Жыхары Кіпру перад гістарычным візітам Папы Бэнэдыкта 16.
“ Яны з надзеяю чакаюць візіту Святога Айца, які пачнецца 4-га чэрвеня і на пасланне
міру, якое ён нясе ўсюды, куды толькі адпраўляецца”,- Такое меркаванне выказаў пасол
Рэспублікі Кіпру пры Святой Сталіцы ў інтэр”ю, дадзеных італьянскаму сайту “тэмпі”
і “тэррасанта.нэт”. Падарожжа Папы на Кіпр мае гістарычнае значэнне,- гаворыць Гэоргіёс
Пулідэс. Ён нагадаў, што гэта першы візіт Біскупа Рыму на гэты востраў, і адначасна
першае падарожжа Бэнэдыкта 16 да праваслаўнае краіны. Пасол падкрэсьліў у інтэрв”ю,
што Кіпрыйская праваслаўная царква з”яўляецца важным экумэнічным месцам. У мінулым
годзе ў Кіпры адбылася сэсія каталіцка-праваслаўнай мешанай камісіі. Таксама каталіцкія
меншасці, лацінскага і мараніцкага абрадаў, хоць і невялікія, маюць на Кіпры важную
ролю ды маюць па адным прадстаўніку ў парламенце. Дыпламат адзначае, што Папа Рымскі
прыбудзе па запрашэнні праваслаўнага арцыбіскупа Кіпру Хрызастома ІІ, які быў нядаўна
з візітам у Ватыкане ды Прэзідэнта Дімітрыса Хрыстофіяса. Кіраўнік дзяржавы належыць
да камуністычнай прагрэсіўнай Партыі працоўнага народу АКЭЛ, але заяўляе пра сябе,
што ён веруючы, а ў праваслаўнай веры наогул няма антыклерыкалізму,- гаворыць Гэоргіёс
Пулідэс. Ён нагадаў, што першым прэзідэнтам Кіпру быў арцыбіскуп Макарыёс, які меў
падтрымку левых партый. Асноўнай праблемай, якая трывае ад 1974-га года ў краіне,-
гэта падзел востраву. Адну трэцюю акупіруе Турцыя і ўзнікла там Паўночна-кіпрыйская
Рэспуліка, якую не прызнае міжнародная супольнасць. Амбасадар адзначае, што Апостальская
Сталіца заўсёды падтрымлівала рэзалюцыі ААН ў справе Кіпру. Падкрэслівае, што Прэзідэнт
Хрыстофіяс вядзе перамовы ў справе аб”яднання востраву. Па словах дыпламата таксама
кіпрыйскія туркі, якія перад падзелам складалі 18-ць працэнтаў насельніцтва, хочуць
аднавіць адзінства і часта бяруць грамадзянства Еўрапескаяга Саюзу, якое прызнаецца
ўсім жыхарам вострава. Прадстаўнік Кіпра пры Ватыкане падкрэслівае ў інтэрв”ю, што
Бэнэдыкт 16 прадставіць рабочы дакумант для Сіноду Біскупаў адносна Блізкага Усзоду,
дзе паслядоўнікі Хрыста жывуць сярод мусульманскай большасці. Гэта важна для ўзаемаадносінаў
хрысціянаў з мусульманамі.