Liturgjia e Fjalës së Zotit e dielës së 25-të gjatë vitit “C”
Ja përsëri në takimin javor të së shtunës me Fjalën e Zotit të së dielës, kësaj rradhe
do të dëgjojmë e meditojmë së bashku leximet biblike të liturgjisë së Fjalës Hyjnore
të dielës së 25-të gjatë vitit kishtar, ciklit të tretë, sipas kalendarit të liturgjisë
kishtare. Tema kryesore e leximeve biblike të kësaj së diele është: përdorimi i
të mirave materiale dhe pasurive, përdorimi i parave e të mirave tjera tokësore e
të përkohshme. Kështu kësaj radhe përmes Fjalës së Tij Hyjnore, Zoti na thërret e
këshillon të pasurohemi para Tij me vepra të mira, me vepra bamirësie, me vepra dashurie
e paqeje, për të mbledhur e siguruar kështu thesare për në qiell. Zgjedhja e preferuimi
i të varfërëve dhe dënimi i pasurisë egoiste e të tepruar, nga ana e Jezusit, na tregon
synimin e tij për rivendosjen e drejtësisë e të vëllazërimit mes njerëzve, ashtu siç
parashikonte plani i parë i krijimit. Toka, që Zoti i ka dhuruar njerëzve për
të qenë një vend në të cilin duhet jetuar e zbatuar solidariteti, vëllazërimi, mjerisht
është shndërruar nga njerëzit , në një vend pretendimi e luftimi, pasurimi e sundimi.
Pasuria është bërë rast i ndarjeve e trysnive mes njerëzve e popujve. Në Ungjillin
e kësaj së diele, Jezusi na tregon se cila duhet të jetë marrëdhënia jonë e drejtë
me pasuritë – të cilat duhet të jenë gjithmonë një instrument që ndihmon realizimin
e tsë mirës së përbashkët për të gjithë njerëzit, e ndërtimin e marrëdhënieve me
të tjerët dhe me vet Zotin. Secili prej nesh ka marr prej Zotit një dhuratë, një cilësi
që na bënë të aftë të jetojmë si bijtë të vërtetë të Hyjit e si vëllezër njëri me
tjetrin. Dikur në lashtësi, njerëzit ndaheshin në të lirë e në skllevër. Sot
preferojmë ti ndajmë në të pasur e të varfër. Ndërsa Ungjilli i Krishti – shumë më
thjesht – i ndanë në të mirë e të këqij. Po për më tepër mbi liturgjinë e Fjalës
së Zotit të kësaj së diele, mund të dëgjoni këtu…............. Liturgjia e Fjalës
Leximi i parë Am 8, 4-7
Shpesh besimtari
mendon të ruajë ndërgjegjjen e mirë me praktika të jashtme: të respektojë të shtunën,
të vërë në praktikë normat fetare dhe formale. Por nëse besimtari nuk ka edhe
një bamirësi të sinqertë drejt vëllezërve që realizohet me veprime konkrete dhe jo
vetëm me mendime të mira, rrezikon të bjerë në gjykimin shumë të ashpër të Hyjit kundër
hipokrizisë.
Lexim prej Librit të Amosit profet
Dëgjoni këtë
ju, që e shtypni skamnorin, që shfrytëzoni nevojtarët e vendit, ju që thoni: ‘Kur
po kalon më hëna e re, të mund t’i shesim mallrat? Edhe e shtuna e të mund të shesim
grurë? Të zvogëlojmë masën e të shtojmë siklin, të përdorim peshore të rrejshme, për
t’i blerë skamnorët me para, të vobektin me një palë këpucë, t’i shesim edhe të hedhat
e grurit?’ Zoti përbetohet me nderin e Jakobit: “Askurrë s’do t’i harroj veprat
e tyre!” Fjala e Zotit.
Psalmi 113
Shikimi i Zotit
është mbi skamnorin ----- ----- ----- Lavdërojeni, shërbëtorët e Zotit, lavdërojeni
Emrin e Zotit! Qoftë bekuar Emri i Zotit qysh tash e deri në amshim. -----
----- ----- I madhërueshëm është Zoti mbi të gjithë popujt, lavdia e tij
i tejkalon qiejt. Kush është si Zoti, Hyji ynë, që fronin e ka në lartësi, e
nga lart vrojton qiellin e tokën? ----- ----- ----- Nga pluhuri e ngreh
skamnorin, nga llomi e lartëson të vobektin, për ta vënë të rrijë me princa, me
princat e popullit të vet. ----- ----- -----
Leximi i dytë 1 Tim 2,
1-8
Të gjithë të krishterët nëpërmjet pagëzimit janë meshtarë, të dërguar nga
Hyji afër njerëzve, përfaqësues të njerëzve pranë Hyjit. Çdo të dielë kur të krishterët
kremtojnë Eukaristinë kryejnë këtë detyrë në lutjen e besimtarëve, duke i paraqitur
Hyjit gëzimet, shpresat, vuajtjet dhe ankthet e të gjithë njerëzve. Pas Eukaristisë
dërgohen në botë për të kryer veprat e Hyjit në favor të njerëzve.
