Benedikti XVI dhe festa e Corpus Domini: Eukaristia është buka e jetës, që e ndihmon
njeriun në shkretëtirën e botës
(03.06.2010 RV)Kisha Universale kremton sot Solemnitetin e Korpit e të Gjakut
të Krishtit. Benedikti XVI kryesoi Meshën Shenjte në Romë, në tremen e Bazilikës së
Shën Gjonit në Lateran. Pas Eukaristisë, Papa udhëhoqi Procesionin tradicional në
rrugën Merulana, deri në Bazilikën e Zojës së Madhe.
Ndër mijëra idhuj – natyrorë,
kulturorë, ideologjikë, mediatikë – që burrat e gratë e çdo epoke kanë zgjedhur si
perëndi të momentit, simbole ku kanë derdhur shpresat e ambiciet e për të cilat kanë
dhënë madje edhe jetën, historia e fesë ka bartur me vete breza të krishterësh, gati
të gjunjëzohen para një shenje të vetme, me thjeshtësi çarmatosëse: para bukës së
thyer e të ndarë. Shenjtorë të njohur e të panjohur janë në krye të këtyre brezave,
që kanë marrë e marrin përditë nga ajo shenjë, dije, guxim, frymëzim, besnikëri. Pasi
nga Çenakulli e deri më sot, pikërisht këtë i sjell si pajë Eukaristia atyre që tërhiqen
nga e vërteta e një Zoti, bërë mish e bukë, në mesin e mijëra ofertave për të vërtetën: “Të
adhurosh Zotin e Jezu Krishtit, i cili u bë bukë e thyer për dashuri, është ilaçi
më i vlefshëm e më radikal kundër idhujtarive të djeshme e të sotme. Të gjunjëzohesh
para Eukaristisë është shpallje e lirisë: kush përkulet para Jezusit nuk mund e nuk
duhet të përkulet para asnjë pushteti tokësor, sado i fortë që të jetë. Ne të krishterët
gjunjëzohemi vetëm para të Shenjtnueshmit Sakrament, sepse e dimë se në të është i
pranishëm i vetmi Zot i vërtetë, që ka krijuar botën dhe e ka dashur aq shumë, sa
të japë Birin e tij të vetëm” (2008) Një dashuri krejtësisht pa interes, që
mund të preket çdo ditë e që ndahet në miliona pjesë për të arritur tek të gjithë.
Kjo është risia e paarritshme e Zotit Eukaristi në krahasim me idhujt njerëzorë, që
pretendojnë adhurimin e atyre, që besojnë në ta, duke harruar t’u bëjnë mirë. Në të
kundërt, përsërit Papa: “Zoti na ka krijuar të lirë, por nuk na ka lënë vetëm”. Për
hir të dashurisë për njeriun, i kërkoi Birit të bëhej dritë, udhë, ushqim: “Si
mana për popullin e Izraelit, për çdo brez të krishterë, Eukaristia është ushqim i
domosdoshëm, që e mbështet, ndërsa përshkon shkretërirën e kësaj bote, të tharë nga
sistemet ideologjike dhe ekonomike që nuk promovojnë jetën, por e lëndojnë; një botë,
ku mbizotëron logjika e pushtetit dhe e pasurisë, në vend të asaj të shërbimit e të
dashurisë; një botë, ku jo rrallë triumfon kultura e dhunës dhe e vdekjes” (2007). Kush
jeton me Eukaristi, mëson të bëhet ushqim për të tjerët. Pavarësisht nga kufizimet
njerëzore, vëren Benedikti XVI, thirrja e secilit prej nesh është të jemi, sëbashku
me Jezusin, buka e thyer për jetën e botës: “Festa e Corpus Domini ka për qëllim
ta bëjë të dëgjueshme, pavarësisht nga shurdhëria jonë e brendshme, këtë trokitje
të Zotit. Jezusi troket në portën e zemrës dhe na kërkon të hyjë jo vetëm për një
ditë, por përgjithmonë” (2007). Sot, Corpus Domini, Korpi i Krishtit del nga
tabernakulli dhe kalon në procesion në mes të shtëpive, në mesin e njerëzve. Ky Korp,
uroi Papa sonte, frymëzoftë fe e mahnitje për shpëtimin e jetën, që i dhuron botës.
Në një reflektim të disa vjetëve më parë, Benedikti XVI thoshte: “Në procesion,
ne ndjekim këtë e shenjë e kështu ndjekim Krishtin vetë. Dhe i lutemi: ‘Na udhëheq
në rrugët e historisë!...Shikoje njerëzimin që vuan, që lëkundet i pasigurtë mes njëmijë
pyetjesh; shikoje urinë fizike dhe psikike që e mundon! Jepu njerëzve bukë për trupin
e për shpirtin! Jepu punë! Jepu dritë! Jepu atyre vetveten!...Bashkoje Kishën tënde,
bashkoje njerëzimin e përçarë!” (2006)