Կիրակի 5 Դեկտեմբեր 2010 Երրորդ Կիրակի Յիսնակաց (Ղուկաս 13,
1-9) 1 Այդ ատեն ներկայ եղողներէն ոմանք պատմեցին անոր այն Գալիլեացիներուն մասին,
որոնց արիւնը Պիղատոս խառնեց իրենց զոհերուն հետ: 2 Յիսուս պատասխանեց անոնց. «Կը
կարծէ՞ք թէ այդ Գալիլեացիները աւելի մեղաւոր էին բոլոր Գալիլեացիներէն, քանի որ այսպիսի
չարչարանքներ կրեցին: 3 Կ'ըսեմ ձեզի` ո՛չ: Հապա եթէ չապաշխարէք, բոլորդ ալ նոյնպէս
պիտի կորսուիք: 4 Կամ թէ այն տասնութ հոգիները, որոնց վրայ Սելովամի աշտարակը ինկաւ
եւ սպաննեց զանոնք, կը կարծէ՞ք թէ անոնք Երուսաղէմ բնակող բոլոր մարդոցմէ աւելի *յանցաւոր
էին: 5 Կ'ըսեմ ձեզի` ո՛չ: Հապա եթէ չապաշխարէք, բոլորդ ալ նմանապէս պիտի կորսուիք»: 6
Սա՛ առակն ալ ըսաւ. «Մէկը իր այգիին մէջ ունէր տնկուած թզենի մը. եկաւ պտուղ փնտռելու
անոր վրայ, բայց չգտաւ: 7 Ուստի ըսաւ այգեպանին. “Ահա՛ երեք տարի է, որ կու գամ` պտուղ
կը փնտռեմ այդ թզենիին վրայ, ու չեմ գտներ. [ա՛լ] կտրէ՛ զայն, ինչո՞ւ խափանէ գետինը”: 8
Ան ալ պատասխանեց անոր. “Տէ՛ր, ա՛յս տարի ալ ձգէ զայն, մինչեւ որ բրեմ անոր շուրջը ու
թրիք դնեմ: 9 Եթէ պտուղ տայ` [լա՛ւ]. այլապէս` յետագայի՛ն կտրէ զայն”»: