Wskazania kongresu z Santiago de Composteli dla duszpasterstwa pielgrzymkowego
Od traktowania pielgrzymki jako jednej z „pobożnych praktyk” przeszliśmy ostatnio
do „duszpasterstwa pielgrzymkowego”. Podkreślono to w opublikowanym obecnie dokumencie
końcowym II Światowego Kongresu Duszpasterstwa Pielgrzymek i Sanktuariów, który odbył
się w dniach 27-30 września w Santiago de Composteli. Zwrócono w nim uwagę, że trwa
tam Jakubowy Rok Święty i wkrótce również Papież przybędzie jako pielgrzym do tego
miasta, wpisanego na listę światowego dziedzictwa kulturowego UNESCO. Przypomniano,
że Drogę św. Jakuba, którą od średniowiecza miliony pielgrzymów zdążają do grobu Apostoła,
Parlament Europejski ogłosił pierwszym Europejskim Szlakiem Kulturowym.
Tematem
kongresu było znaczenie pielgrzymek i sanktuariów dla życia chrześcijańskiego i ewangelizacji.
Dokument końcowy zawiera szereg propozycji dla księży oraz osób zakonnych i świeckich
zajmujących się duszpasterstwem pielgrzymkowym. Winni oni być otwarci na potrzeby
różnego typu pielgrzymek: indywidualnych, rodzinnych, parafialnych czy organizowanych
przez agencje podróży. Trzeba zapewnić miejsca godnego sprawowania liturgii i skupienia,
porządek i bezpieczeństwo, dobrą informację. Zaleca się badania statystyczne i socjologiczne
pielgrzymek, rozwijanie związanego z nimi wolontariatu, formację osób zajmujących
się pielgrzymami i wydawanie w tym celu specjalnych podręczników. Przygotowania wymagają
księża pełniący posługę Słowa i spowiadający pielgrzymów.
Dokument kongresu
z Santiago de Composteli zaleca też współpracę sanktuariów z diecezjami i parafiami,
stowarzyszeniami pielgrzymów, agencjami turystycznymi i przewodnikami oraz innymi
instytucjami. Ponadto wskazuje na znaczenie, jakie dla dalszego życia chrześcijańskiego
uczestników pielgrzymki ma ich kontakt z duszpasterzami po jej zakończeniu.