Benedikti XVI përuron shatërvanin e njëqindtë në Qytetin e Vatikanit: i kushtohet
Shën Jozefit.
(05.07.2010 RV)“Ju falënderoj për këtë mendim të fisëm e delikat”, kështu
u shpreh Benedikti XVI, duke përuruar sot paradite, në Kopshtet e Vatikanit, shatërvanin
e ri, realizuar nga governatorati, kushtuar Shën Jozefit, për nder të emrit të pagëzimit
të Papës Jozef Racinger. Është shatërvani i njëqindtë, që zbukuron Qytetin e Vatikanit.
Rrethohet nga një mjedis natyror, me bukuri të rralla, kujtoi Benedikti XVI: “Është
vepër, që i shtohet pasurisë artistike të kësaj hapësire të blertë, magjiplote, të
Qytetit të Vatikanit, ku nuk mungojnë dëshmi historiko-artistike, që të flasin nga
të katër anët me gjuhën e epokave të ndryshme”. Hapësirë jetike, shtoi
Ati i Shenjtë, për paraardhësit e mi, e edhe për mua; vend ku shëtis me kënaqësi
e prehem, duke kaluar disa çaste në lutje e në kundrim: “Në të vërtetë jo
vetëm livadhet, lulet, bimët, pemët, por edhe kullat, shtëpizat, tempujt e vegjël,
shatërvanet, shtatoret e ndërtesat e tjera, i bëjnë të pashoqe këto Kopshte mahnitëse. Vepra
e re i kushtohet Atit tokësor të Jezusit, figurë e dashur, që populli e papët e kanë
shumë për zemër, tha Benedikti XVI, e në vijim shpjegoi: “Ky shatërvan i
bukur, kushtuar Shën Jozefit, është simbolik. Na kujton vlerat e thjeshtësisë e të
përvujtërisë së njeriut, që përpiqet të bëjë çdo ditë vullnetin e Zotit e që përshkojnë
tej e ndanë jetën e heshtur, por të çmuar, të Rojtarit të Shëlbuesit”. Shatërvani,
me dy vaska të mëdha eliptike, me madhësi gjashtë e tetë metra, që zbresin shkallë-shkallë
e komunikojnë, me një palmë në mes, pasurohet me gjashtë medalione bronzi të artistit
belunez Franko Murer, kushtuar gjashtë episodeve nga jeta e Shën Jozefit, për të cilat
foli edhe Papa. Së pari, martesa e Jozefit me Marinë, ngjarje njerëzore, vendimtare
për historinë e shëlbimit, me një ngjyrim të fortë të mbinatyrshëm, që dy bashkëshortët
e pranojnë me përvujtëri e besim. Më pas, ëndrra e parë e Jozefit, të trazuar shpirtërisht,
pasi zbulon amësinë misterioze të Marisë, përmes së cilës Engjëlli i kumton se gjithçka
ndodh për virtyt të Shpirtit Shenjt: “T’ia besosh veten Zotit, nuk
do të thotë të jesh krejt i sigurtë, sipas kritereve tona; nuk do të thotë të realizosh
atë, që ke planifikuar; t’ia besosh veten Zotit, do të thotë të zbrazesh nga vetvetja,
ta mohosh vetveten, sepse vetëm kush pranon ta humbasë vetveten për hir të Zotit,
mund të jetë i drejtë, si shën Jozefi e mund ta bëjë vullnetin e vet një me vullnetin
e Zotit”. Më pas “Lindja e Krishtit”; “Ikja në Egjipt”, “Gjetja e Krishtit
në Tempull”, “Puna e Jozefit në punishten e Nazaretit”, plotësojnë rrëfimin, treguar
në bronz, duke u nisur nga përshkrimi i ngjarjeve në Ungjijtë sipas Mateut e Lukës. Benedikti
XVI i falënderoi të gjithë ata, që e realizuan shatërvanin, duke kujtuar posaçërisht
bashkëshortët Hintze dhe zotin Kastrinjano të Londrës, që e financuan veprën, së bashku
me motrat e manastirit të Shën Jozefit të Kiotos e me ente të ndryshme private të
Trentinos. Me këtë rast Drejtoria e shërbimeve teknike realizoi një kolanë me tre
vëllime. Në to mund të admirojmë, për herë të parë, të 100 shatërvanet, që freskojnë
rrugicat e pyllin, pallatet e monumentet, sheshet e Kopshtet e Vatikanit.