Benedikti XVI dënon sulmin në Egjipt, duke denoncuar një plan botëror kundër të krishterëve.
Imami i Al-Azharit e akuzon për ndërhyrje në punët e brendshme.
(03.01.2011 RV)Atentati kundër të krishterëve në Egjipt ka shkaktuar reagime
në gjithë botën, sidomos pas fjalëve të Papës Benedikti XVI në favor të të krishterëve
të persekutuar. Solidarizohen me koptët të gjithë patrikët ortodoksë të globit, si
edhe krerë shtetesh, qeverish e institucionesh. Imami i Al-Azharit, i qendrës më të
rëndësishme të Islamit sunit, shkoi personalisht për t’i shprehur ngushëllimet kreut
të Kishës kopte të Egjiptit, Shenuda III për 22 viktimat e atentatit kundër kishës
së Aleksandrisë e për rreth njëqind të plagosurit, por e quajti të papranueshme ndërhyrjen
e Atit të Shenjtë në punët e brendshme të Egjiptit. “Pse Papa nuk kërkoi edhe mbrojtjen
e myslimanëve, kur masakroheshin në Irak?” – pyeti shehu Ahmed al-Tajeb. Qëndrimi
i tij bën edhe më tepër përshtypje për faktin se imami konsiderohet njeri i dialogut,
i pranishëm në gati të gjitha takimet ndërfetare. Fatkeqësisht, dhimbja, zemërimi
e frika e bënë bashkësinë e krishterë kopte të reagojë me protesta e gurë kundër imamit,
manifestime, që dje e sot, kanë shkaktuar rreth 40 të plagosur në ndeshjet me policinë.
Të dëgjojmë deklaratën e drejtorit të Sallës së Shtypit të Vatikanit, atë Federiko
Lombardi:
“Në deklaratën zyrtare të Imamit të Madh të Al-Azharit, ai dënoi
fuqishëm atentatin dhe shkoi personalisht për t’i shprehur ngushëllimet Papës kopt
Shenuda. Prandaj, nuk e konsideroj të nevojshme, në këtë çast kaq delikat, në të cilin
të gjithë duhet të jenë të bashkuar kundër terrorizmit, të diskutohet mbi aspekte
të tjera, kuptimi i të cilave nuk është i qartë. Përsa i përket qëndrimit
të Papës, ai është i qartë, si gjithnjë. Dënim i ashpër për dhunën, afërsi për bashkësinë
e goditur kaq tmerrshëm, shqetësim për lirinë fetare të pakicave të krishtera, por
në kuadrin e shqetësimit për lirinë fetare të të gjithëve, jo vetëm të të krishterëve,
siç tha edhe në Mesazhin për Ditën Botërore të Paqes. Papa e ka dënuar
me mijëra herë dhunën ndaj të gjithëve e jo vetëm ndaj të krishterëve, mjafton të
kujtojmë fjalimin e fundit para ambasadorit të ri të Irakut pranë Selisë së Shenjtë,
në të cilin fliste pikërisht për viktimat e pafajshme të dhunës, si të krishterë,
ashtu edhe myslimanë. Në këtë çast, është i nevojshëm impenjimi i të gjithë
përgjegjësve për luftën kundër terrorizmit e për sigurinë e popullsive; por edhe impenjimi
i të gjithë veprimtarëve të paqes, të të gjitha feve e rrymave, për t’iu kundërvënë
planit të dhunës, që qartësisht, ka për qëllim të përçajë, të zgjojë tension, urrejtje
e konflikt. Pra, në asnjë mënyrë, solidariteti për të krishterët të mos bëhet rast
për të ushqyer ndonjë konflikt ndërmjet feve, apo qytetërimeve, që do të ishte shkatërrues. Ftesa
e Papës për në Asizi, tetorin e ardhshëm, tregon vullnetin e tij për të theksuar këtë
mesazh themelor: në emër të Zotit, nuk mund të bëhet luftë, por vetëm paqe. Për
ditët e ardhshme, kujtojme se më 6 e 7 janar, të krishterët koptë kremtojnë Krishtlindjen.
