Papa në Pafo: Kisha Katolike e Kisha Ortodokse e Qipros, urë ndërmjet Lindjes e Perëndimit, impenjohen të ecin në rrugën e dialogut e të bashkëpunimit vëllazëror.

(04.06.2010 RV)Në orët e para të pasdites, Benedikti XVI shkoi në kishën e Agìa Kiriakì Chrysopolitissa, vend kulti ortodoks, i hapur edhe për katolikët e anglikanët. Për ta pritur, te shkallët e Kishës kishte dalë famullitari i bashkësisë latine, atë Elias. Pranë kësaj Kishe ngrihet “Shtylla e Shën Palit”, objekt devocioni popullor. Sipas gojëdhënave, shtylla u vendos në atë vend, ku Pali u ndesh me Elimin, magjistarin, dhe e detyroi të hiqte dorë nga shtrembërimi i udhëve të drejta të Zotit” (Vap 13, 5-12).
Papa hyri në Kishë, ku e prisnin disa meshtarë e rregulltare të klauzurës, dhe u lut në heshtje para Ikonostasit. Pastaj, duke kaluar nëpër sakresti, doli nga porta qendrore e Kishës, përballë së cilës ishte ngritur podiumi, ndërsa besimtarët ishin mbledhur në zonën arkeologjike. Kremtimi ekumenik filloi me përshëndetjen drejtuar Benediktit XVI nga kryepeshkopi ortodoks i Qipros, Krizostomos II e, më pas, me leximin e Shtegtimit të parë të Shën Palit e të Shën Barnabës, në këto vise, (Vap 13,1-12), ku sot shkeli për herë të parë këmba e një pasardhësi të Shën Pjetrit.
Pas Leximit, fjala e Benediktit XVI, i cili u drejtoi besimtarëve përshëndetjen e parë në gjuhën greke: “Paçi hir e paqe të plotë”(1Pt 1,2), duke shprehur, kështu, gëzimin për praninë e tij në mes të bashkësive të krishtera në Ishull.
Pastaj- falënderimet e përshëndetjet, drejtuar Fortlumturisë së Tij, Krizostomi II, Hirësisë së Tij, Gjorgj, Metropolit i Pafos si dhe gjithë të krishterëve të konfesioneve të ndryshme, duke përfshirë besimtarët e bashkësisë armene, luterane e anglikane, mbledhur me shumicë rreth Papës. Hir i vërtetë, e quajti Benedikti XVI, bashkimin e besimtarëve për t’u lutur së bashku në Kishën e Agìa Kiriakì, Zonjës së Shenjtë të Mbështjellë me Ar.
Pastaj, Benedikti XVI u përqendrua kryesisht tek komenti i Leximit të fragmentit, shkëputur nga Veprat e Apostujve (cfr At 13,1-4), që flet për zanafillën apostolike të krishterimit në Ishull.
Kisha e Qipros ka plotësisht të drejtë të jetë krenare për lidhjen e saj me predikimin e Palit, të Barnabës e të Markut, si dhe për bashkimin në fenë apostolike, e cila e lidh me të gjitha Kishat, që ndjekin të njëjtin rregull të fesë:
“Ky është bashkimi, real, ndonëse i pakryer, i cili tashmë na afron, na nxit t’i kapërcejmë përçarjet tona e të luftojmë për të rikrijuar bashkimin e plotë, të dukshëm, që e desh vetë Zoti për ndjekësit e Tij, të cilët duhet të jenë “një trup i vetëm e një shpirt i vetëm”.
“Bashkimi kishtar në fenë apostolike është dhuratë, por edhe thirrje për mision. Në fragmentin që lexuam – vijoi Ati i Shenjtë – shikojmë figurën e unitetit të Kishës në lutjen e në gatishmërinë për t’iu përgjigjur shtytjeve të Shpirtit Shenjt për mision. Ashtu si Pali e Barnaba, çdo i krishterë, përmes pagëzimit, është i caktuar të kumtojë dëshminë profetike të Zotit të ngjallur dhe lajmin e tij të pajtimit, të mëshirës e të paqes:
“Në rrethana të tilla, Asambleja e Posaçme e Sinodit të Ipeshkvijve për Lindjen e Mesme, që do të mblidhet në Romë, tetorin e ardhshëm, do të reflektojë mbi rolin jetik të të krishterëve në zonë, do t’i inkurajojë të japin dëshminë e tyre për Ungjillin e do t’i ndihmojë të punojnë me frymën e dialogut e të bashkëpunimit ndërmjet gjithë të krishterëve të zonës”.
