Sot më 8 dhjetor Kisha na fton të kundrojmë misterin e Virgjërës Mari zënë pa mëkat
të rrjedhshëm
Në fillim të Kohës së Ardhjes, para Krishtlindjes, Kisha na fton të kundrojmë misterin
e Marisë së zënë pa mëkat të rrjedhshëm. E festa e Zojës së Papërlyer është ndër festat
më të bukura e popullore kushtuar nderimit të Nënës Qiellore, të së Lumes Virgjërës
Mari. Në këtë festë të të Zanunit të Pafaj të Virgjërës Mari, besimtarët e krishterë
me mirënjohje të veçantë kanë pse t’i këndojnë Zotit për mrekullitë e bëra dhe për
dëftimin e planit Hyjnor të shëlbimit për mbarë njerëzimin që Ai na dhuroi në personin
e Virgjërës Mari, Zojës së Papërlyer, festën e së cilës Kisha e kremron sot më 8 dhjetor. Mbi
këtë solemnitet e domethënien e festës së Zojës së Papërlyer, flasim me kardinalin
Angjelo Komastrin, i cili na shpjegon rolin e Virgjërës Mari në rrugën e shëlbimit,
natën e solemnitetit të Zojës së Papërlyer. Përgjigje: - Sigurisht Maria
është rruga historike që ndoqi Zoti për të hyrë në botë. Në se kujtojmë tregimin mbi
Lajmërimin e Zojës, na çudit një fakt: Shën Luka ungjilltar me saktësi të plotë e
me përpikëri të jashtëzakonshme, thotë: “Engjëlli Gabriel u dërgua nga Hyji”. Ky plotës
vepruesi është vërtetë si një bubullimë, e kush thotë se mariologjia është shpikje
e mëvonshme e Kishës katolike, përgënjeshtrohet menjëherë nga Ungjilli. Mariologjia
lind njëherësh me Ungjillin e lind sepse Hyji kërkon bashkëpunim; e Maria është bashkëpunimi
më i bukur që Zoti ka mundur të gjejë ndonjëherë në historinë e njerëzimit. Engjëlli
Gabriel u dërgua nga Hyji: Kisha kujton se rruga historike që ndoqi Hyji për të hyrë
në botë, është rruga e Marisë, atëherë e rijeton këtë rrugë, e ri-mendon, e ri-mediton,
për të mësuar nga Maria stilin e pohimit të saj, të bashkëpunimit të saj me Zotin.
Maria është krijesë e jashtëzakonshme, sepse liria e saj nuk dështon, si dështojnë
shumë liri; liria e saj ia hap plotësisht portat Hyjit në nënshtrimin që çliron, në
dëgjesën që të bën të pjekur, në bindjen që të bën të lumtur, prandaj Maria thotë:
“Ja shërbëtorja e Zotit, u bëftë mbi mua si është fjala jote”. E kjo ‘Ja shërbëtorja
e Tënzot” është pika qendrore e mbarë historisë së njerëzimit e me të lidhemi të gjithë
e të gjithë kemi nevojë të rikthehemi tek kjo “Ja shërbëtorja Tënzot”, për ta përsëritur
edhe ne këtë shprehje, për të thënë edhe ne ‘po’. E këtë mund të na e mësojë më mirë
se kushdo Maria, që është mësuese feje.
Hirësi, në këtë kohë pritjeje, si
të përgatitemi për Lindjen e Krishtit, së bashku me Marinë? Përgjigje: -
Duhet të përshkojmë, së bashku me Marinë, rrugën e Betlehemit. Kur Maria vihet për
udhë, sigurisht lëshohet plotësisht në dorë të Zotit. Ndoshta mund t’i ketë bërë vetes
pyetjet: ç’më duhet ky udhëtim? E si mund ta nxjerr në dritë foshnjën larg nga shtëpia?
Ç’ mund të më ndodhë e, sidomos, ç’ mund t’i ndodhë foshnjës? Por sigurisht Maria
i është përgjigjur menjëherë këtyre pyetjeve bërë vetvetes me të njëjtat fjalë, që
ia tha Engjëllit: “Ja, shërbëtorja e Tënzot, jam gati të shkoj ku të duash”. Ne duhet
të ulemi në bankat e shkollës së Marisë, për ta bërë përsëri rrugën e Betlehemit.
E kemi shumë nevojë ta bëjmë këtë, sepse sot, posaçërisht në shoqërinë perëndimore,
vlejnë vetëm dy pushtete: pushteti i parasë e pushteti i suksesit, dy demonë në kuptimin
e mirëfilltë të fjalës, dy gënjeshtra, dy mashtrime kolosale. E dimë se vlen vetëm
Zoti: është mësimi i Krishtlindjes. E për ta përvetësuar këtë mësim, Maria është mësuesja
më e mirë; në sa rruga që përshkuan Maria me Jozefin është ajo që Kisha na e propozon
edhe neve në Kohën e Ardhjes, në mënyrë që nga viti në vit, t’i afrohemi sa më pranë
misterit të Betlehemit dhe të mbushemi plot me dritën e tij, aq sa ta dëgjojmë edhe
ne këngën e Engjëjve: “Lumni Zotit në lartësitë qiellore e paqe në tokë njerëzve që
ai i do”. Kisha në këtë ditë dhe festë na mëson dhe ne besojmë në këtë të vërtetë
të fesë se Maria, qysh prej momentit të parë të jetës së vet, ishte e liruar nga mëkati
dhe e zënë pa mëkate të rrjedhshëm. Bëhet fjala mbi të të zanunit e Marisë nëpërmes
prindërve të vet Joakimit dhe Anës. Maria lindi si fëmijë prej prindërve të saj në
mënyrë natyrore. Ajo e pranon hirin prej Jezu Krishtit me anë të vdekjes së tij në
kryq. Kjo dogmë, kjo e vërtet e fesë, që ne sot e kremtojmë u definua dhe u lajmërua
zyrtarisht si, doktrinë krishtere, prej Papës Piu IX, më 08.12. 1854, "Virgjëra Mari
që nga momenti i ngjizjes, sipas hirit të veçantë dhe përligjjes së Hyjit të Gjithëpushtetshëm
dhe sipas meritave të Jezu Krishtit, Shpëtimtarit të të gjithë njerëzve, u ruajt e
paprekur nga çdo njollë mëkati të rrjedhshëm“. Maria e pranon planin e Zotit, Maria
ishte Eva e Re, e cila mbeti pa mëkate dhe u bë "Nëna e të gjithë të gjallëve". Etërit
e kishës e shikojnë në „Maria Immaculata“, një fotografi për „Ecclesia Immaculata“,
dhe për shëlbimin tonë nëpërmes Krishtit. Ne e festojmë edhe misterin e shëlbimit
tonë.