Të bashkohemi solidarë me ta, në vuajtjen e në lutjen për paqen e të gjitha bashkësive
të tyre”.
Është e vështirë të shohësh në thirrjet e
Papës, ndërhyrje në punët e brendshme apo indiferencë ndaj dhunës kundër myslimanëve,
por, është e vërtetë se fjalët e Benediktit XVI tregojnë për rritjen e shqetësimit
në kryesinë e Kishës. Papa nuk ka folur kurrë kaq haptas për një strategji kundër
ndjekësve të Krishtit. Për këtë arsye, të bën përshtypje që u lajmërua tani takimi
i krerëve të feve botërore në Asizi, tetorin e ardhshëm, për të “rinovuar solemnisht
impenjimin e besimtarëve të çdo feje, që ta jetojnë besimin e tyre fetar si shërbim
për çështjen e paqes”. Rasti jepet nga 25-vjetori i të njëjtit takim, filluar
me Papën Gjon Pali II më 1986. Atë vit, bota jetonte me ankthin e rrezikut të luftës
bërthamore. Në takimet e mëvonshme, gjithnjë në praninë e Papës Vojtila, më 1993 e
më 2002, njerëzimi përjetonte luftën në ish-Jugosllavi e më pas, rrezikun e “ndeshjes
ndërmjet qytetërimeve”, pas atentatit të 11 shtatorit kundër Kullave Binjake. Kësaj
radhe, Benedikti XVI dëshiron të jetë i pranishëm në takimin e Asizit e kjo tregon
se Papa e konsideron gjendjen botërore “kritike”. Kështu, para atyre që e përdorin
fenë për të ushqyer urrejtje, përçarje e terror, i bën thirrje njerëzimit të punojë
në favor të lirisë fetare, duke i ftuar krerët e feve të ndihmojnë në arritjen e paqes,
duke mënjanuar fondamentalizmin dhe regjizorët e tij të fshehtë. Të dëgjojmë reflektimin
e kryetarit të dikasterit vatikanas për Dialogun Ndërfetar, kardinali Zhan-Lui Turan: “Fjala
që më ka ardhur ndër mend këto ditë është “poshtërsi”, sepse jemi para perversionit
të fesë. Asnjë fe nuk mund të justifikojë një veprim të tillë, pasi ai prek burra
e gra, që luten e që shprehin kështu, përmasën më fisnike të qenies njerëzore. Ky
ishte reagimi im i parë. Pastaj, mendoj se duhen shmangur dy gjëra: inati, që është
gjithnjë këshilltar i keq, dhe indiferenca. Ashtu siç pati thënë Gjon Pali II me rastin
e krizës në Ballkan: “Nuk kemi të drejtë të qëndrojmë indiferentë”. Por, cila është
zgjidhja? Zgjidhja është dialogu. Thuhet shpesh: “Pa shih se ku ju çoi dialogu juaj!
Këto janë rezultatet!”. Vetëm se ne jemi para forcave të së keqes dhe, mbi të keqen
fitohet vetëm me të mirën. Kjo do të thotë që dialogu duhet intensifikuar, siç tha
Papa në mesazhin për Ditën Botërore të Paqes, duke cituar Palin VI: “Para së gjithash,
është e nevojshme t’i japim paqes armë të ndryshme nga ato, që destinohen për vrasjen
e shfarosjen e njerëzimit”. Para së gjithash, janë të nevojshme armët “morale”, që
i japin forcë e prestigj së drejtës ndërkombëtare, duke filluar nga zbatimi i marrëveshjeve.
Prandaj, të përpiqemi t'i zbatojmë në praktikë të gjitha deklaratat e bukura të përbashkëta,
që kemi bërë!”