Dita misionare e fëmijëve, ftesë për t’i ndihmuar bashkëmoshatarët më pak të lumtur.
(07.01.2011 RV)Dita misionare e fëmijëve, që u kremtua dje në shumë vende të
botës, ishte ftesë drejtuar fëmijëve dhe të rinjve, për ta thelluar impenjimin e kumtimit
e të solidaritetit ndaj bashkëmoshtarëve të afërt e të largët. Shumë fëmijë e të
rinj – siç kujtoi dje edhe Benedikti XVI pas lutjes së Engjëllit të Tënzot - formojnë
një rrjet shpirtëror solidariteti, për të ndihmuar bashkëmoshtarët e tyre më pak të
lumtur, në çaste të vështira. Ka shumë rëndësi – shtoi Papa – të rriten me ndjenja
dashurie, sepse vetëm kështu mund të mendojnë më pak për vete e më shumë për të tjerët,
të fitojnë mbi egoizmin e të përballojnë me sukses ndikimin e konsumizmit. Dita e
fëmijëve ishte një rast i përshtatshëm edhe për ta kuptuar më mirë domethënien e Dëftimit
të Zotit. Po, si e jetuan këtë Ditë vetë fëmijët? Përgjigjet, në mikrofonin tonë,
Baptistine Ralamboarison, sekretare e përgjithshme e Veprës Papnore të Fëmijëve
Misionarë, që e promovon këtë nismë:
Përgjigje: - Fëmijët
bëjnë një sintezë - në se mund të shprehemi kështu – të të gjitha nismave e të të
gjitha veprimtarive. Kulmi i kësaj dite, kushtuar fëmijëve, është kremtimi eukaristik,
gjatë të cilit ata mbledhin edhe lëmoshë, gjë që i bën më konkrete ndjenjat e tyre.
Mbledhin, kështu, ndihma, që ushqejnë Fondin universal në ndihmë të fëmijëve.
Pyetje:
- Dihet, pastaj, se këto ndihma shërbejnë për realizimin e një sërë projektesh:
a mund të na jepni një shembull?
Përgjigje: - Vepra e fëmijërisë
misionare, në sajë të përpjekjeve e të flijimeve të vetë fëmijëve, financon rreth
2. 500 projekte në vit. Jemi afër shifrës 20-22 milionë dollarë. Projektet, që financojmë,
synojnë kryesisht t’i aktivizojnë fëmijët në veprimtari misionare, sepse ky është
qëllimi i vetë Veprës. Prandaj Dita e fëmijëve misionarë shoqërohet me një veprimtari
të dendur baritore, që organizohet nga të gjitha dioqezat e që ndihmon fuqimisht për
t’i bërë fëmijët të vetëdijshëm për rolin që kanë në Kishë. Kemi, pastaj, edhe projekte
me karakter shkollor, duke pasur parasysh se shkollat katolike janë mjet i shkëlqyer
i ungjillëzimit. Por ka edhe projekte, që vihen në mbrojtje të jetës, kudo ndjehet
nevoja për ndihmë: në jetimore, në qendrat për fëmijët me aftësi të kufizuara fizike
e mendore, në qendra të tjera, të cilat u përgjigjen kërkesave nga më të ndryshmet,
në mbrojtje të fëmijëve, më pak të lumtur sesa ata, që kanë mundësi të ndihmojnë,
fizikisht e materialisht. Ku ka nevojë, ne përpiqemi të japim edhe ndihmën e duhur,
që fëmijëve të mos u mungojë kapitali për të realizuar projektet e tyre.
Pyetje:
- Do të dëshironim të dinim, sa fëmijë e të rinj bëjnë pjesë në Veprën Papnore
të Fëmijëve Misionarë?
Përgjigje: - Çdo fëmijë i pagëzuar
është anëtar i Veprës së Fëmijëve Misionarë, edhe atëherë kur nuk e di. E kjo, sepse
çdo fëmijë i pagëzuar ngarkohet menjëherë me misionin për të ungjillëzuar. E, ja pra,
pse ne i kushtojmë vëmendje të dorës së parë punës për t’i bërë fëmijët të vetëdijshëm
për rolin e tyre, si protagonistë në jetën e Kishës. Ka rëndësi, pra, ta mbajmë gjithnjë
të zgjuar këtë vetëdije të rolit misionar. E, në këtë kuptim, të gjithë fëmijët e
pagëzuar janë anëtarë të Fëmijërisë Misionare.
Pyetje: - Ç’duhet
të ketë parasysh një fëmijë në jetën e tij të përditshme, për të qenë misionar?
Përgjigje:
- Mbi të gjitha, sjelljen: të japë dëshmi me sjelljen e vet, duke u përpjekur
të merret vesh me bashkëmoshatarin, që ka pranë, ta ndihmojë të kuptojë se është Biri
i Zotit e se Zoti është gati t’ia dhurojë edhe atij dashurinë e Tij, pa të cilën
nuk mund të kuptohet vetë jeta.