Lexim
prej Letrës së parë të shën Palit apostull drejtuar Timoteut
Fort i dashur,
po të porosis më së pari le të bëhen kërkesa, lutje, urata, falënderje për të gjithë
njerëzit, për mbretër dhe për të gjithë ata që janë në pushtet, që ta kalojmë jetën
të qetë e të paqët në përkushti të plotë dhe në mënyrë të denjë. Kjo gjë është e mirë
dhe e pëlqyeshme para Hyjit, Shëlbuesit tonë, vullneti i të cilit është që të shëlbohen
të gjithë njerëzit dhe t’ia arrijnë njohjes së vërtetës. Sepse Hyji është një i vetëm,
një i vetëm është edhe Ndërmjetësi midis Hyjit e njerëzve: Njeriu Jezu Krishti, i
cili e flijoi vetveten si shpërblim për të gjithë njerëzit. Këtë dëshmi Ai e dha
në kohën e caktuar. Kësaj dëshmie unë iu bëra predikatar dhe apostull: ju them të
vërtetën, nuk rrej; mësues i fesë dhe i së vërtetës për paganët. Dua, pra, që burrat
në çdo vend të luten duke i lartësuar duart e pastra pa hidhërim dhe pa grindje. Fjala
e Zotit.
ALELUJA, aleluja. Jezu Krishti, duke qenë i pasur,
u bë për ne i varfër, që ne të bëhemi të pasur me anë të varfërisë së tij. Aleluja.
Ì
Ungjilli Lk 16, 1-13
Luka na kujton se njeriu nuk është pronar i të mirave
të tij, por është thjesht vetëm një administrator në shërbim të të mirave të të gjithëve,
dhe duhet të japë llogari se si e ka përdorur pasurinë që i është dhënë. Jezusi shfaqet
i ashpër drejt atij që nuk di të organizojë jetën dhe të ardhmen e tij. Duhet të
jemi të kujdesshëm, që do të thotë të vlerësojmë kohën dhe pasuritë e jetës për të
zgjidhur ato probleme të pranishme në familjen tonë dhe në shoqërinë ku jetojmë.
Leximi i Ungjillit shenjt sipas Lukës
Në atë kohë, Jezusi u
thoshte nxënësve tëvet: “Ishte një njeri i pasur, i cili kishte mbarështuesin që e
paditën se ia shkapërderdhte pasurinë. E thirri dhe i tha: ‘Ç’po dëgjoj kështu për
ty? Jep llogari për mbarështimin tënd, sepse ti s’mund të jesh më mbarështues.’ Atëherë
mbarështuesi tha në vetvete: ‘Çka të bëj mbasi zotëria po ma heq mbarështimin? Të
mih ....? Nuk mund! Të dal e të lyp ....? Më vjen turp! E di ç’do të bëj që njerëzit
të më pranojnë në shtëpitë e veta kur të qitem prej mbarështimit.’ Atëherë thirri
një nga një detyrësit e zotërisë së vet. E pyeti të parin: ‘Sa i ke detyrë zotërisë
tim?’ Ai i përgjigji: ‘Një qind masë vaj.’ Mbarështuesi i tha: ‘Merre letrën tënde,
ulu me të shpejtë e shkruaj pesëdhjetë!’ Pastaj e pyeti të dytin: ‘Po ti, sa ke detyrë?’
Ai i tha: ‘Një qind kora grurë.’ I tha mbarështuesi: ‘Merre letrën tënde e shkruaj
tetëdhjetë!’ E zotëria e lëvdoi mbarështuesin e padrejtë që punoi aq me shkathtësi.
Dhe njëmend, bijtë e kësaj bote janë më të kujtueshëm në marrëdhënie të shoqishoqme
se bijtë e dritës. Ndërsa unë po ju them: fitoni për veta miq me anë të pasurisë së
rrejshme të kësaj bote që, kur kjo t’ju mungojë, t’ju pranojnë në banesat e amshuara. Kush
është besnik në sende të vogla, është besnik edhe në sende të mëdha; e kush nuk është
besnik në sende të vogla, ai nuk është besnik as në sende të mëdha. Po qe se nuk u
dëftuat besnikë në pasurinë e rrejshme, kush do t’jua besojë pasurinë e vërtetë? Po
qe se nuk u dëftuat të besueshëm në gjënë e huaj, kush do t’jua japë tuajën? Asnjë
shërbëtor nuk mund t’u shërbejë nëkohësisht dy zotërinjve: Sepse, ose do ta urrejë
njërin e tjetrin do ta duajë, ose pas njërit do të shkojë e tjetrin do ta përbuzë.
Nuk mund t’i shërbeni Hyjit dhe pasurisë.” Fjala e Zotit! Homelia e kësaj
së diele nga fraçenskani Atë Anton Ndua ofm nga Gjakova.......