Nënë Tereza në 100 vjetorin e lindjes, dashuri pa kufi për çdo njeri
Me mirënjohje të thellë ndaj Zotit dhe emocion të veçantë sot përkujtojmë të Lumen
Nënë Terezë, Gonxhe Bojaxhiun në 100 vjetorin e lindjes, shërbëtoren e madhe të të
varfërve, të Kishës, të Shqiptarëve e të njerëzimit mbarë që e shndërroi botën me
buzëqeshjen e saj. Pra, si sot, 100 vjet më parë lindi e Lumja Nënë Terezë, "dhuratë
tejet e çmueshme për botën dhe dishepulle e vërtetë e Krishtit", siç e kujton Papa
Benedikti XVI Jeta dhe dëshmia e kësaj ikone të vërtetë të dashurisë së Krishtit,
së cilës pikërisht sot i kremtojmë 100 vjetorin e lindjes, janë një ftesë për të gjithë
Kishën e mbarë njerëzimin që t’i shërbejmë me besnikëri Zotit në më të varfërit e
më nevojtarët. E mënyra më e mirë për të kremtuar e uruar 100 vjetorin e Lindjes së
Nënës sonë të dashur, është të vazhdojmë ta ndjekim shembullin e saj e të jemi gjithkund
mjete të dashurisë hyjnore. E sot me rastin e 100 vjetorit të lindjes të Nënë Terezës,
në të gjithë botën zhvillohen kremtime, aktivitete e manifestime të ndryshme për të
kujtuar Nënën e të varfërve. Në Kolkatë (Kalkuta e dikurshme), qindra njerëz shkojnë
të luten në shtëpinë e motrave të Bamirësisë dhe kërkojnë që Nënë Tereza të shpallet
shpejt shenjte. Në agim, një procesion me qirinj dhe një meshë kujtuan murgeshën e
vogël shqiptare. “The fruit of the silence is prayer….” Fryti i heshtjes
është lutja. Fryti i i lutjes është feja. Fryti i fesë është dashuria. Fryti i dashurisë
është paqja. Veprat e dashurisë nuk janë tjetër veçse vepra paqeje. Gjërat e vërteta
lindin nga heshtja! Nënë Tereza ndodhej në Indi si drejtoreshë e një shkolle të një
kongregate fetare. Në Kalkutë zbulon dramën e heshtur të të varfërve, të moshuarve,
të grave e të fëmijëve, që të braktisur nga kjo botë, vdisnin në rrugët e indiferencës.
Dëgjon zërin e Jezu Krishtit që i thotë: “Lëre kuvendin e shko të ndihmosh të varfërit,
jeto me ta, ndër ta e si ata”. Bindet: shkon të jetojë në mes të barakave e plehrave
dhe fillon të mbledhë më të dëshpëruarit e të dëshpëruarve, sidomos lebrozët. Aty
ku të tjerët shihnin veç dhimbje e dështim, ajo sheh fytyrën e Krishtit. Por si mund
t’i përgjigjet thirrjes së Zotit, ku gjendet forca për të thënë “po”? Të dëgjojmë
Nënë Terezën: “By allowing to…” Duke e lënë veten në dorë të Krishtit,
por edhe nëpërmjet një dashurie të thellë e delikate për Jezusin, sidomos në Eukaristi,
në Meshë e në Adhurim. “Vëmendja ndaj të tjerëve – thotë misionarja – është fillimi
i shenjtërisë”. Nënë Tereza kujdeset për njeriun veç e veç, jo për turmën. Qëndron
me të varfërit, por di t’u drejtohet edhe të pasurve, në të cilët shpesh sheh dëshpërimin:
“të varfërit e Kalkutës – pohon – nuk kanë asgjë, por besojnë akoma në diçka; ndërsa
ata që kanë shumë, duket sikur nuk besojnë më në asgjë”. Flet kundër çdo lloj dhune:
nga lufta tek aborti. “Nëse nuk e doni fëmijën – u thotë nënave që duan të abortojnë
– ma jepni mua: mos e vrisni! Sepse derisa të ekzistojnë nëna që shkatërrojnë jetën
e fëmijëve që në kraharor, rruga e vrasjeve dhe e luftës mbetet gjithnjë e hapur”.
Mesazhi i saj është i thjeshtë: dashuria e shpallur nga Jezusi në Ungjill: “Jesus
came to give us…” Jezusi erdhi të na sjellë Lajmin e Mirë se Zoti na do e se
duhet ta duam njëri-tjetrin, ashtu si Ai na do ne. Për këtë pati thënë: “Çdo gjë që
e bëni për nevojtarët e keni bërë për mua. Nëse keni dhënë një gotë ujë në emrin tim,
ma keni dhënë mua. Nëse keni mirëpritur një fëmijë në emrin tim, më keni pritur mua”.
E kur të vdesim e të kthehemi tek shtëpia e Zotit, sërish do të dëgjojmë Jezusin që
thotë: “Ejani ju të bekuar nga Ati im, sepse kur pata uri më dhatë të ha. Isha i zhveshur
e më veshët, Nuk kisha shtëpi e më pritët në shtëpinë tuaj. Isha i sëmurë e në burg
dhe erdhët të më shihni. Ejani dhe merrni në dorëzim Mbretërinë që është përgatitur
për ju”. Ku e ka fillimin dashuria? Në familje. Si fillon? Duke u lutur së bashku.
Familja që lutet së bashku, mbetet e bashkuar. E nëse ju do të mbeteni të bashkuar
do ta doni njëri-tjetrin, ashtu si Jezusi ju do. Çojeni pra lutjen, gëzimin, dashurinë
dhe paqen në familjet tuaja e kështu do të rriteni në shenjtëri. Shenjtëria nuk është
luks për pak vetë, është një bukuri e thjeshtë, sepse Jezusi ka thënë: “Qofshi të
shenjtë, ashtu si Ati im që është në qiell”. Zoti ju bekoftë të gjithëve. E sot
100 vjet pas lindjes, jeta dhe vepra që na la Nënë Tereza janë dëshmi dhe ikonë e
dashurisë së Zotit ndaj njerëzimit e posaçërisht ndaj më varfërve e të mënjanuarve,
shembull përkushtimi e shërbimi vëllazëror për të gjithë ne.