
O Zot! O Zot! Mostjetër Per ketë pleqni trathtare, Qi europa, rrênce e vjetër, Bani
mbi tokë shqyptare Deh! Ti mos len qi niri Kshtû t’a dhunojë pa hiri.
13.
Veç m’ty na e kemi shpresën Se ‘i ditë Liri mund t’shohim; Pse nierit fjalët
e besën Fort mirë sot po i a njohim; Ai syt s’i prír kurr njeti, veç ku mund
t’grryejë per veti.
14. Prandej o Zot, prej qiellet Ti priri syt mbi né E
bân qi puna t’kthiellet, Si âsht mirë për Atme e Fé; E gjaku i ktij Meshtarit T’kjoftë
falë per komb t’Shqyptarit.