Në audiencën e përgjithshme, kushtuar Margeritë d’Uë, Papa kërkon lutje për shtegtimin
e tij të afërt në Spanjë.
(03.11.2010 RV)“Lutuni me gjithë zemër”, u kërkoi sot paradite Benedikti XVI
besimtarëve të mbledhur në Sallën e Palit VI, në Vatikan, për audiencën e përgjithshme,
duke pasur parasysh shtegtimin apostolik që do të bëjë këtë fundjave në Spanjë. Më
pas, thirrja e ngutshme për të pastruar ndërgjegjet nga plehrat. Lutuni për mua,
u tha Papa shtegtarëve të gjuhës spanjolle, në prag të nisjes, të shtunën e ardhshme,
për në Santiago të Kompostelës, ku do të bashkohet me besimtarët tek këmbët e Shën
Jakobit Apostull, në këtë vit jubilar, që i është kushtuar. Më pas do të vijoj shtegtimin
drejt Barcelonës, shtoi Benedikti XVI, ku do të kem gëzimin të shuguroj tempullin
mahnitës të Sagrada Familia, vepër e arkitektit gjenial Antonio Gaudì, 128 vjet pas
ngritjes së kantierit vigan, ende në aktivitet: “Voy como testigo de Cristo
Resucitado... Shkoj si dëshmitar i Krishtit të Ngjallur, sqaroi
Benedikti XVI, me dëshirën për t’ua çuar të gjithëve Fjalën e Tij, në të
cilën mund të takojnë dritën, që do t’i ndriçojë në përpjekjen për të jetuar me dinjitet
e shpresë e për të ndërtuar, kështu, një botë më të mirë”. Gjatë katekizmit,
Papa u ndal tek figura e Margeritë d’Uë, mistike e shekullit XIII, bijë e familjes
Uë, një nga familjet më të lashta e më fisnike lioneze, grua e shenjtë dhe e urtë,
tejet e kulturuar, e dalluar sidomos, për zgjuarësi të jashtëzakonshme. Shkruante
e lexonte lirisht jo vetëm gjuhën latine, sunduese në kulturën e kohës, por edhe atë
të Provansës, që pak kush dinte ta shkruante. Kjo grua, deri sa vdiq, më 1310, qe
eprore e Çertozës së saj. Margerita arriti ta shqyrtonte me intutitë, misterin e pashqyrtueshëm
të Zotit, por duke pranuar edhe kufizimet e mendjes njerëzore, për ta kuptuar plotësisht
e të gjuhës njerëzore, për ta shprehur: “Margerita d’Uë na fton ta
meditojmë çdo ditë jetën plot dhimbje e dashuri të Jezusit e edhe atë të Nënës së
Tij, Marisë. Këtu duhet ta gjejmë shpresën tonë, këtu, kuptimin e jetës sonë. Nga
kundrimi i dashurisë së Krishtit për ne, lindin forca e gëzimi për t’iu përgjigjur
me të njëjtën dashuri, duke e vënë gjithë jetën në shërbim të Zotit e të të afërmit”. Më
pas, ftesa për të ecur në gjurmët e Margeritës, duke ia hapur portat Krishtit, që
të hyjë lirisht në shpirtin tonë, në ndërgjegjen tonë, ta pastrojë, ta ndrisë e t’i
krijojë mundësinë të kuptojë ç’është vërtetë e mirë e ç’është e keqe: “Plehrat
nuk janë vetëm në rrugët e ndryshme të botës. Ka shumë plehra edhe në ndërgjegjet
tona e në shpirtrat tanë. E vetëm drita e Zotit, forca e dashuria e tij mund të na
pastrojë, të na tregojë udhën e drejtë”. Gjatë përshëndetjeve në gjuhë
të ndryshme, Benedikti XVI iu drejtua në mënyrë të posaçme delegacionit hebraik Anti-Defamation
Legue dhe përfaqësuesve të bashkësisë hebraike e katolike të Pitsburgut. Së fundi,
ftesa drejtuar të rinjve, të sëmurëve e të sapomartuarve, që të reflektojnë edhe
një herë për kuptimin e vërtetë të jetës njerëzore, sidomos këto ditë, pas kremtimit
të Solemnitetit të të Gjithë Shenjtorëve e Përkujtimit të të vdekurve. Papa Racinger
kujtoi edhe festën e Shën Karl Borromeos, që Kisha katolike do ta përkujtojë nesër,
katër shekuj pas kanonizimit: “Këto ditë reflektimi e lutjesh janë për juve,
të dashur të rinj, ftesë që të imitoni heroizmin e shenjtorëve, të cilët e shkrinë
gjithë jetën në shërbim të Zotit e të të afërmit. Janë ditë ngushëllimi për juve,
të dashur të sëmurë, që e shoqëroni Krishtin në mundime. Bëhen rast i përshtashëm
për juve, të dashur bashkëshortë të rinj, për ta kuptuar gjithnjë më mirë se jeni
të thirrur ta dëshmoni, me besnikërinë tuaj të anasjelltë, dashurinë e pakufishme
me të cilën Zoti e rrethon çdo njeri”.