„Ten dzień na zawsze wpisał się w historię Kościoła i świata” – mówił kard. Stanisław
Dziwisz na rozpoczęcie Mszy w 32. rocznicę wyboru Karola Wojtyły na Stolicę Piotrową.
W liturgii w Grotach Watykańskich uczestniczył prezydent Bronisław Komorowski z małżonką.
Dziękowano Bogu „za dar, któremu na imię Jan Paweł II i za wszystko, co się z tym
imieniem łączy”. Modlono się też o rychłą beatyfikację i kanonizację sługi Bożego,
tak „by jego świętość jeszcze bardziej umacniała wszystkich w wierze, nadziei i miłości”.
Liturgię zakończyła modlitwa przy grobie Papieża Polaka, na którym prezydent Komorowski
z żoną Anną złożyli wiązankę biało-czerwonych róż.
Na dziękczynną Mszę sprawowaną
przy grobie Jana Pawła II przybyli m.in. pracownicy Sekretariatu Stanu Stolicy Apostolskiej,
przedstawiciele watykańskiej żandarmerii oraz Gwardii Szwajcarskiej, a także siostry
zakonne i pielgrzymi. Liturgię sprawował przewodniczący Konferencji Episkopatu Polski
abp Józef Michalik, a koncelebrowali metropolita krakowski kard. Stanisław Dziwisz,
przewodniczący Papieskiej Rady ds. Świeckich kard. Stanisław Ryłko, metropolita warszawski
abp Kazimierz Nycz oraz sekretarz generalny episkopatu bp Stanisław Budzik.
Kard.
Stanisław Dziwisz ze wzruszeniem wspomniał dzień wyboru Karola Wojtyły na Stolicę
Piotrową. Jak zaznaczył we wprowadzeniu do Mszy, „z tą chwilą nasze polskie doświadczenie
nabrało nowego znaczenia”. Wieloletni sekretarz Jana Pawła II wskazał, że „choć z
chwilą śmierci zamknęła się księga jego życia”, to obecnie „pisze on nową księgę swej
duchowej obecności w społeczeństwie i Kościele”. Nawiązując do obecności prezydenta
Rzeczpospolitej Bronisława Komorowskiego na porannej liturgii, metropolita krakowski
zauważył, że świadczy ona o głębokich więzach – semper fidelis – Polski ze
Stolicą Apostolską. Przypomniał też, że 16 października to 24. rocznica sakry biskupiej
przewodniczącego Episkopatu Polski. Abp Józef Michalik przyjął ją w Bazylice Watykańskiej
z rąk Jana Pawła II.
W swej homilii kard. Dziwisz skoncentrował się na „tak”
wypowiedzianym Chrystusowi przez Karola Wojtyłę. Jak zaznaczył, raz powiedziane, gdy
wybrał on drogę kapłańską, później wielokrotnie było powtarzane. „Zgoda na wybór na
Papieża była tylko prostą konsekwencją decyzji pójścia za Chrystusem, przyjęcia Jego
misji i utożsamienia się z Jego posłannictwem – mówił kard. Dziwisz. – Poszedł za
Jezusem w swej młodości, a Jezus posłał go do ludzi. Tak ze swego życia uczynił dar
dla innych. Dzień po dniu oddawał swe życie dla sprawy zbawienia dusz. Po wyborze
na Stolicę Piotrową musiał otworzyć horyzonty swego serca, aby objąć wszystkie narody
i kultury. Dokonał tego nic nie tracąc ze swej polskiej tożsamości, a wręcz dzięki
niej. Nigdy nic z niej nie stracił” – mówił w homilii w Grotach Watykańskich wieloletni
sekretarz Jana Pawła II.
Kard. Dziwisz wskazał, że 32. rocznica wyboru Karola
Wojtyły na Stolicę Piotrową to nie tyle okazja do wspomnień, co do wdzięczności i
do rachunku sumienia z tego, „co czynimy z dziedzictwem tego, który dla naszego pokolenia
był Piotrem naszych czasów? Czy poznajemy nauczanie Jana Pawła II? Czy tak jak on
jesteśmy wiarygodnymi świadkami Chrystusa? Czy przyjmujemy postawę szacunku wobec
każdego człowieka, także inaczej myślącego i wierzącego? Czy bronimy godności ludzkiego
życia od poczęcia aż do naturalnej śmierci?”.
W modlitwie wiernych proszono
o rychłą beatyfikację Jana Pawła II. Modlono się również za prezydenta i rządzących,
by prowadzili naród ku pomyślności i zgodzie społecznej.
Na zakończenie Mszy,
przy śpiewie „Barki”, kardynałowie, arcybiskupi, biskupi, kapłani oraz prezydent z
małżonką przeszli do grobu Jana Pawła II. Tam wszyscy uklękli i po chwili ciszy odmówiono
modlitwę „Wieczny odpoczynek”. Prezydent złożył na grobie wiązankę biało-czerwonych
róż. Wiele osób całowało płytę nagrobną i składało na niej karteczki z prośbami.
W
południe kard. Stanisław Dziwisz wraz z arcybiskupami Józefem Michalikiem i Kazimierzem
Nyczem oraz bp. Stanisławem Budzikiem został przyjęty na prywatnej audiencji przez
Benedykta XVI.