Nga kardinali Njuman metoda e frymëzimi për të dialoguar me shoqërinë e shekullarizuar
Beatifikimi i kardinalit Njuman qe momenti kulmor i vizitës së Papës Benediktit XVI
në Mbretërinë e Bashkuar. Me të Lumin e ri, edhe një herë Papa vuri theksin te dialogu
i frytshëm ndërmjet fesë e arsyes. Një aspekt, ky, mbi të cilin u ndal imzot Roderick
Strange, rektor i Kolegjit Papnor Beda e biograf i Njuman. Ky interes për marrëdhënien
ndërmjet fesë e arsyes është themeli i mendimit të tij, i intuitës së tij baritore.
Më pëlqen vërtetë shumë një fjali marr nga libri “gramatika e miratimit”, ku thotë:
“Nuk kam ndërmend të lejoj të konvertohem nga një silogjizëm elegant; nëse më kërkohet
që të shërbehem për të konvertuar dikën tjetër, përgjigjem se nuk më intereson ta
bind e bëjë për vete arsyetimin e tij pa e prek zemrën e tij”. Kjo më duket një pik
themelore për Njuman, që është shumë tërheqëse edhe për njerëzit. Zemra qe pikërisht
edhe tema e udhëtimit të Benediktit XVI në Mbretërinë e bashkuar. “Cor ad cor loquitur”,
zemra që i flet zemrës.. Po. Për Njuman ishte realiteti objektiv i doktrinës
e për të roli i zemrës është ai i shndërrimit të këtij mësimi në një mësim objektiv,
në një doktrinë objektive. Ajo duhet shpjeguar në atë mënyrë që e prek vërtet zemrën
e një personi. Atëherë, kuptimi e domethënia e Misterit, bëhen diçka shumë reale e
konkrete për një person. Duke menduar në vlerën ekumenike të këtij udhëtimi
papnor, ky Beatifikim do ti ndihmojë të krishterët - e këndej jo vetëm katolikët -
ta dëshmojnë fenë e tyre në shoqërinë britanike? Ne të krishterët mund të dialogojmë,
posaçërisht në një shoqëri që sot është shumë e shekullarizuar. Njuman na jep argumente,
ide, na ofron mënyra si duhet të dialogojmë. Mendoj që mund japë shumë fryte në të
ardhmen.