Gjon Pali II shpallet i lum më 1 maj 2011. Editorial i atë Federiko Lombardit
Papa Gjon Pali II do të shpallet i Lum, më 1 maj të këtij viti. Festa, që i hap kështu
rrugën shenjtërimit të tij, bie pikërisht në të dielën e Mëshirës Hyjnore, e kremte,
që Karol Vojtila e deshi fort dhe e themeloi vetë. Benedikti XVI nënshkroi të premten,
dekretin, me anë të të cilit njihet një mrekulli, bërë me ndërhyrjen e Gjon Palit
II. Këtij argumenti, ia kushton komentin javor zëdhënësi i Vatikanit, atë Federiko
Lombardi. Ta dëgjojmë:........... “Me miratimin,
nga ana e Papës, të dekretit për një mrekulli, që ka ndodhur me ndërhyrjen e Shërbëtorit
të Zotit Gjon Pali II hapet rruga për lumnimin e tij. Kisha pranon kështu, se Karol
Vojtila ka dhënë dëshmi të jashtëzakonshme dhe shembullore për jetën e krishterë,
se është mik dhe ndërhyn në ndihmë të popullit në rrugë për t’iu drejtuar Zotit e
për ta takuar. Sado të jashtëzakonshme, nuk janë aq veprat e Gjon Palit
II, që sot na tërheqin vëmendjen, por burimi shpirtëror nga rridhnin, feja e Papës,
shpresa e tij, bamirësia e dashuria e tij. Veprat i admirojmë, pikërisht
sepse janë shprehje e thellësisë dhe e vërtetësisë së marrëdhënieve të tij me Hyjin,
të dashurisë së tij për Krishtin e për të gjithë njerëzit, duke filluar nga më të
varfërit e më të dobtit; janë shprehje e marrëdhënieve të tij birnore e të ëmbla me
Nënën e Jezusit. E kujtojmë përmes çasteve të lutjes së gjatë e të thellë, përmes
dëshirës së tij për të kremtuar e shpallur Krishtin, shëlbues e shpëtimtar i njeriut,
të cilin donte ta njihnin e ta donin të rinjtë dhe e gjithë bota; përmes takimeve
të tij plot dashuri me të sëmurët e të vuajturit, kur vizitonte popujt më nevojtarë
për ushqim e drejtësi; e së fundi, përmes përvojës së vuajtjes personale, aq të vërtetë
e plot durim, përmes sëmundjes së përjetuar me fe, para Zotit e para ne të gjithëve.
Jeta dhe papnia e tij përshkohen nga pasioni për t’ia bërë të njohur botës mbarë –
botës së historisë sonë dramatike në kapërcyellin e mijëvjeçarëve – madhështinë ngushëlluese
dhe entuziazmuese të mëshirës së Zotit: për këtë ka nevojë bota. Prandaj, me të drejtë,
do të kremtojmë me gëzim lumnimin e tij solemn, në ditën kur ai vetë deshi që e gjithë
Kisha ta drejtojë vështrimin e lutjen kah kjo Mëshirë Hyjnore”.