Papa në Engjëllin e Tënzot i porosit besimtarët t’i thonë ‘jo’ logjikës së sundimit, ‘po’ logjikës së dashurisë.

(09.08.2010 RV)Dje, në lutjen e Engjëllit të Tënzot, kremtuar në Kastel Gandolfo, Papa, duke komentuar fragmentin ungjillor të së dielës, kujtoi fjalët e Jezusit drejtuar dishepujve mbi vlerën që ka njeriu para syve të Zotit e mbi kotësinë e shqetësimeve tokësore. Më pas i ftoi besimtarët të mos e humbasin kurrë shpresën në Zotin. Gjatë lutjes mariane, Benedikti XVI kujtoi edhe shenjtorët, që do të kremtohen gjatë kësaj jave, duke nisur nga Shën Deda Guzman, që kremtohej dje nga Kisha katolike. Pastaj përshëndeti besimtarët në shumë gjuhë, i ndërprerë vazhdimisht nga brohoritjet e nga koret festive.

“Zemra jonë hapet, për t’i bërë shteg shpresës, që e ndriçon e i jep gjallëri gjithë jetës”: kështu u shpreh Benedikti XVI, duke folur për takimin e njeriut me Zotin, takimin me Ungjillin e tij:
“Jemi të sigurtë se Ungjilli nuk është thjesht komunikim i ca gjërave, që mund të mësohen, por komunikim, që përfton fakte, që e ndryshon jetën. Porta e errët e kohës, e ardhmërisë, hapet në të dy kapakët. Kush ka shpresë, jeton ndryshe; i dhurohet një jetë e re”.
Prandaj njeriu duhet të ketë besim e shpresë në Zotin e ta kuptojë mirë se çdo njeri ka vlerë para syve të Tij. Por kjo nuk do të thotë të heqësh dorë nga çdo impenjim. Jezusi, në Ungjillin e së dielës, përmes tri shembëlltyrave, nënvizoi Papa, na shpjegon se pritja e përmbushjes së shpresës së lume, ardhjes së Tij, duhet të na nxisë edhe më shumë për një jetë të ngarkuar me veprimtari, sidomos me vepra të mira: “Shitni pasurinë tuaj e jepni lëmoshë! Bëni për vete strajca që nuk vjetrohen, thesar në qiell, që nuk mbaron kurrë, sepse atje hajduti nuk mund të afrohet, as tenja nuk mund të brejë. Mos harroni: zemra juaj do të jetë aty, ku është thesari juaj!”:
“Është ftesë për t’i përdorur gjërat, pa menduar vetëm për vete, pa etjen për të sunduar a për të pasur, por sipas logjikës së Zotit, logjikë e vëmendjes për tjetrin, logjikë e dashurisë”.
E në këtë kornizë ungjillore, Benedikti XVI kujtoi Shenjtorët, që Kisha katolike do t’i kremtojë gjatë gjithë kësaj jave, duke nënvizuar se i hodhën themelet e jetës së tyre pikërisht duke u nisur nga Zoti e duke pasur parasysh Zotin:
“Sot, vijoi Papa, kujtojmë Shën Dedën Guzman i cili, në shekullin XIII themeloi Urdhërin Domenikan, që e kryen misionin duke i mësuar shoqërisë të vërtetat e fesë, duke e përgatitur me studim e lutje. Në të njëjtën epokë, Shën Kjara e Asizit, që do ta përkujtojmë të mërkurën e ardhshme, duke vijuar veprën françeskane, themeloi Urdhërin e Klariseve. Më 10 gusht do të përkujtojmë diakonin shenjt, Lorencin, martir i shekullit III, reliket e të cilit nderohen në Romë, në bazilikën e Shën Lorencit jashtë mureve. Së fundi, do të përkujtojmë edhe dy martirë të nëntëqindës, që patën të njëjtin fat në kampin nazist të Aushvicit: më 9 gusht do të përkujtojmë shenjtoren karmelitane, Tereza Benedikta e Kryqit, Edit Shtain; ndërsa më 14 gusht, meshtarin françeskan, Shën Maksimilian Maria Kolbe, themelues i Legjionit së Zojës së Papërlyer. Që të dy jetuan në kohët e errëta të Luftës II Botërore, pa e humbur kurrë shpresën, Zotin e jetës e të dashurisë”.
Pas lutjes së Engjëllit të Tënzot, sipas traditës, Papa përshëndeti, në gjuhë të ndryshme, turmën gazmore, që e ndiqte nën diellin përvëlues të gushtit.
Në gjuhën franceze kujtoi Abrahamin e Sarën, besimtarë model, shembull, që tregon sesi feja e krishterë e fekondon jetën.
Në anglisht ftoi për të kujtuar se të gjithë kemi marrë dhurata nga Zoti e se po aq do të na kërkohet edhe të dhurojmë.
Në polonisht, një mendim drejtuar shtegtarëve të Krakovisë që, në sa Papa kremtonte Engjëllin e Tënzot, arrinin, në këmbë, në shenjtëroren kombëtare polake të Jasna Gorës, por edhe pjesëmarrësve të shtegtimit akademik të Varshavës të cilët, për të tridhjetën herë, shtegtonin drejt po kësaj shenjtëroreje.
Në fund, përshëndetja në gjuhën italiane:
“Përshëndes, në përfundim, me dashuri, shtegtarët e gjuhës italiane. U drejtohem posaçërisht grupeve rinore të Grumolo Pedemonte, San Martino di Lupari e Sondrio e uroj që përvoja e rëndësishme formuese e këtyre ditëve, t’u sjellë fryte të begata shpirtërore. Të gjithëve u uroj të diele të gëzuar!”.