Kuptimplotë fakti – vijoi të shpjegonte Papa- që punimet e Sinodit do të pasurohen me praninë e delegatëve vëllezër të Kishave e të bashkësive të tjera të krishtera të zonës, si shenjë e impenjimit të përbashkët në shërbim të fjalës së Zotit e në përpjekjen për t’ia hapur zemrat Hirit të tij, që pajton. Më pas Ati i Shenjtë theksoi se bashkimi i dishepujve të Krishtit është dhuratë, që duhet lypur me lutje nga Ati Hyjnor, me shpresë që të forcojë dëshmimin e Ungjillit në botën e sotme e me vetëdijen se vetë Zoti u lut për shenjtërinë dhe bashkimin e dishepujve të vet, pikërisht që bota të besojë.
Benedikti XVI përkujtoi edhe një ngjarje vërtet të rëndësishme për bashkimin e të krishterëve: njëqind vjetorin e Konferencës Misionare të Edimburgut, përmes së cilës zu fill lëvizja ekumenike. Kjo lëvizje, posaçërisht në dhjetëvjeçarët e fundit, i nxiti të krishterët të rizbulojnë trashëgiminë e pasur apostolike të Lindjes e të Perëndimit dhe, përmes një dialogu durimtar e të sinqertë, të gjejnë rrugë të reja për t’u afruar me njëri-tjetrin, duke i kapërcyer grindjet e së kaluarës e duke shikuar drejt një ardhmërie më të mirë:
“Kisha e Qipros – theksoi Benedikti XVI – që dëshmon se është urë ndërmjet Lindjes e Perëndimit, ka dhënë një ndihmesë të çmuar në këtë proces pajtimi. Udha, që çon drejt objektivit të bashkimit të plotë - kujtoi me realizëm të thellë Ati i Shenjtë - nuk do të jetë, sigurisht, pa vështirësi, por Kisha Katolike e Kisha Ortodokse e Qipros impenjohen të ecin përpara në udhën e dialogut e të bashkëpunimit vëllazëror”.
E Benedikti XVI iu lut Shpirtit Shenjt të fuqizojë hapat, të ndriçojë mendjet e të forcojë vendosmërinë e të dyja palëve, për t’ua kumtuar së bashku burrave e grave të kohëve tona, lajmin e mirë të shëlbimit.
Në përfundim, Ati i Shenjtë kujtoi shenjtorët, që stolisin Kishën e Qipros, posaçërisht Shën Epifanin, ipeshkëv i Salaminës, duke theksuar se shenjtëria është përpjekje për t’i përngjarë sa më shumë Krishtit, Shëlbuesit tonë. E ndërsa falënderonte Zotin për takimin e sotëm, Papa iu lut Shenjtorëve Barnaba e Epifani, Pjetri e Pali dhe të gjithë shenjtorëve të Zotit, t’i bekojnë bashkësitë e krishtera, t’ua ruajnë fenë, që morën nga apostujt e t’u prijnë në udhën e bashkimit të plotë, të dashurisë së krishterë e të paqes.

Pas kremtimit Benedikti XVI hyri përsëri një çast në sakresti, ku bekoi pllakën përkujtimore të një shtëpie për të moshuar, realizuar nga bashkësia katolike latine e Pafos. Duke dalë nga sakrestia, disa fëmijë kapërcyen gardhin e vënë rreth podiumit të kremtimit e, pa i përfillur forcat e rendit, e rrethuan me dashuri të madhe Atin e Shenjtë, të lumtur që mundën t’i puthin dorën e të marrin nga ai përkëdheljet dhe bekimin atëror. Pas kësaj ngjarjeje kaq të këndshme, Papa Benedikti u nis për në Nikozi e, në sa ne transmetojmë, ndodhet në nunciaturën apostolike, në kompleksin e Kuvendit françeskan të Shenjtes Krygjë, pronë e Rojtarisë së Tokës Shenjte. Kompleksi përfshin Kishën-famulli të bashkësisë latine, me të njëjtin emër. Ndërtesa ndodhet në zonën e kontrolluar nga Kombet e Bashkuara dhe kufizohet në tri anët me zonën e veriut të ishullit, që u vetshpall “Republika e Qipros së Veriut”, më 1983.
Në Nikozi nesër, më 5 qershor, Papa do të takohet me autoritetet civile dhe me Trupin Diplomatik, me bashkësinë katolike të Qipros, me Fortlumturinë së Tij, Chrysostomos II, Kryepeshkop i Qipros dhe me meshtarët, rregulltarët, rregulltaret, diakonët, katekistët e anëtarët e Lëvizjeve Kishtare, në Meshën Shenjte, që do ta kryesojë në Kishën famullitare latine të Holy Cros (Shenjtes Krygjë).
Ju ftojmë ta ndiqni, së bashku me ne!